Unieke school op Bali voor kinderen met down

Unieke school op Bali voor kinderen met down

Veel mensen met een verstandelijke beperking leiden op Bali een verborgen bestaan. Een Delftenaar zette er een schoolproject op voor kinderen met down.

Kiki Goudhart 04-08-17, 20:17

Waar zijn ze? Dat vroeg Delftenaar Thijs van Harte zich af tijdens een vakantie op Bali. Hij is vader van een dochter met het syndroom van Down. Het viel hem op dat hij op het Indonesische eiland nergens mensen met een verstandelijke beperking zag.

Tot zijn schrik bleken ze echter wel te bestaan, maar dan achter gesloten deuren. ,,Op Bali hangt men het hindoeïsme aan. Het krijgen van een kind met een beperking betekent slecht karma. Er is veel schaamte onder ouders,” zegt Van Harte.

Met behulp van vrienden op Bali kwamen ze in contact met de kinderen. ,,Het grappige was dat iedereen dol was op onze dochter Tari, die toen 3 jaar was. Er was een groot verschil in ontwikkeling te zien tussen haar en de Balinese kinderen. ‘Kan mijn kind ook zo worden als Tari’, werd ons vaak gevraagd. Dat was voor ons de trigger.” Thijs en zijn vrouw Karin besloten met hun ervaring les te geven aan ouders met een kind als Tari. ,,Het recept is dat je vroeg moet beginnen. We begonnen heel klein. In de huiskamer oefenden we met twee kinderen van 3 en 4 jaar oud. We hebben zelf veel baat gehad bij de opvoedmethodiek Early Intervention ofwel kleine stapjes.”


Thijs van Harte met zijn dochter Tari. © Fred Leeflang

Blijdschap

,,Na een paar maanden boekten we al vooruitgang. De ouders stonden met grote ogen te kijken en werden enthousiast. Het groepje kinderen groeide. In de omgeving van het dorpje Ubud had men al snel door dat hier iets bijzonders gebeurde. We hadden meer ruimte en mensen nodig. De blijdschap van de ouders en de kinderen gaven ons het vertrouwen ermee door te gaan. Toch waren er ook wel momenten dat we dachten: waar zijn we aan begonnen?”

Wanneer de tweelingbroer van Thijs overlijdt en een erfenis nalaat, wordt de wens om door te gaan financieel haalbaar. ,,Ik heb een Indonesische moeder en samen met mijn broer had ik afgesproken om ooit iets terug te doen voor het land van onze roots. De stichting Sjaki-Tari-Us werd opgericht. De naam is naar hem, onze dochter en iedereen om ons heen vernoemd. We konden toen met hulp van ervaren Nederlandse vrijwilligers mensen op Bali opleiden. De Herman Broerenschool in Delft, waar Tari op zit, heeft veel aan kennis bijgedragen.”

Een gebouw en 12 jaar verder wordt op 7 augustus in Lodtunduh nabij Ubud het nieuwe schoolgebouw van Sjaki-Tari-Us feestelijk geopend. In de school komen zes klaslokalen voor 50 leerlingen van 3 tot en met 30 jaar. Daarnaast is er ook een winkeltje en een warung (klein eettentje) waar leerlingen werkervaring op kunnen doen en zelf geld kunnen verdienen. ,,Want in Indonesië zijn er geen voorzieningen zoals een PGB, Wajong of WMO.”

AD