En aku dan? Bagai mana ini?

En ik dan??????

Het gaat heel snel, nadat je heel langzaam de berghelling naar beneden bent gegleden is het dan zover.
Je bent aangeland in het dal, rondom jou zie de bergen, die waren eerst nooit zo hoog geweest maar nu, nu lijken ze wel tig keer zo hoog.

Je hebt het misschien zien aankomen, of toch ook weer niet. Voor de een gaat het geleidelijk aan terwijl het voor de andere een schokgebeurtenis is, zo maar uit het niets en dan sta je voor voldongen feiten.

Ik ga het deze keer hebben over echtscheidingen, de belevenis, het ongeloof, het verdriet en de afwikkelingen.

Het begon als een sprookje en de hele wereld was een paradijs, je belooft elkander trouw en dan ook nog tot de dood jouw scheidt.
Je verkeert in de zevende hemel, eerder zou ik zeggen in de ZWEVENDE hemel want nuchter ben je de eerste jaren van jouw huwelijk niet.
Het is een vorm van aanpassen want naar gelang de tijd verstrijkt en de gewenning nog moet komen om elkanders negatieve kanten te accepteren, ben je zwevende zoekende naar een vorm van het samenleven in geluk en voorspoed met jouw partner.

De verkeringstijd was mooi, prachtig, de eerste liefdes verkenningen en intimiteiten waren paradijselijk en de gevoelens worden alsmaar sterker, net zo lang tot je zeker bent om de stap van een huwelijk te nemen.

Je stelt je een hele mooie toekomst voor met allerlei hemelse dagen en nachten.

De werkelijkheid is echter dat je nadat je uit de roes van het romantische bent geraakt je je moet aanpassen en dat de regels voor het samenzijn aan voorwaarden zijn verbonden.
Indien beide partnes verantwoordelijkheid ook echt willen nemen ten opzichte van elkanders welzijn is er geen vuiltje aan de lucht.

Echter als een van de partners zich niet meer kan herkennen in de gedragingen van de ander hebben wij een probleem. Het ligt aan de vergevingsgezindheid, de tolerantie en de acceptatie, al dan niet door liefde voor elkander gedreven.
Als die genoeg potentie heeft is het goed, zo niet dan is het leven met elkander van een hemel in een hel veranderd

Als alles volgens plan gaat komen de kindertjes en worden deze volwassen in een gezin met twee ouders.

Gaat het tussentijds fout dan zitten de kinderen in een keuze strijd van welke ouder is mijn ouder waar ik bij ga wonen en wil wonen.
Vaak hebben vooral kleine kinderen geen keuze en wordt via de rechterlijke macht bepaald wie de kinderen zal opvoeden en wie aan de zijlijn lijdzaam mag toekijken.

In vele gevallen is het de vader, die direct na de scheiding wordt geconfronteerd met de oneerlijke rechtsgedachten gang. Hij zal moeten bijdragen en de zorg van zijn kroost moeten overlaten aan zijn ex.

In gevallen dat de man de oorzaak is ven het huwelijk, dan is het terecht maar ook heel vaak is het een kwestie van het toch niet bij elkaar passen van twee tegengestelde karakters.
Dan is het aan de rechter om te oordelen wie de gelukkige of ongelukkige is.

De kinderen zijn altijd de dupe party want in hun wereldje is het gezin de veiligste plek op aarde en daar hoort een vader en een moeder bij. Zelfs bij de scheiding met volwassen kinderen hebben deze nog last van de splitsing van de wegen die beide ouders gaan.
Het is in vele gevallen dat zij een keuze moeten maken, en zeker in een scheiding met veel strijd, zal altijd door een van de partners de andere voor rotte vis worden uitgemaakt en de kinderen min of meer een gedwongen keuze moeten maken tegen hun zin in.
Dat zie je heel veel gebeuren om je heen bij gescheiden echtparen.

Is de man niet de oorzaak van de verwijdering dan heeft hij in vele gevallen het nakijken en moet lijdzaam zien dat zijn kinderen zich van hem vervreemden, betreft het kleine kinderen dan zal een vervanger zijn kinderen de toekomst in leiden. Dat is als de moeder weer het huwelijksbootje in stapt met een ander.
Heden ten dage is internet een bron van vele echtscheidingen, het zogenaamde chatten.
Men zoekt bewust of onbewust naar avontuur op het internet en komt dan dezelfde personen met dezelfde behoefte tegen.

In vele gevallen hangt het van de betreffende man of vrouw af hoever die escapades gaan, maar het internet biedt ook aan minder goede lieden de kans om zich te manifesteren. Avonturiers zoeken het internet af en presenteren zich als de liefste en netste personen aan en na verloop van tijd is er altijd wel een zwakke broeder of zuster die zich laat inpalmen en verleiden.
Sommige mannen doen zich beter voor dan ze in werkelijkheid zijn, ze hebben een goede baan, zijn in bezit van tig huizen of hebben zaken en weten met hun geld niet waar ze heen moeten.

Ik ken gevallen van kerels die een goed lopende zaak hebben en zich op het internet aanbieden als een one and only option, take it or leave it.
Gevoelige vrouwen tuinen erin, als eenmaal de werkelijke kennismaking volgt valt het tegen, maar dan is inmiddels de schade geleden, echtparen vallen uiteen door de lokkingen van deze charlatans en kunnen niet meer terug bij hun partner die ze in vele gevallen bedrogen hebben.
Het zijn niet alleen de mannen, maar ook vrouwen maken zich schuldig aan deze internet verleidingen.

Ook ken ik vrouwen en mannen die de behoefte hebben zich seksueel over internet aan te bieden, dat kan ook tegenwoordig.
Ik ben een van de personen die het heeft moeten ervaren en tot jouw stomme verbazing is jouw partner ineens iemand heel anders, nooit geweten dat die zover kon gaan.

Achteraf, ik ben inmiddels gescheiden en ben na een diep dal eindelijk weer gelukkig, bleek dat diegene met wie ze een dergelijke stiekeme verhouding heeft, getrouwd te zijn en op de dag dat ik hem traceerde, zijn eigen vrouw het al in de gaten had. Hij kon kiezen of doorgaan en zijn spullen pakken. Hij koos voor het stoppen, laf als hij is, want dat is meestal zo, de lolletjes wegen toch niet op tegen het verlies van jouw gezin. Ondertussen iemand anders benadelen.

Ik heb daarna nog een strijd gevoerd om alles te behouden en te vergeven, helaas, dat ging gewoon niet meer en de scheiding ging gewoon door.
Het had meer voeten in de aarde en het er werd een smerig spel gespeeld waar ik het slachtoffer ben geworden, desondanks ben ik er beter uit gekomen en was achteraf het hele verdriet en onbegrip het niet waard geweest. Ik ben gelukkiger dan nooit tevoren.

Dit is een persoonlijk geval, er zijn ook meerdere trieste gevallen van scheidingen bekend.

Vaak ook op oudere leeftijd na meer dan dertig of 40 jaren.
Het zal allemaal wel een oorzaak hebben en ik wijs niemand als schuldige aan, het zal altijd wel ook aan jezelf gelegen hebben, desondanks is het een hele nare en alles overhoop gooiende ervaring.

Bij een scheiding zijn er altijd winnaars en verliezer, zoals het liedje van ABBA, the winner takes it all.

Als man ben je vaak de verliezer.

De vrouw komt er beter vanaf, kan haar leven met haar kinderen voortzetten vaak, en de man ja, die moet maar zien dat hij rond kan komen, vaak zwaar belast met alimentaties en daardoor moeilijk in een andere relatie kan stappen. De vrouw heeft het in vele gevallen makkelijker, ik zeg nadrukkelijk, in vele gevallen want er zijn ook feiten die andersom zijn en dat de vrouw het slachtoffer en verliezer is.

In mijn geval had de rechter zoals zo vaak meer zorg voor de in zijn ogen zwakere, de vrouw, en kan hem omdat zij vrouw is, en al daardoor een voorsprong heeft, manipuleren en van alles op de mouw spelden.
Ik was kapot van de gang van zaken en kon mij nauwelijks verdedigen.
De vrouw ging er in dit geval met de buit vandoor, goedgekeurd door het gerecht.

En ik dan????/

Ik moet mij maar zien te redden, het is een mannenwereld en daar heb ik als man de nadelige gevolgen van ondervonden. Leve de emancipatie.

Albert van Prehn ICM Moderator 23 april 2010)


Dit is een verslag in algemene termen geschreven, het is niet de bedoeling dat de lezer hieruit zijn of haar ervaringen verkeerd beoordeeld of interpreteert. Het is een persoonlijk algemeen verslag in grote lijnen.