Read My World, editie Zuidoost-Azië, 3 okt. Amsterdam

Ik was afgelopen zaterdag aanwezig op de laatste dag van het literair festival Read My World, dat dit jaar Zuidoost-Azië in de schijnwerpers zette, met speciale aandacht voor Maleisië, Singapore en (jawel!) Indonesië. Ik maakte een mooie selectie uit hun programma. Read My World vond plaats in de Tolhuistuin in Amsterdam Noord, net over het IJ naast EYE.

Er was aanvankelijk wat verwarring over de zaal waar het eerste programma onderdeel dat ik wilde zien zou plaatsvinden; dit was het interview van de Indonesische blogger Kadek Krishna Adidharma met drie Indonesische auteurs: Seno Gumira Ajidarma (Boston, 1958), Dyah Merta (Ponorogo, 1978) en Laksmi Pamuntjak (Jakarta, 1971). Schrijver John Waromi was helaas verhinderd. De drie auteurs droegen voor uit hun eigen werk; Ajidarma vertelde een kort verhaal uit zijn bundel Saksi Mata over het optreden van het Indonesische leger in Oost-Timor, Merta hield het korter dan haar collega's (het was 'blink and you'll miss it'), en Pamuntjak las twee stukken voor, nl. een kort verhaal over ex-troostmeisjes op de Buru Eilanden, en een fragment uit haar roman Amba, waarvan onlangs een Nederlandse vertaling is verschenen onder de titel 'Amba of de kleur van rood'. Vervolgens een gesprek met deze schrijvers, wat inzicht bood in het literaire klimaat waarin schrijvers opereren die zich aan controversiële onderwerpen wagen. Erg interessant en ophelderend.

Hierna was ik bij het dubbelinterview van schrijvers Tash Aw uit Maleisië en de Indische schrijver Reggie Baay, door Wim Manuhutu. Het thema was 'De overwinnaar schrijft de geschiedenis'. Niet alleen konden Aw en Baay het geschiedenisonderwijs en de geschiedschrijving van de twee voormalige koloniale grootmachten Nederland en Engeland vergelijken, Aw bracht hier ook nog zijn ervaringen uit Maleisië in mee; het land blijkt, zoals meerdere Aziatische landen, vooral te willen vergeten waar het op gewelddadige of schaamtevolle episodes aankomt. Baay las nog zijn open brief voor, geschreven ter gelegenheid van de herdenking van de afschaffing van de slavernij, waarin hij het ontbreken van de slaven uit de Oost in de geschiedschrijving in twijfel trekt. Aw vertelde over zijn twee Chinese grootvaders, die als tieners vanuit China naar Maleisië kwamen na de val van de laatste keizer. Wederom erg leerzaam en leuk gesprek met twee intelligente sprekers.

Om 19:00 u was er een item getiteld 'Our Heroes'. Schrijver en Indo Gustaaf Peek en de hierboven genoemde Dyah Merta spraken over resp. Raden Adjeng Kartini en Multatuli. Peek bracht een ode in de vorm van een brief, Merta las haar stuk 'Perkara Lebak' voor. Beiden legden uit waarom ze deze twee zo verschillende mensen als helden zien, en hoe ze ook nu nog relevant zijn.

Om 20:00u de korte muzikale voorstelling 'Dat woordje terug', een ode aan Tjalie Robinson door Renée van Marissing met op de saxofoon Sjoerd de Roij. Met verve gebracht, maar inhoudelijk niet opzienbarend of vernieuwend.

Om 20:30u was de boekpresentatie van de Nederlandse uitgave van 'Amba' door Laksmi Pamuntjak (zie boven). Schrijfster Marion Bloem was de eerste die een exemplaar in ontvangst mocht nemen. De figuur van Bhisma in de roman is deels gebaseerd op Pamuntjaks vader. Nadat ze gesproken had met mensen die familie of vrienden hadden verloren in de vervolging van communisten na '65, voelde Pamuntjak zich geroepen aan deze slachtoffers van het Soeharto-regime een stem te helpen geven.

Dat was slechts een greep uit het erg gevarieerde programma van Read My World dit jaar. Ik vond het een superervaring, en het was heel mooi om een ontmoeting te zien tussen het Indische perspectief en het moderne Indonesische; twee werelden die normaal gesproken op pasars, lezingen en dergelijke toch een beetje langs elkaar lopen. Dus was het mooi om eens een Gustaaf Peek met een Dyah Merta te zien praten, of om Marion Bloem naast Laksmi Pamuntjak te zien staan, of Tash Aw (hoewel Maleisisch) met Reggie Baay te zien discussiëren over kolonialisme en cultureel erfgoed. Alvast een hoogtepunt van het culturele seizoen.

FOTO'S VOLGEN

Seno Gumira Ajidarma



Laksmi Pamuntjak



V.l.n.r.: Ajidarma, Dyah Merta, Pamuntjak en Kadek Krishna Adidharma



Tash Aw,  Reggie Baay en Wim Manuhutu



Gustaaf Peek (rechts: Dyah Merta)



Marion Bloem, Laksmi Pamuntjak en Wim Manuhutu

Dank je wel Anti-Indo voor je mooie verslag plus foto's

Ook bedankt, elke keer lees ik over voordrachten etc, altijd buiten Amsterdam, Den Haag,Leiden, Bronbeek etc.
Eindelijk werd het gehouden in mijn eigen kampung , al op de kalender aangekruist .
Ik moet komen .
Nah , vergeten, pas omstreeks 21.00 de kalender in de keuken gezien , met de gedachte ik moet ergens heen.

Te laat dese .
Anders kan Ome Sid mss A.Indo ontmoeten

tja OmSid... dit gaat natuurlijk niet werken zo...
niet alleen op kalender aankruizen, maar ook in foontje herinnering plaatsen dong...

Dankjewel AI voor je verslag! Helaas kan ik de foto's niet zien.....

Graag gedaan, luitjes. Het was echt super, heel mooi programma, leuke gasten.

Jammer, Om Sid, dat het je even ontschoten was, je hebt wat gemist. Kan in zo weinig woorden eigenlijk geen recht doen aan de aanwezige auteurs. Dyah Merta was ook een intrigerende gast, ook al kon ze zich wat moeilijker in het Engels uitdrukken dan de anderen. Maar ze trekt in haar werk o.a. parallellen tussen de koloniale tijd en de moderne Indonesische regering, en is momenteel bezig met een studie geschiedkunde aan de universiteit.
En Reggie Baay bracht o.a. weer de slavernij in Indie onder de aandacht. En veel veel meer.

@ElEl, ik denk dat ik weet wat er met de foto's is; deze staan op m'n OneDrive, en die worden niet overal mooi gehotlinkt; normaal heb ik ze op Photobucket staan, maar die vertoonde gister kuren op m'n telefoon. Ik kan later even kijken of ik ze toch niet vanaf Photobucket kan linken.

Nu moet-ie gefikst zijn!

, de foto's zijn nu (voor mij) te zien!