Eddie van Halen

Na de roem was er de stilte. Deze rubriek vertelt hoe het de talenten van toen nu vergaat. Deze keer in Zoeklicht: de man die kon rotsduiken met de tremolo: Eddie van Halen.


De koene ridder van de rockmythologie



In Jackson-eerbetonen op radio en tv komt hij deze dagen weer voorbij gegierd: de gitaarsolo van Eddie van Halen. In Beat It gaat hij vanaf 2 minuut 49 over zijn toeren, een heavy-rock-topping gevend aan het soms toch een beetje aardbeienijsje Michael Jackson.

Gedurende zestien maten speelt 'EVH' een ontroerend stuk hardrock: een meeslepende solo over de akkoorden Em, D en C. Exact 31 seconden duurt de exercitie en daarmee de meesterzet van producer Quincy Jones.

Over de solo doen verhalen de ronde. Van Halen zou hem hebben ingespeeld voor een heel ander nummer, en verbijsterd het resultaat hebben beluisterd op de radio. Hij zou de solo hebben gespeeld tijdens het vingers losgooien in de studio, op niet meer dan een grove sample van Beat It. Gewoon een eindje pielen, om vanuit het glazen producershokje te horen: niets meer aan doen, Eddie!

Pure rockmythologie. En in de sagen en legenden van de hardere muziek is Eddie van Halen de koene ridder, de bruut met het zwaard Excalibur, met als toptrucs: de twohand-tapping-techniek (met twee handen hamerenop de gitaarhals) en 'De Duikvlucht'. Van Halen kon rotsduiken met de tremolo en de hoogstgillende noten in fracties van seconden tot peilloze diepten laten dalen.

Eddie van Halen (Amsterdam, 1955) groeide met broer Alex op in Nijmegen, om in 1962 met familie te vertrekken naar de Verenigde Staten. Eddie ging gitaarspelen, Alex drummen. In 1974 vormden ze de band Mammoth, een naam die later op aangeven van de net aangetrokken zanger David Lee Roth werd gewijzigd in Van Halen.

Van Halen maakte toegankelijke hardrock en had hits met Running With The Devil en de Kinks-cover You Really Got Me. Ging nog meer richting pop en synthesizers, met de wereldhit Jump. Maar met de popularisering kwam ook de irritatie. Eddie en Alex stoorden zich aan de exorbitante Lee Roth, die zich wel erg dom kon aanstellen op het podium. Zingen kon hij bij nader inzien ook niet. Lee Roth werd gedumpt in 1985, en Sammy Hagar ingelijfd: betere stem, maar een podiumpresentatie als een dronken Viking. De belangstelling voor Van Halen nam af, al bleef Eddie voor metalgitaristen gelden als grote invloed.

De band werd los zand. Hagar ging weer af, Lee Roth werd weer eens aangetrokken, om met ruzie te verdwijnen, en plaats te maken voor Hagar. Et cetera. Eddie ging domme dingen doen, rehab in en uit, verscheen op foto's als oud vrouwtje, werd in 2001 ernstig ziek. Kanker.

Maar met zijn 'schoonverklaring' een jaar later, keerde het tij. Van Halen ging opnieuw in rehab, maar nu echt. Hij wilde weer mooie muziek maken, speelde in 2006 solo twee nummers voor de pornofilm Sacred Sin. En jawel, Van Halen kwam weer bij elkaar, met David Lee Roth. De band toerde een jaar door Amerika, had plezier en succes.

Intussen ontdekte Eddie ook de commerciële meerwaarde van zijn naam. Hij bracht EVH-gear op de markt; gitaren, versterkers en plectrums. Laatste nieuws op de website: 'Eddie lanceert zijn nieuwe lijn EVH-sneakers.'


Robert van Gijssel
De Volkskrant - Zoeklicht
4 juli 2009