smokkelcontroles - ‘Grote droogte’ dreigt op party-eiland

Bali Smokkelcontroles
‘Grote droogte’ dreigt op party-eiland
Door: Maaike Boersma
Gepubliceerd: gisteren 23:25


De Indonesische regering doet zijn uiterste best de alcoholconsumptie te ontmoedigen.


Op het strand van de zonsondergang genieten met een goed glas wijn in je hand, op party-eiland Bali is het er niet bij. Dankzij verscherpte smokkelcontroles dreigt het eiland binnenkort ‘droog’ te vallen.

‘Voorheen kwam zeker 95 procent van onze drank via de illegale markt.’ Bar-eigenaar Bartele Santema zegt het zonder blikken of blozen. Santema runt al tien jaar verschillende op expats gerichte kroegen in Jakarta, en sinds vorig jaar heeft hij er ook een op Bali. De rode bakstenen en de bitterballen op de menukaart getuigen van de Nederlandse invloed.

Dat het moeilijk is om aan geïmporteerde alcohol te komen weet hij als geen ander. Maar dit jaar is het op Bali erger dan het ooit geweest is, vertelt hij. De regering van de onlangs herkozen president Yudhoyono is streng gaan controleren op de smokkel van illegale alcohol, die voorheen het grootste gedeelte van de markt beheerste. Gevolg is dat er nu veel minder drank het eiland opkomt dan er gedronken wordt. Zoals het er nu naar uitziet zou het wel eens een ‘droge’ Kerst en Oud en Nieuw kunnen worden op Bali.


Luxury tax

De regering van het grootste moslimland ter wereld doet zijn uiterste best de alcoholconsumptie in het land te ontmoedigen. Zo krijgt Bali jaarlijks een quotum opgelegd voor alcoholimport, wat naar zeggen slechts voldoende is voor 20 procent van de vraag. Een andere uiterst effectieve maatregel is de 300 procent belasting die er over elke fles geïmporteerde alcohol betaald moet worden. Daarnaast komt er een luxury tax en nog twee andere belastingen overheen. Gevolg is dat een goedkoop flesje Australische wijn dat in het thuisland voor 4 dollar over de toonbank gaat, hier al gauw voor een dollar of 40 in de schappen ligt.

Vroeger waren de quota en de hoge belastingen niet zo’n probleem, omdat toch meer dan 90 procent van de alcohol illegaal het land werd binnengehaald en op die manier de belasting omzeild werd. ‘Als je maar de juiste contacten had, was er niets aan de hand. In de haven kon je de alcohol zo uit de zeecontainers kiezen. De benodigde stickers per fles werden gewoon vervalst’, zegt Santema.


Creatieve bars

Maar sinds de strenge controles is het een stuk ingewikkelder geworden. Gevolg is een alcoholschaarste die de prijzen opstuwt. Maar uiteraard zijn de bars, hotels en clubs creatief. Zo is algemeen bekend dat er in veel clubs en discotheken gemixt wordt met lokaal geproduceerde alcohol. ‘Zeker als de toeristen al een beetje dronken zijn, hebben ze het niet door’, zegt Made, voormalig barman van een van de grotere clubs op Bali. ‘Het gebeurt veel, ook in mijn club.’ Maar de lokaal gebrouwen alcohol staat bekend om de enorme kater en black-outs die je ervan kunt krijgen. In juni nog stierven op Bali 25 mensen, onder wie ook een Nederlandse toerist, omdat de lokale rijstwijn arak was vergiftigd met methanol.

Wat het er voor de toeristenbusiness niet makkelijker op maakt is dat er sinds de jaren negentig geen vergunningen meer worden verleend om in Indonesië alcohol te produceren. Slechts één Australische wijnmakerij heeft nog een vergunning van voor die tijd. Zij maken van tafeldruiven die in Noord-Bali groeien vier wijnen die gretig aftrek vinden. ‘Het lijkt ideaal zo’n monopoliepositie, maar het is ongezond’, zegt Gigi van Kuijk, de salesmanager van Hatten Wines. De 650.000 liter wijn die zij per jaar mogen produceren zijn binnen no time uitverkocht. Hoewel de smaak van deze lichte wijnen niet bepaald bevorderend is voor de vakantiestemming, is het vaak de enige wijn die in de restaurants geschonken wordt. En zeker met de ‘droogte’ op komst wordt er flink gehamsterd in Hatten-wijnen.

Santema verscheepte voorheen geregeld alcohol van Jakarta naar Bali, maar ook dat is inmiddels zo goed als onmogelijk geworden. Toch maakt hij zich niet al te veel zorgen. ‘Ik zit al zo lang in de business, ik weet bij wie ik moet zijn. Maar als je hier net komt kijken, is het heel, heel moeilijk.’


De Pers