Indonesische tegenstanders

Indonesische tegenstanders

Citaat :

Waar kunnen nabestaanden van Nederlandse militairen en Chinese slachtoffers zich melden voor een schadevergoeding?

Natuurlijk is het noodzakelijk om meer inzicht te verschaffen over het Nederlandse militaire optreden in voormalig Nederlands-Indië met name door het Korps Speciale Troepen (KST) in Zuid-Sulawesi en in West-Java. En ook over de gewelddadige aanpak (verhoor en marteling van Indonesische gevangenen, executies en nachtelijke operaties) van de Inlichtingen- en Veiligheidsgroepen (IVG) die waren toegevoegd aan de meeste Nederlandse gevechtseenheden.

Maar de Indonesische tegenstanders pasten eveneens min of meer systematisch geweld toe. Zo werden al vanaf het najaar van 1945 etnische zuiveringen van minderheden zoals (Indo-) Europeanen en Chinezen door Indonesische strijdgroepen uitgevoerd. Een van de vele voorbeelden: in het gebied tussen de plaatsen Pesing en Tangerang, zo'n 15 kilometer ten westen van Jakarta werden van april tot en met juni 1946 door Indonesische milities meer dan duizend onschuldige Chinese mannen, vrouwen en kinderen, ze werden als pro-Nederlands beschouwd, op vaak gruwelijke wijze omgebracht. Ze werden met bamboesperen doodgestoken of in stukken gehakt of in hun huizen opgesloten en levend verbrand. Op het laatste moment vluchtten nog duizenden Chinezen naar Jakarta

Een ander voorbeeld van mensenrechtenschending: op 18 mei 1946 werden zes zwaargewonde Nederlandse militairen, ze waren in een hinderlaag gelopen, met touwen vastgebonden en naar een kampong in de buurt van de plaats Pesing gesleept. Daar werden ze gemarteld. De verminkte lijken werden later geïdentificeerd. Het waren oorlogsvrijwilligers die pas op West-Java waren gestationeerd. Hun namen zijn bekend. Waar kunnen de nabestaanden van deze Nederlandse militairen en Chinese slachtoffers zich melden voor een schadevergoeding wegens mensenrechten schendingen door Indonesische (para)militaire groeperingen? Het stemt tot nadenken dat over de geweldsexcessen van Indonesisch kant, in het bijzonder tijdens de bersiap-periode en de toenemende guerrillaoorlog erna nooit een Indonesische Excessennota is verschenen.

Dr. Louis Zweers, Rijswijk onderzoeker en publicist over Nederlands-Indië

Volkskrant, ingezonden brieven 16 maart 2015

Waar kunnen de nabestaanden van deze Nederlandse militairen en Chinese slachtoffers zich melden voor een schadevergoeding wegens mensenrechten schendingen door Indonesische (para)militaire groeperingen? Het stemt tot nadenken dat over de geweldsexcessen van Indonesisch kant, in het bijzonder tijdens de bersiap-periode en de toenemende guerrillaoorlog erna nooit een Indonesische Excessennota is verschenen.
==================================================================================
Voordat men een procedure gaat beginnen is het mijn inziens nodig om eerst te kijken of de Indonesische regering van toen verwijtbaar (1)was , of medeverantwoordelijk  over de terreurdaden van diverse groepen (2).

Volgens een Engelse(?) artikel waren de moordpartijen gedaan toen d TNI( Republik) terug trekt uit de buurt , ze waren verdreven door de Nederlanders.
In gebieden waar de Republik dus de TNI aanwezig waren zijn relatief gezien weinig opererende rampokkers of ploppers.
Alleen bij gezagsvacuum ( de Indonesische gezag werd bestreden door de Nederlanders, zie o.a  de rol van de Ambonese en ex KNIL-ers) in Batavia en Bandung en andere plaatsen .

Volgens de Nederlandse grondwet is Nederland verantwoordelijk ( zie een posting bij I4E)voor haar onderdanen, en Nederland erkende de soevereiniteit van de Republik(Djakarta en Yogya) NIET .
Nederland had de Linggardjati overeenkomst eenzijdig opgezegd en koloniale herbezettingsgroepen troepen gestuurd (bijna 120.000?) en 2 militaire operaties gestart.

Bij  de Indonesische regering (Djakarta/Yogya) is ook bekend dat er groepen ongeregeld bendes , wie ze zijn is onduidelijk, tot welke groepen ze behoorden, welke barisan, laskar,PLOPPERS of gewone struikrovers zijn .
Zelfs de TNI kwam vaak in vuurcontact met hun .
Zie ook de verhaal van  oud Generaal Nasoetion , als ik me niet vergis ook een ex commandant van een PELOPOR  bataljon.


Dat er veel slachtoffers waren en dat ze echt hadden geleden (gemarteld etc) dat staat buiten discussie, het is een feit .
Er zijn mensen rechtenorganisaties zoals HAM-KONTRAS , zij gaan ook de Indonesische slachtoffers van diverse regereingen helpen om recht te zoeken.

Of men de Indonesische regering van toen aansprakelijk kan stellen is nog een vraag, maar dat kan altijd getoets worden bij de Indonesische rechtbanken , zelfs tot de Hoge Raad.
Gebeurt dat , dan is de deur open gemaakt(op basis van reciprociteit) , de nakomelingen van tientalllen duizend ( meer dan 100.000 ???) gedode slachtoffers (buiten de invaliden, weduwen)kunnen hun claim in Den Haag deponeren.