De laatste ster van de Kilima Hawaiians

De laatste ster van de Kilima Hawaiians
Henk van Gelder
14 mei 2016

Naam: Vic Spangenberg (1921-2016)
Geboren te:Medan
Was:muzikant

In zijn seniorenflat in Alkmaar, met uitzicht op de duinen van Bergen en Egmond, ontving Vic Spangenberg een paar jaar geleden nog een camerateam van het tv-programma Man bijt hond. Hij vertelde dat hij intussen geen snaar meer aanraakte, maar al wel 493 keer uit zijn raam een zonsondergang had gefotografeerd. En dat hij het liefst naar On the beach at Waikiki luisterde: „Omdat het met dit nummer allemaal begonnen is”. Hij zette een plaat op en luisterde naar een pinnig bespeelde steelgitaar in een donzige Hawaiiaanse bedding. Die steelgitarist was Spangenberg zelf, in de oorlogsjaren, als lid van de destijds razend populaire Kilima Hawaiians. Tijdens het bezoek van de tv-ploeg was hij als laatste van de Kilima’s nog in leven. Op 30 april is hij gestorven, 94 jaar oud.

Spangenberg had een avontuurlijk leven achter de rug. Als telg uit een koloniaal gezin in Nederlands-Indië – zijn vader was douanier – werd hij op zijn zeventiende, eind jaren dertig, naar Nederland gestuurd voor een technische studie. De muziek was hem echter liever; al in de familiekring in het toenmalige Batavia speelde hij de Polynesisch-Hawaiiaanse muziek die daar in zwang was. In Nederland trad hij in 1941 als steelgitarist toe tot de Kilima Hawaiians die tot diep in de oorlog volle zalen trokken. Hun exotische klanken vormden voor velen een oase in die grauwe bezettingstijd. In 1944 wist hij uit bezet Nederland weg te komen. „Wegens verzetswerk werd de grond hem te heet onder de voeten”, vertelt zijn zoon Igmar. Na veel omzwervingen belandde Vic Spangenberg bij het Amerikaanse leger dat Frankrijk en België bevrijdde. Bij de naoorlogse naziprocessen in Neurenberg fungeerde hij als tolk, waarna hij een eigen jazz- (en later salsa-)orkestje opzette. Een van de sterren die hij begeleidde, was de Amerikaanse seksbom Jayne Mansfield die in 1957 een Europese tournee maakte. Zijn carrière als beroepsmuzikant duurde tot 1963. „In dat jaar kreeg hij een dochter en trouwde hij met mijn moeder”, zegt Igmar. „Toen koos hij voor een regelmatiger leven. En een regelmatiger inkomen.”

Spangenberg werkte nadien onder meer als pr-functionaris voor een hotel in Bilbao, waar hij jarenlang met zijn gezin woonde, en als journalist en advertentieacquisiteur voor diverse vakbladen. Maar de muziek bleef hem dierbaar. „Hopelijk is er in de hemel ook een beach at Waikiki”, aldus zijn zoon.

NRC