Frank Kraft

Frank Kraft
Geplaatst op: 05-03-2010 om 06:55 uur


Frank Kraft (Kraft Fotografie):
'Ik wil alles weten maar zeker niet eigenwijs zijn'

Hij bruist van energie en praat sneller dan het geluid. Voorlopig lijkt er ook nog geen einde te komen aan de tomeloze leergierigheid van fotograaf Frank Kraft. De fotograaf van MensenWerk staat deze keer zelf in het spotlicht. Een verhaal met een Westlands ritme en een Javaanse melodie.


door Jan Cammeraat

Via Jakarta en Den Haag kwam hij op vijf-jarige leeftijd in het Westland terecht. Vijfenvijftig jaar na dato woont hij hier nog steeds met veel plezier. Frank Kraft: "Ik ben met de Westlandse cultuur opgegroeid. Als jong ventje plukte ik al tomaten. Na mijn middelbare school heb ik samen met vrienden als aannemer in de tomaten gewerkt. Stampen en meters maken. Met de komst van Turkse gastarbeiders ben ik daar mee gestopt. In mijn diensttijd had ik al kennis gemaakt met fotografie. Zelf foto's maken, ontwikkelen en afdrukken in een donkere kamer was echt een wonder. De liefde voor de fotografie heb ik weer opgepakt toen ik nog als aannemer werkte. In de avonduren heb ik de fotovakschool in Apeldoorn afgerond. Best heftig. Maar iets dat je graag doet, kost gelukkig minder moeite."

Ondernemersbloed
Frank is getrouwd met Corry van der Wilk. Samen hebben zij twee kinderen. "Onze kinderen wonen al even buiten de deur. Onze dochter Ilse is altijd bezig iets nieuws te ondernemen. Naast het moederschap is Ilse momenteel actief met het opzetten van een webshop met sieraden voor kinderen. Gerben is vorig jaar een eigen bedrijfje begonnen in de installatietechniek. Zijn vorige werkgever hield het voor gezien en dat was voor hem een mooie de kans om voor zich zelf te beginnen. Ik heb hem geholpen met het opstarten van het bedrijf en het bijhouden van zijn administratie. Gerben is super sportief, een echte surfer. Hij zit dag en nacht in Scheveningen. Gerben is ook creatief en kan goed tekenen. Het zou mij niet verbazen als hij ooit nog iets creatiefs of sportiefs gaat ondernemen. Het ondernemersbloed stroomt ook zeker door de aderen van onze kinderen", glimlacht Frank tevreden.

Muzikant
Frank en Corry kennen elkaar van de optredens van Point five, een band waarin Frank gitaar speelde. "In de jaren zeventig had je in de Haags regio veel popbandjes. Corry was een van onze vaste fans en dat bleek wat mij betreft wederzijds. Toen ik jong was wilde ik graag beroepsmuzikant worden. Maar dat vond mijn vader niet zo'n goed idee. Ik heb nooit les gehad maar heb het gitaarspelen geleerd door te kijken, te luisteren en stukjes na te spelen. Met hetzelfde enthousiasme dat ik voor veel dingen heb. Ik speel trouwens weer in een Westlandse band: Different. Een heerlijke uitlaatklep, We spelen met vrijwel dezelfde bandleden als veertig jaar geleden. Met Different spelen we jaren zestig muziek. Van de Shadows tot Elvis. Vaak in een eigen medley. Bij optredens zien we vaak dezelfde gezichten. Die zoeken op Internet waar we spelen en komen lekker een avondje swingen. Door het geheel onverwachte overlijden van onze bassist Rob van Hagen hebben onze optredens de laatste tijd echter stil gelegen. Gemiddeld treden we nu één keer per maand op. Dat is ook genoeg."

Perfectionist
Frank maakt ruim twintig jaar bruidsreportages. En ook al vinden zijn collega's het maken van bruidsreportages vaak saai, Frank vindt in iedere bruidsreportage een nieuwe uitdaging. "Geen enkel bruidspaar is hetzelfde. Als fotograaf heb ik ook steeds te maken met andere omstandigheden, zoals het weer, de locatie, de kleding, noem maar op. Dat houdt het spannend. Iedere reportage wordt tot in de puntjes voorbereid en bij het selecteren en bewerken van de foto's moet ik mij zelf echt inhouden. Anders ben ik daar dagen langer mee bezig dan gepland. Wat dat betreft moet ik er voor waken dat ik aan de liefde voor het vak ten onder ga. Door de digitale fotografie en de economische crisis zijn het aantal bruidsreportages teruggelopen. Aan de ene kant snap ik dat wel, aan de andere kant beseffen mensen niet altijd dat fotografie een vak is. Door mijn ervaring ben ik bedacht op alle situaties. Dat geeft de zekerheid dat een belangrijk moment in je leven ook echt professioneel wordt vastgelegd. Laatst vroeg een bruidspaar of ik hun zelfgemaakte reportage wilde bewerken. Het was namelijk zonnig weer en bijna alle foto's waren door het tegenlicht veel te donker. Natuurlijk probeer ik daar dan nog wat aan te Photoshoppen. Maar het wordt nooit meer echt mooi. Ik maak nog steeds bruidsreportages. De laatste jaren werk ik echter ook voor bedrijven en voor de krant. Zoals de foto's voor deze rubriek."

Kok
Frank heeft een bijzonder fijn gevoel voor stijl en smaak. Ook zijn huis is met gevoel ingericht. Nieuwsgierig kijk ik naar de opvallende, vierkante borden in de servieskast. "Ik ben helemaal gek van koken. Ik kook bijna elke dag en probeer er altijd iets bijzonders van te maken. Ik wil weten wat het product is en waar het vandaan komt. Ik probeer zoveel mogelijk met Westlandse producten te koken. Dat zijn smaakvolle en eerlijke producten. Het moet niet alleen lekker zijn maar er ook mooi uitzien. Ik ben immers visueel ingesteld. Ik vind het ook een uitdaging om gerechten te fotograferen. Ik zie mijzelf ook nog wel als kok in een keuken staan. Dat lijkt mij echt fantastisch om te doen. Horecapapieren heb ik niet, wel heel veel enthousiasme. Eigenlijk wil ik nog veel te veel doen", kijkt Frank verontschuldigend. Zijn enthousiasme kent echter geen grenzen en samen lopen we nog even naar zijn achtertuin. "Met mijn buurman heb ik een druivenkasje in onze tuin gebouwd. Dat is echt geweldig. Ik volg ook alle cursussen in de Westlandse Druif. Ik heb vier verschillende soorten druiven. Een Muskaat, Frankentaler, Black Seedless, ..."Terwijl Frank verder uitwijdt over zijn passie voor het telen van druiven is de inkt van mijn pen op. Dat verhaal houdt u dus nog te goed.

Hethelewestland