Door Ester de Jong, NHD 24augustus 2010,
Jakarta, De omroeper kondigt de trein aan die Jakarta binnenrijdt.Hij noemt de prijs van de kaartjes en voegt eraan toe dat er wagons speciaal zijn gereserveerd voor vrouwen.
In de wagons zelf hangen roze posters met de mededeling dat dit een speciale vrouwenwagon is. Mannen worden door twee conducteurs geweigerd.
De wagons zijn vorige week in gebruik genomen om aanrandingen in de treinen tegen te gaan. De door de overheid gerunde treinmaatschappij werd overspoeld met klachten van vrouwen over handtastelijkheden. De sfeer in de vrouwencoupé is ontspannen, kleine kinderen zitten bij moeder op schoot en een enkeling geeft haar kind de borst.Nog lang niet alle treinen zijn voorzien van een vrouwencoupé, zodat nog maar weinig vrouwen er gebruik van kunnen maken. De meeste reizigsters hebben vervelende ervaringen. ,, Ik hoorde in het nieuws dat vrouwen worden aangerand in treinen´´ zegt Novi Lanawaty. Ze reist met haar pasgeboren baby en dochtertje in de vrouwencoupé. Haar man staat verderop in de gemengede coupé. ,, Het is prettiger om met alleen vrouwen in de trein te zitten, ik voel me veiliger.´´Het is de vraag of deze service ooit wordt gecreerd voor de derde, goedkoopste klasse. ,,Terwijl de vrouwen daar die nog het beste kunnen gebruiken´´, meent de twintigjarige Asri. ,, Die treinen zijn nog drukker en handtastelijke kerels komen er dan helemaal makkelijk mee weg.´´
,, Het is niet eens dat mannen expres aan me zitten´´, vertelt de achttienjarige studente Dessi. ,, Het gebeurt ook per ongeluk en dat is net zo vervelend.´´
Conducteur Agus Sunandar moet sinds donderdag naast het knippen van kaartjes ook mannen uit de vrouwencoupé wegjagen. Ook hij vindt het gescheiden in de volle treinen nodig. ,, Dit is wel zo prettig voor vrouwen.´´
In de gemengde wagons zitten bijna alleen nog maar mannen. De enkele vrouw die daar zit, reist samen met haar man. ,, Als ik alleen reis zou ik zeker in de vrouwencoupé gaan zitten.´´ vertelt huisvrouw Ani, ,, maar ik ben nu met mijn man dus voel ik mij veilig.´´
Toni Matitaputty (40) pendelt dagelijks naar Jakarta. Hij windt zich op over de introductie van het gescheiden reizen.
,, Het zorgt juist voor segregatie en bezorgt de Indonesische man een hele slechte naam. De aanrandingen gebeuren tijdens de spits, wanneer de treinen helemaal zijn volgepakt.
De regering moet gewoon meer treinen inzetten.´´
[b]