Wereldkrant 29 mei 2010:
Pensionado’s Nieuw-Zeeland lopen veel geld mis Joop Albers woont al meer dan veertig jaar in Nieuw-Zeeland.
Sinds de jaren vijftig heeft hij als boer in het land gewerkt.
Hij krijgt van Nieuw-Zeeland een staatspensioen, omdat hij er meer dan tien jaar woont.
Albers heeft ook zo’n elf jaar als timmerman in Nederland gewerkt en dus recht op AOW.
Maar dat bedrag houdt Nieuw- Zeeland op het staatspensioen in. Hij heeft inmiddels met andere Nederlanders in
Nieuw-Zeeland een AOW-lobbyclub opgericht.
Albers: ‘Ik loop door deze situatie duizenden euro’s mis. Het is oneerlijk. Nieuw-Zeeland betaalt mij niet voor veertig
jaar werk, terwijl Nederland mij wel betaalt voor elf jaar arbeid.
Ik wil geen volledig pensioen, maar gewoon beloond worden voor de jaren die ik in beide landen heb gewerkt. Nieuw-
Zeeland gebruikt Nederland nu als vette melkkoe.’
AOW
In de jaren negentig heeft
Nederland een sociaal zekerheidsverdrag met Nieuw-Zeeland afgesloten. Zo’n verdrag is nodig omdat de hoogte en
duur van verzekeringen tussen landen vaak verschilt. Een sociaal verzekeringsverdrag moet ervoor zorgen dat de
Nederlanders er niet teveel op achteruit gaan en de overheden de kosten eerlijk verdelen.
In het verdag met Nieuw-Zeeland gaat het om de AOW, omdat in het verleden veel Nederlanders naar het land
zijn geëmigreerd.
Een meerderheid in de Tweede Kamer is kritisch. CDA-parlementariër Pieter Omtzigt vindt dat beide landen zo snel
mogelijk weer om de tafel moeten zitten: ‘Ik eis een betere deal. Lukt dat niet, hef dan het verdrag op. Nu gaat
de Nederlandse emigrant er onterecht op achteruit. Bovendien betaalt de Nederlandse premiebetaler mee aan het
staatspensioen in Nieuw-Zeeland. Het geld dat Nederland uitbetaalt verdwijnt in de Nieuw-Zeelandse schatkist.’
Staatspensioen
Volgens de Nederlandse regering levert het verdrag ook iets op. Naar Nederland teruggekeerde emigranten hebben
recht op het Nieuw-Zeelandse staatspensioen.
Pieter Omtzigt: ‘Maar dat gebeurt ook bij landen die geen verdrag met Nieuw-Zeeland hebben. Oostenrijk,
Duitsland en Zwitserland weigeren de gegevens van hun burgers met Nieuw-Zeeland te delen. Waarom zouden
wij dat dan nog wel doen?’
Ook Chris van Pelt is één van de 3500 gedupeerde AOW’ers in Nieuw-Zeeland. Hij werkte
in het industriegebied de Botlek in Rotterdam en besloot eind jaren zeventig naar Nieuw-Zeeland te verhuizen.
Van Pelt heeft ook voor de Nederlandse marine gewerkt.
Dat pensioen is voor tweederde verdisconteerd in de AOW.
En ook dat bedrag wordt door Nieuw-Zeeland op het staatspensioen ingetrokken.
‘Een dubbele aftrek dus’, concludeert Van Pelt. ‘Het is niet fair. Wij als Nederlanders zijn door dat verdrag
volledig onder controle. Dat is bij andere landen niet het geval. Alle informatie over onze pensioenen wordt vanuit
Nederland doorgegeven aan Nieuw-Zeeland.
We betalen hier ook zo’n 21 procent belasting over dat Nieuw-Zeelands pensioen. Dat is meer dan in de Nederlandse situatie.’
Nederlandse gepensioneerden in Nieuw-Zeeland worden gekort op hun AOW-uitkering.
De Nieuw-Zeelandse overheid trekt die AOW van het staatspensioen af. Een meerderheid in de Tweede Kamer zet daar
vraagtekens bij. Het CDA eist nu een nieuw verdrag met Nieuw-Zeeland.
Al vergoeden de levensomstandigheden natuurlijk het nodige.
Door: Klaas den Tek
Ook ervaringen met dit probleem?