dinsdag 6 oktober 2009
Van oude dames en verhalen van Indië
Vandaag samen met filmmaker Fred Pelder een interview gedaan met mevrouw Huizer.
Eerder schreef ik al over het Project Tarakan, een onderzoeksproject naar de restanten van het erfgoed van de Tweede Wereldoorlog op het eilandje Tarakan aan de oostkust van Borneo.
Mevrouw Huizer woonde daar van 1936 - 1938 met haar man die genieofficier was en haar vader die toen administrateur was van de BPM (nu Shell) op Tarakan.
Ze vertelde ons van het leven op zo'n eilandje, van de rangen en standen die toen nog sterk van toepassing waren, van het feit dat vrouwen niets in te brengen hadden en van de eentonigheid van het dagelijks leven in die kleine gemeenschap.
Veel kon ze ons niet vertellen over de toenemende spanning in de oost, behalve dat men die telkens wel voelde als weer een Japanse tanker het eiland aandeed om olie te laden.
Toch vonden wij het een bijzonder gesprek omdat ze heel goed in staat was het gevoel van leven in Indië op ons over te brengen. Je weet wel veel van die feiten omdat je erover gelezen hebt, maar door ze nu van een 93-jarige dame die indringend kan vertellen uit haar eigen mond te horen, laat het duidelijk tot leven komen.
Samen met het historisch beeldmateriaal dat we bij Beeld en Geluid hebben gevonden en de films die Fred in Tarakan heeft gemaakt van alle nog resterende verdedigingswerken, kunnen we een goed beeld schetsen van de geschiedenis van Tarakan in oorlogstijd en dit eind van het jaar via een website publiceren.
Geplaatst door Bas op 22:05
Vestingmuseum