Cinemasia Film Festival, Amsterdam 4-7 april 2013

Jaaa, dames en heren van IAF, het begint al een beetje m'n vaste gewoonte te worden om de Indonesische films te promoten als er weer een filmfestival in het land is... En het Cinemasia Festival staat weer voor de deur, de zesde editie inmiddels. Vanwege het overweldigende succes van vorig jaar, hoeven we nu niet meer 2 jaartjes te wachten op de volgende. Cinemasia wordt gehouden in theater- en filmhuis De Balie in Amsterdam, niet ver van het Leidseplein.

Ook dit jaar belooft er weer een keur aan films uit het verre oosten te worden vertoond, uit o.a. Korea, China, Thailand, Vietnam en... Indonesië! En net als vorig jaar zal ook dit jaar de afsluiter van het festival een film uit de Gordel van Smaragd zijn. Was het vorig jaar Arisan 2 van regisseuse Nia Dinata, dit jaar de romantische komedie #Republik Twitter, door Kuntz Agus, met in de hoofdrollen Laura Basuki en Abimana Aryasatya (voor sommige lezers misschien bekend van zijn bijrol in de film Catatan [Harian] Si Boy, die vorig jaar op Cinemasia te zien was).

En uiteraard kruipt er dit jaar ook een tokeh over de muur van de filmzalen, om zijn schoongelikte oogjes de kost te geven, en waar nodig de muggen te ziften.

Het programma van Cinemasia is nog niet gepubliceerd op hun site. Hier de link voor meer informatie: http://cinemasia.nl/

En meer informatie over #Republik Twitter + de trailer, vind je hier: (link)

....om de Indonesische films te promoten als er weer een filmfestival in het land is.....


Hmmm, dit riekt naar ... bijverdiensten....promoten die hap...elke regel die geplaatst wordt levert een vrijkaartje op.

OK, desalnietemin toch bedankt voor PR.

Als we jou toch niet hadden!
Ik kijk er naar uit, Anti-I.


Je hebt het over Arisan..
Het was een kleine jaar of 10 geleden dat Indonesië weer voorzichtig boven kwam drijven als land waar we heen zouden kunnen gaan. Voor sommigen van ons als hernieuwde kennismaking en voor de anderen een compleet andere wereld. Via internet zocht ik contact met onze familie daar en een nicht van me stuurde een VCD op. "Om er alvast een beetje in te komen..."
Jeemig...
De taal was Indonesisch, lastig om te volgen zo snel als ze het spraken, en ook allemaal onbekende woorden.. Soms ving je een woord op en samen met de beelden moest je het verhaal voor jezelf duidelijk krijgen..
Dat was een hele klus! Op het laatst keek ik alleen nog maar gebiologeerd naar het moderne leven in Indonesia. Zo heel anders dan toen!
De titel van die VCD?

Arisan!
A film by Nia diNata;
met Cut Mini, Tora Sudiro, Aida Nurmala, Rachel Maryam & Surya Saputra
"A happy picture about unhappy people!"
"Tontonan lokal yang paling segar... Two thumbs up!" - Tempo

Ik vraag me af of ik die VCD nog wel kan afspelen

Henri R. Cingoor schreef:

....om de Indonesische films te promoten als er weer een filmfestival in het land is.....


Hmmm, dit riekt naar ... bijverdiensten....promoten die hap...elke regel die geplaatst wordt levert een vrijkaartje op.

OK, desalnietemin toch bedankt voor PR.

Tja, Pak Henri, die promotielust is de invloed van de aanstaande Pasar Malam Indonesia in Den Haag (niet te verwarren met de Pasar Malam Besar/Tong Tong Fair van 2 maanden daarna), waar er stands te vinden zijn die gericht zijn op 'business', 'tourism' en meer van die Engelse 'buzzwords'. Pasar Malam anno 2013 à la Indonesische ambassade: "Mam, ik ga naar de pasar malam", "O wat leuk, wat ga je daar doen?", "Ik ga naar een business-seminar". Altijd gezellig, met je kwee lapis op je schoot een business-seminar bijwonen.

Misschien dat de Indonesische ambassade m'n bedrijvigheid in het promoten van films opmerkt, en me dan wat zal toestoppen... het liefst pasteitjes of bapao's.

wu schreef:

Je hebt het over Arisan..
Het was een kleine jaar of 10 geleden dat Indonesië weer voorzichtig boven kwam drijven als land waar we heen zouden kunnen gaan. Voor sommigen van ons als hernieuwde kennismaking en voor de anderen een compleet andere wereld. Via internet zocht ik contact met onze familie daar en een nicht van me stuurde een VCD op. "Om er alvast een beetje in te komen..."
Jeemig...
De taal was Indonesisch, lastig om te volgen zo snel als ze het spraken, en ook allemaal onbekende woorden.. Soms ving je een woord op en samen met de beelden moest je het verhaal voor jezelf duidelijk krijgen..
Dat was een hele klus! Op het laatst keek ik alleen nog maar gebiologeerd naar het moderne leven in Indonesia. Zo heel anders dan toen!
De titel van die VCD?

Arisan!
A film by Nia diNata;
met Cut Mini, Tora Sudiro, Aida Nurmala, Rachel Maryam & Surya Saputra
"A happy picture about unhappy people!"
"Tontonan lokal yang paling segar... Two thumbs up!" - Tempo

Ik vraag me af of ik die VCD nog wel kan afspelen

Wauw, dat moet heel bijzonder zijn geweest, zo'n eerste glimp van modern Indonesië buiten het nieuws of evt. documentaires (al is het een speelfilm/komedie). Was het weerzien met Indonesië zélf uiteindelijk ook mooi, na al die vele jaren?
Heeft u, ondanks de taalbarrière, wel een beetje kunnen lachen om de avonturen van de fashionista's in de film?
Ik heb het vervolg Arisan! 2 gezien (mét ondertiteling gelukkig! ), de eerste nog niet.

Wat ik ook zo mooi vind aan filmfestivals met een internationaal smaakje zoals deze, is dat er best vaak aan het einde van de film een vragenrondje is met de regisseur zelf, als die kan komen, en soms ook acteurs. Heel bijzonder als al wat meer films heb gezien, en je denkt 'Wauw, die-en-die regisseur of acteur staat gewoon hier op het podium'.

Weet niet of alle lezers weten wat een VCD is? Eigenlijk gewoon een video-schijf met minder data-capaciteit dan een DVD. En dan halverwege de film disc 1 eruit halen om dan op disc 2 verder te kijken. Soms net als het spannend wordt...

Ja, het weerzien was mooi!
Je kijkt met andere ogen naar dingen die je ooit al hebt gezien, je relativeert, je herkent instinctief gebaren, opmerkingen, je wil weten of wat je nu ziet veel verschilt met wat je vroeger zag... en je wou dat je weer als klein meisje met je ouders en broer en zus terug in de tijd kon zijn..
Geweldig, de familie weer te ontmoeten, we hebben er heel veel nieuwe bij gekregen... Het is een vruchtbaar land..


enne.... ik ben geen u hoor... je mag voortaan gewoon jij en jouen tegen mij
(doen mijn kinderen ook)
en ook voor het uitleggen wat een VCD is..

wu schreef:

Ja, het weerzien was mooi!
Je kijkt met andere ogen naar dingen die je ooit al hebt gezien, je relativeert, je herkent instinctief gebaren, opmerkingen, je wil weten of wat je nu ziet veel verschilt met wat je vroeger zag... en je wou dat je weer als klein meisje met je ouders en broer en zus terug in de tijd kon zijn..
Geweldig, de familie weer te ontmoeten, we hebben er heel veel nieuwe bij gekregen... Het is een vruchtbaar land..


enne.... ik ben geen u hoor... je mag voortaan gewoon jij en jouen tegen mij
(doen mijn kinderen ook)
en ook voor het uitleggen wat een VCD is..

Owww, sorry wu... Zat opeens te bedenken dat het zo raar was dat ik offline tegen iedereen 'u' zeg, maar op internet algauw met 'jij' en 'jou' aankom tegenover mensen die ik 'in het echt' met 'u' zou aanspreken.

Maar als jij het niet erg vindt, dan ga ik maar weer over op het tutoyeren.

En inmiddels zijn de films bekendgemaakt op Cinemasia.nl, dus ook die uit Indonesië.

Het festival pakt wat bescheidener uit dan vorig jaar. 4 Indonesische films worden dit jaar vertoond, alle 4 op de laatste dag van het festival, 7 april. De films zijn:

Kita versus Korupsi (regie: Emil Heradi, Lasja F. Susatyo, Ine Febriyanti en Chairun Nissa, 2012)

Kita versus Korupsi (Wij versus Corruptie) bestaat uit 4 korte films die de strijd tegen corruptie illustreren in het dagelijkse leven in Indonesië, op het werk, in de huiselijke sfeer en op school. Deze gewaagde film kwam hard aan bij het Indonesische publiek en ontving brede belangstelling van de nationale media voor het onder de aandacht brengen van het publieke geheim: corruptie in de Indonesische samenleving. society.

Kleine zaal, 15:10-16:20

LINK

Linimassa (regie: Dandhy Dwi Laksono, 2012)

Lini Massa staat voor ‘When IndONEsian people are connected to ONE another’. Deze baanbrekende underground documentaire laat zien hoe je met social media conflicten kan oplossen en buitengewone dingen kan bereiken. Deze film werd een underground viral hit in Indonesie waar het de massa bereikte en waarover gepubliceerd werd op online blogs.

Kleine zaal, 16:40-18:00

LINK

DEMI UCOK (regie: Sammaria Simanjuntak, 2012)

Hilarische moeder/dochter komedie! Moeder Mak Gondut komt uit de Batak stam en is vastberaden om een Batak man te vinden voor haar dochter Gloria. De kosmopolitische Gloria volgt liever haar eigen passie, het maken van films in plaats van in het huwelijksbootje te stappen. Maar de klok tikt en Gloria staat voor de uitdaging om de financiering van haar passie rond te krijgen.
Demi Ucok is een verfrissende komedie gebaseerd op het eigen verhaal van de regisseur als beginnende vrouwelijke Indonesische filmer.

Grote zaal, 18:00-19:20

LINK

#Republik Twitter (regie: Kuntz Agus)

Sukmo, een social media techno nerd uit Yogyakarta, flirt op Twitter met Hanum, een aantrekkelijke journaliste uit Jakarta. Zijn zelfvertrouwen gaat onderuit als hij haar in het ‘echte leven’ ontmoet, omdat hij zich virtueel heeft voorgedaan als iemand die hij niet is. Sukmo klimt later op tot een Twitter ster en wordt een belangrijke stem in een corrupte politieke campagne. Met behulp van social media wint Sukmo zijn grote liefde en verandert het politieke landschap van zijn land. In het op twee na grootste Twitter gebruikers land ter wereld laat deze romantische komedie zien hoe social media gebruikt kunnen worden als stem van een volk.

Grote zaal, 20:00-21:50

LINK

Informatie over kaartenverkoop is nog niet bekendgemaakt.

Graag wil ik ook de aandacht vestigen op de korte film 'Arigato' van regisseuse Sandra Beerends. Deze is de zien op 7 april vóór de film 'Captain Kang' om 13:20, in de kleine zaal. 'Arigato' heeft eerder al zijn première beleefd op de Tong Tong Fair van 2012; Sandra Beerends is van Indische komaf. De film gaat over een oude Indische vrouw die met haar kleindochter op het strand loopt en een Japanse toerist met zijn zoontje tegenkomt, waarbij oude herinneringen aan de oorlog naar boven komen.

Meer informatie, én een trailer, hier te vinden: http://cinemasia.nl/index.php?option=com_content&view=article&id=482%3Aarigato&catid=75&Itemid=197&lang=nl

bump

bro/sis
kalu ngga sempat tuk dateng sendiri ke rmh gambar hidup , bisa liat dirumah kita sendiri.

Nou, heb ik er toch 2 films kunnen zien dit jaar... Ja, alle vier de films dat zou ook weer een beetje té zijn. Dus ik heb gezien 'Kita vs. Korupsi' en 'Linimas(s)a'.

'Kita vs. Korupsi' was een vierluik van korte films, alle vier met als thema corruptie. De acteurs speelden erg goed, maar op een of andere manier (of ik was vermoeid) vond ik het lastig om m'n aandacht bij de verhalen te houden. Zeker geen onaardige film, maar vanwege de actualiteit van het thema had ik misschien iets rauwers verwacht.

'Linimas(s)a' was een documentaire over de rol die social media is gaan spelen in het afgelopen decennium in Indonesië, in de openbare ruimte en het persoonlijke leven. Van commerciële doeleinden (een betjakchauffeur die zijn diensten promoot via Facebook) tot het opzetten van hulpacties bij een uitbarsting van de Merapi, en ook het zoeken naar geschikte bloeddonoren. Vrij interessante docu.

Er was daarna nog een vragenronde met de regisseur van Linimas(s)a, de regisseur van '#Republiktwitter' en nog iemand van Hivos. Laksono vertelde openhartig over de motivaties achter de film, en hij en Kuntz Agus vertelden ook e.e.a. over de rol van de social media in het huidige Indonesië.

Dus het was een prima leuke middag.

Zie ook het verslag op Indisch3.0 over Linimassa en de Q&A:

http://www.indisch3.nl/freedom-of-speech-not-freedom-after-speech/