“Op vrijwilligersreis naar Indonesië”

Verhaal 21-08-2015
“Op vrijwilligersreis naar Indonesië”
Geplaatst op: 21 augustus 2015



“Op vrijwilligersreis naar Indonesië?! “Wat ga je daar doen?” “In Indonesië nog wel?!” “Amai!”. Veel reacties. En veel vragen. En ik kon weinig antwoorden geven. Want ik wist zelf niet goed wat mij, en de andere zeven vrijwilligers, te wachten stond. 3 weken. Indonesië. Eén klaslokaal te bouwen uit hout. Santos Home Stay. Woorden die me toen niet veel zeiden, maar waar ik nu met een glimlach en een vol hart aan terugdenk.

3 weken. Zo lang? Voor het thuisfront althans. Voor ons werd tijd relatief. 26 uur in een busje leek ineens niet meer zo lang. 4 uur ’s ochtends was ineens niet meer zo vroeg. En 3 weken was ineens veel te kort.

Indonesië. Zo ver? Een voor mij onbekend land. Nu echter het land van de uitgestrekte helder groene rijstvelden, het overheerlijke eten,  de gastvrije, goed laches en goedhartige bevolking, het ontelbaar aantal vulkanen, het hectisch verkeer dat wel een ‘survival of the fittest (scooter)’ lijkt, afgewisseld met een handvol rustgevende watervallen… Zo ver, maar nu plots heel dichtbij, in het hart gesloten.

Een klaslokaal bouwen uit hout? Jij? Ja, ik ben niet de handigste. Maar ik ben er toch in geslaagd mezelf niet aan het klasje te nagelen. Puik werk. Elke dag zagen we hoe ons project vorderde; elke plank weer een stapje dichter bij ons te verwezenlijken doel. Onze laatste werkdag konden we met een tevreden blik neerkijken op wat we hadden verwezenlijkt: er stond een klaslokaaltje waar wij met onze eigen handen hadden aan meegewerkt! Maar wat me toen nog meer heeft overvallen is de realisatie dat we tijdens het hele bouwproces niet alleen een klasje hadden gebouwd, maar ook vriendschappen, net als het klasje geworteld in de Indonesische aarde.

Santos Home Stay. Al van de eerste dag werd Santos Home Stay niet zomaar een plek waar wij verbleven. Santos, onze gastheer, zorgde ervoor dat ons huis een echte thuis werd: comfort, heerlijke maaltijden, gezelligheid en plezier. En hoewel het altijd een hele belevenis was om eropuit te trekken naar allerlei plaatsten op Java, was het altijd leuk om weer “nar hus” te kunnen gaan.

Op vrijwilligersreis naar Indonesië. Een heuse aanrader. Een prachtige ervaring. Een subliem land. Een herinnering voor het leven. “

Dichtbij.nl