Jeffry uit Bergen op Zoom vindt via ‘Spoorloos’ familie in Indonesië /*18-04-'16 NPO 1*

Adoptiekind Jeffry uit Bergen op Zoom vindt via ‘Spoorloos’ dertig familieleden in Indonesië
 
Geplaatst op 31 maart 2016
Laatste update 31 maart, 08:37


BERGEN OP ZOOM - Toen zijn adoptievader overleed, besefte Jeffry Verdult (38) meer dan ooit tevoren dat hij 'aan de andere kant van de wereld ook nog iets heeft'. "Dat gemis werd na zijn overlijden steeds sterker, ik wilde puzzelstukken in elkaar laten vallen, bepaalde dingen over mezelf te weten komen en er achter komen hoe de adoptie nou precies in zijn werk is gegaan."

Wat ik schokkend vond, is dat er geld voor mij betaald is
Elk mens denkt er op sleutelmomenten over na: wie ben ik, waar kom ik vandaan? Voor adoptiekinderen hebben die levensvragen vaak nog extra dimensies. Zij ontlenen hun identiteit aan verschillende 'soorten' vaders en moeders: de biologische ouders en de opvoeders die hen adopteerden. Dat maakt een zoektocht naar identiteit ingewikkeld, ook al omdat de geboortelanden vaak duizenden kilometers ver weg liggen.

Sinds 1990 helpt het tv-programma Spoorloos mensen die bloedverwanten zoeken, waar ter wereld ze ook wonen. Ook Jeffry Verdult. "Toen mijn adoptievader in 2011 stierf, raakte ik geïnteresseerd in mijn wortels. Hij zei op zijn sterfbed tegen mij 'doe het niet zoals ik het met de opvoeding heb gedaan' … Tja, hij was er bijna nooit. Niet voor mij en niet voor mijn broer en zus."

Het verhaal dat Jeffry jarenlang tamelijk nuchter met zich meedroeg, is dat hij werd afgestaan toen zijn biologische vader na een ongeluk als betjakrijder blind werd en niet meer kon werken. Een buurvrouw zou hem aan een zuster mee hebben gegeven. Maar dat verhaal kreeg tijdens zijn zevendaagse reis met Spoorloos naar de Javaanse stad Semarang toch een wat andere kleur. "Wat ik bijvoorbeeld niet wist en wat ik schokkend vond, is dat er geld voor mij betaald is. Daar had ik nooit bij stilgestaan. Mijn familie wist niet beter dan dat ik naar een weeshuis in Jakarta was gebracht en dat ik na een periode van aansterking weer thuis zou komen."

Dat gebeurt dus niet, want een medewerkster van het katholieke weeshuis in Semarang, brengt Jeffry als baby naar Nederland waar zijn adoptieouders hem op Schiphol in hun armen sluiten. Jeffry groeit op in Roosendaal en als hij verkering krijgt met de Bergse Inge verhuist hij naar Bergen op Zoom. Het stel trouwt en krijgt twee zonen, Joep en Tijn (10 en 7).

Tot zijn vreugde en verrassing komt hij er in Indonesië achter dat hij op zijn familie lijkt. Het tikje mollige heeft hij van zijn moeder, zijn zussen hebben eenzelfde loopje als hij en zijn maatschappelijke activiteit heeft hij kennelijk van zijn vader die theatershows gaf met wajangpoppen en net als Jeffry hield van verkleden en het vermaken van mensen. "Ik ontdekte ook dat mijn geboortedatum niet 26 oktober is, maar 25 oktober. Ze zijn in Indonesië niet zo van data en tijd. Ik verander mijn verjaardagsdatum niet, maar het is fijn dat ik het nu weet."

Jeffry heeft in Indonesië gevonden wat hij zocht en is daar blij en tevreden mee. Hij had gehoopt zijn moeder te ontmoeten, maar of dat ook gebeurde, mag hij van Spoorloos niet zeggen.


Maandag 18 april, 21.15 uur, NPO 1.


bndestem

KRO Spoorloos: Brabander met Indonesisch bloed
9 APRIL 2016



BERGEN OP ZOOM – Toen de adoptievader overleed, besefte Jeffry Verdult meer dan ooit tevoren dat hij ‘aan de andere kant van de wereld ook nog iets heeft’.

Dit gemis werd na zijn overlijden steeds sterker. “Ik wilde puzzelstukken in elkaar laten vallen, bepaalde dingen over mezelf te weten komen en erachter komen hoe de adoptie nou precies in zijn werk is gegaan”. Elk mens denkt er op sleutelmomenten over na: wie ben ik, waar kom ik vandaan? Voor adoptiekinderen hebben die levensvragen vaak nog extra dimensies. Zij ontlenen hun identiteit aan verschillende ‘soorten’ vaders en moeders: de biologische ouders en opvoeders die hen adopteerden. Dat maakt een zoektocht naar identiteit ingewikkeld, ook al omdat de geboortelanden vaak duizenden kilometers ver weg liggen.

Sinds 1990 helpt het tv-programma Spoorloos mensen die bloedverwanten zoeken. Ook Jeffry Verdult uit Bergen op Zoom. ”Toen mijn adoptievader in 2011 stierf, raakte ik geïnteresseerd in mijn wortels. Hij zei op zijn sterfbed tegen mij: “Doe het niet zoals ik het met de opvoeding heb gedaan. Tja, hij was er bijna nooit”.

Het verhaal dat Jeffry jarenlang tamelijk nuchter met zich meedroeg, is dat hij werd afgestaan toen zijn biologische vader na een ongeluk als betjakrijder blind werd en niet meer kon werken. Maar dat verhaal kreeg tijdens zijn 7-daagse reis met Spoorloos naar de Javaanse stad Semarang toch een wat andere kleur. “Mijn familie wist niet beter dan dat ik naar een weeshuis in Jakarta was gebracht en dat ik na een periode van aansterking weer thuis zou komen”. Dat gebeurt dus niet, want een medewerkster van het katholieke weeshuis in Semarang, brengt Jeffry als baby naar Nederland waar zijn adoptieouders hem op Schiphol opwachten en in hun armen sluiten.

Het hoogtepunt van zijn reis naar Indonesië – nu zo’n 4 weken geleden – is ongetwijfeld de ontmoeting met zijn familie, waarover hij van de redactie van Spoorloos niet te veel mag zeggen. ”Op het moment dat ik ze zag, voelde ik in een soort flits ‘hier hoor ik thuis, hier moet ik zijn’. Ik ben de jongste van 8 kinderen van wie er 2 zijn overleden. Mijn Indonesische familie ontving me heel warm. Ik kreeg er in een klap wel 30 familieleden bij en ik werd aan het hele dorp voorgesteld als hun teruggevonden jongste broertje. Het is een hecht gezin en die 7 dagen waren eigenlijk veel te kort om elkaar te leren kennen. Toen ik daar vertrok, had ik het gevoel dierbaren achter te laten. Het moet allemaal nog een plek krijgen. Misschien dat ik nog eens keer wat langer terug ga, om op mijn gemak alles nog een keer te herbeleven”.

Wat er precies uitgezonden wordt op maandag18 april, weet hij niet. Hij heeft het programma nog niet gezien. ”Wat ik wel weet, is dat er niks in scène wordt gezet. Alles wordt meteen gefilmd, niks hoeft opnieuw. Mijn stiefvader Loek, de vriend van mijn adoptiemoeder, ging mee ter ondersteuning en dit was heel goed. Mijn adoptiemoeder zag er enorm tegenop om te gaan, vanwege de confrontatie met mijn biologische verwanten”. Jeffry heeft in Indonesië gevonden wat hij zocht en is daar blij en tevreden mee. Hij had gehoopt zijn moeder te ontmoeten, maar of dit ook is gebeurd, kijk dan op maandag 18 april op NPO 1 om 21.15u. voor het resultaat.

Bergen op Zoomse Bode

Jeffry kijkt terug op emotionele, maar bijzondere reis
DOOR BERICHT AANGELEVERD OP 30 APRIL 2016 ALGEMEEN


BERGEN OP ZOOM – Jeffry Verdult reisde in februari af naar zijn geboorteland Indonesië. Om precies te zijn naar Semarang (midden Java).

Samen met het team van KRO-Spoorloos en zijn stiefvader Loek, ging Jeffry op reis. Veel informatie had hij niet. Dit om het zo natuurlijk over te laten komen in het programma. Wel had Jeffry een paar weken van tevoren vernomen dat zijn moeder in Indonesië onverwachts was overleden. Zijn moeder wist van zijn komst. Op haar sterfbed heeft ze meerdere keren naar haar zoon gevraagd. Helaas heeft dit mogen plaatsvinden, Jeffry was te laat, maar niet te laat om met zijn grote familie herenigd te worden. Ineens had Jeffry er 30 familieleden bij. Trots dat zijn familie was, om hun kleine broertje na 38 jaar eindelijk in de armen te mogen ontvangen. Zeven dagen is kort. Ze hebben intens veel gepraat.
Terug in Nederland is het moment om alles een plaats te geven. Door erover te praten, praat je het van je af en kan je het allemaal een plaats geven. Dit wil Jeffry ook als boodschap geven aan de lezers en kijkers van een dergelijk programma: “Prop je gevoel niet op, praat erover of zoek instanties die op de juiste manier hier mee om kunnen gaan.” Of Jeffry nog terug gaat naar Indonesië? “De intentie is er, maar de tijd zal het leren. Ik onderhoud regelmatig contact met de familie daar. Het moment van het bezoek aan mijn moeders graf was een bijzonder moment. Afscheid en een 1e ontmoeting tegelijkertijd. Het klopte allemaal. Bij het toespreken aan mijn moeder bij haar graf, kwam op dat moment een vlinder op mijn schouder zitten. Ik zei ‘dag moeder, het is goed zo’!”

Bergen op Zoomse Bode