De tranen van Sukarno

De tranen van Sukarno
Posted on augustus 18, 2010
by lepeltak


De Jakartaanse revolutionaire fietsclub op viering '65 jaar onafhankelijk' (Eigen foto)

Leger van scholieren: Gisteren was het onafhankelijkheidsdag in Indonesië. De Indonesiërs vierden massaal dat het precies 65 jaar geleden was dat nationalistische leiders Soekarno en Hatta de onafhankelijkheidsproclamatie voorlazen. Via de radio luisterden miljoenen Indonesiërs mee.

In Jakarta viert en herdenkt de Indonesische president op het paleis jaarlijks samen met alle buitenlandse ambassadeurs de onafhankelijkheid van Indonesië. De ceremonie vond dit jaar onder extra zware beveiliging plaats, nadat afgelopen maanden diverse terreurcomplotten tegen hoogwaardigheidsbekleders werden ontdekt. Het Indonesische volk kan slechts via de televisie meegenieten van de strak geregisseerde ceremonie.

In het park Taman Proklamasi, in Menteng, houden stokoude veteranen sinds enkele jaren om acht uur s’ochtends hun eigen viering en herdenking. “We organiseren het ditmaal voor de derde keer om de veteranen ook iets te geven,”vertelde de coördinator Tony. Zijn vader had in de ‘revolutie’ bij de Tentara Pelajar gezeten, een leger bestaande uit jonge scholieren die voor onafhankelijkheid vochten. Tony’s vader was inmiddels overleden, maar tientallen strijdmakkers waren naar de bijeenkomst toegekomen. Ook vele historici en de bekendste fietsclub van Jakarta waren aanwezig.

Ingenieur Sukarno, naamgenoot van de eerste Indonesische president, besloot zich in 1946 op zijn vijftiende zich te voegen bij de Tentara Pelajar in zijn geboorteplaats Kebumen. “Het was de oproep van het vaderland. Ik wilde vrij zijn van de onderdrukker. Ik kreeg geen soldij, daar deed ik het ook niet voor,” vertelde Sukarno gisteren gehuld in safari-uniform na de ceremonie. Er volgden bloedige gevechten met de Nederlandse troepen in Midden-Java. “De Nederlanders waren tien keer beter bewapend. Maar we kenden het Nederlandse gezegde: ‘Wie niet sterk is, moet slim zijn.’ Dus we pasten onze tactiek aan.” Desondanks waren de verliezen bij het Tentara Pelajar groot. Sukarno raakte zichtbaar geëmotioneerd tijdens het gesprek. “Het zwaarste was een kannonade van Houwitsers in Kebumen, in 1947. Het vond plaats op een zondag. De Nederlanders beschoten ons van grote afstand. Er vielen wel vijfhonderd doden aan onze kant.”

“Ik was in het leger tot 1953, toen we werden gedemobiliseerd. De regering gaf ons de keuze: wil je in het leger blijven, naar school of werken? Ik wilde nog meer leren, en ging terug naar school.”

De veteranen vertellen allemaal dat ze geen enkele wrok voelen jegens Nederland. Ze hebben immers hun eigen vrijheid gewonnen. Wel gaf de 81-jarige Sukarno aan dat de Indonesische strijd voor onafhankelijkheid nog immer voortduurt: “Ik voel geen wraak. We zijn al vrij. Ik ben trots op mijn land. Maar we moeten blijven strijden voor betere economische ontwikkeling, er zijn nog zoveel tekorten in ons land.”

Lepeltak