Cinemasia 2015, 1-6 april, Kriterion Amsterdam

De 8ste editie van Cinemasia, het Nederlandse filmfestival gericht op Oost-Aziatische films, vindt plaats in de eerste week van april. Nieuwe leiding, nieuwe locatie: de artistieke leiding van het festival is vanaf dit jaar in handen van Lorna Tee, filmproducente afkomstig uit Maleisië, die het overneemt van initiatiefneemster Doris Yeung. Na drie jaar in De Balie nabij het Leidseplein een onderkomen te hebben gehad, zal Cinemasia nu te bezoeken zijn in filmhuis Kriterion in de Roetersstraat.

Dit jaar zijn er twee Indonesië-gerelateerde lange speelfilms, twee documentaire, twee korte films, en een Thais/Indonesisch/Amerikaanse productie.

Garuda Power, regie Bastian Meiresonne over de geschiedenis van de Indonesische actiefilm
Jalanan, regie Daniel Ziv, docu over het leven van drie straatmuzikanten in het hedendaagse Indonesië
Tabula Rasa, regie Adrianto Dewo, over een voetballer uit Papoea die een blessure oploopt en zijn leven nieuwe betekenis geeft in een Padang-eethuis in Jakarta
The Sun, The Moon, The Hurricane, regie Andri Cung, over twee jongemannen die verliefd worden in een maatschappij die niet begripvol zou zijn t.o.v. hun romance

korte films:
Maryam, door Sidi Saleh
Perjalanan, door Josscy Vallaza Aartsen

How To Win At Checkers (Every Time), door Josh Kim, Thais gesproken

Hieronder het schema, houd rekening met overlappende tijden als je meerdere films wilt zien:

Donderdag 2 april
Maryam, 17:00u
Perjalanan, 22:15u


Vrijdag 3 april
Tabula Rasa, 15:30u
Jalanan, 17:15u
The Sun, The Moon, the Hurricane, 17:30u
How To Win At Checkers (Every Time), 22:45u

Zaterdag 4 april
Perjalanan, 15:15u
Garuda Power, 20:00u


Zondag 5 april
Tabula Rasa, 19:30u
Jalanan, 20:00u
Maryam, 21:45u
The Sun, The Moon, The Hurricane, 21:45

Maandag 6 april
How To Win At Checkers (Every Time), 15:45u
Garuda Power, 17:15u

Site Cinemasia: www.cinemasia.nl

Site Kriterion: www.kriterion.nl

CinemAsia gaat op toernee
Geplaatst door Michelle Iwema op 04-04-2015 13:09 - Bron: EYE film

CinemAsia Filmfestival 2015 is in volle gang in het Amsterdamse Kriterion. Eerder was er op Filmtotaal al te lezen wat er allemaal op het programma stond van dit bijzondere festival. Zo is vandaag de allernieuwste film van Tsui Hark The Taking of Tiger Mountain te zien, draait zondag The Sun, the Moon, the Hurricane over het hedendaagse Indonesië en de intolerantie tegen homoseksuelen en is op maandag het Japanse drama Chasuke’s Journey van Sabu te zien. Maar wie dit weekend geen tijd heeft om naar Amsterdam af te reizen, kan een selectie van de hier vertoonde films bezoeken tijdens de tour van het filmfestival langs een aantal Nederlandse steden.


Kijk hier voor meer informatie over CinemAsia on Tour.

FilmTotaal

Dit jaar heb ik toch drie films kunnen zien; Tabula Rasa heb ik gemist door een stomme planningsfout van mijn kant. De korte films heb ik overgeslagen en ook de Thais-Indonesische co-productie heb ik voor lief gelaten. Restte me dus The Sun The Moon The Hurricane, Garuda Power en Jalanan.

The Sun The Moon The Hurricane vertelde het verhaal over een schuchtere homoseksuele jongen die verliefd wordt op een andere jongen die wat nonchalanter en stoerder in het leven staat, maar geen openbaarheid wil geven aan hun relatie, en ook niet de vastigheid wil bieden die de hoofdpersoon Rain nodig heeft. Rain, ambitieus filmstudent, reist hierna teleurgesteld naar Thailand, waar hij een spontane mannelijke prostituee ontmoet, met wie hij korte tijd een passionele relatie heeft. Terug in Indonesië en inmiddels gelukkig hoewel nog vrijgezel, ontmoet Rain zijn oude liefde weer, die met een jeugdvriendin blijkt te zijn getrouwd. Maar is dit huwelijk wel gestoeld op ware liefde...?
Deze film vond ik vooral in de eerste twee bedrijven sterk. Het lange slotstuk wordt te veel een sentimenteel gebed zonder eind, tersipu de eerdere filosofische tegenstellingen tussen Rain en zijn tegenspelers de film juist energie geven. Doordat Paul Agusta als producent aan de film verbonden was, had ik meer verwacht, want zijn film Parts Of The Heart behoort tot mijn favorieten.

Garuda Power is een documentaire door Franse filmmaker Bastian Meiresonne, over de geschiedenis van de Indonesische actiefilm, vanaf de jaren twintig tot nu. Dat de eerste decennia slechts in vogelvlucht voorbijkomen is jammerlijk; van echte actiefilms kan echter niet gesproken worden Tot de jaren zeventig. Veelal kopiëren Indonesische filmmakers dan de populaire Hongkong-markt. Spoedig echter worden er ook films gemaakt gebaseerd op Indonesische stripboeken (zelf doorgaans derivaat van of inheemse folklore, of Amerikaanse stripfiguren als Wonder Woman), in de jaren tachtig is er de revival van de oorlogsfilm, deels als instrument voor de verheerlijking van Soeharto. In de jaren negentig zakt de eens boomende filmmarkt in, en bij het herstel ervan raakt de Indonesische actiefilm nooit echter meer terug 'in Schwung', ondanks het mondiale succes van de Raid films met Iko Uwais. Na de docu was er een Q&A met Meiresonne, wat vrij ophelderend was; de docu was informatief, maar ging op sommige aspecten niet zo diep in als ik gewild had. Veel films zijn echter ook verloren gegaan, waardoor een vollediger reconstructie werd bemoeilijkt.

Tenslotte Jalanan, het verhaal van drie dakloze straatmuzikanten in Jakarta, Boni, Ho en Titi. De docu volgt hen in hun wel en wee terwijl ze een schamel centje vangen met het spelen en zingen, liederen zowel politiek als commercieel, religieus als seculier, wat het publiek maar wil horen. Elk van de muzikanten staat aan de vooravond van een belangrijke wending in hun leven; Boni dreigt zijn geïmproviseerde woning onder een brug kwijt te raken omdat het de Jakartaanse waterwegen zou obstrueren; de militante Ho vindt de liefde van zijn leven en gaat trouwen; en Titi bereidt zich voor op het behalen van een diploma zodat ze werk kan vinden waarmee ze niet alleen zichzelf kan onderhouden, maar ook haar kinderen die bij familie in andere provincies wonen.
Op sommige plaatsen doet Jalanan aan alsof het in scène is gezet; geheel genomen is het wel een heel innemend en ontroerend portret van de armere kant van Jakarta, en de uitkijk die deze muzikanten hebben op de ontwikkelingen in deze miljoenenstad.

Conclusie: geslaagde editie ook dit jaar weer; de verhuizing van De Balie naar Kriterion is voor mij even wennen.