Ambulance met haast vast in verkeer Jakarta

Ambulance met haast vast in verkeer Jakarta

woensdag 25 augustus 2010 09:18 door Roland Danckaert

Het verkeer in Jakarta is een belevenis op zich. Wat een mierennest! Wat een gekrioel! Tien rijen dik en een onophoudelijk gezigzag. Telkens is het ra-ke-lings.


Daar geldt het recht van de brutaalste.

Naar verhouding gaat het - wonder boven wonder - bijna altijd goed.

Het is een mirakel dat er niet veel meer (dodelijke) ongelukken gebeuren, temeer voetgangers vogelvrij zijn en er bijna geen voetpaden en stoepen zijn. De meeste voetgangers lopen dus gewoon op de doorgaande rijweg. Oversteken is levensgevaarlijk. Stoplichten voor voetgangers vind je er nauwelijks. Je moet de gok wagen en bidden en smeken dat je heelhuids aan de overkant komt. Nogal wat automobilisten rijden gewoon keihard door als ze een voetganger zien oversteken.

Bovendien vinden nogal wat Javaanse weggebruikers het helemaal niet nodig om 's avonds en 's nachts hun licht aan te doen, iets wat ons in Dubai ook al opviel.

En: auto's, motors en bromfietsen worden regelmatig bestuurd door kinderen van nog geen turf hoog. Vier personen op de brommer - met baby's en hele kleine kinderen - is een alledaags gezicht. De meeste van hen dragen geen helm, maar wel een korte broek, teenslippers en dun een t-shirtje.

Heel veel Indo's kopen hun rijbewijs op de markt of waar dan ook, zonder een rijles te hebben gevolgd. En toch zijn de meeste weggebruikers behalve rijduivels ook ware stuurkunstenaars. Het gaat voor ons gevoel steeds op het nippertje goed, maar de Indo's sturen heel relaxed door het toeterende massaverkeer. Het bumperkleven is daar een nationale sport.

Na een aanrijding - ook als je schuldig bent - betaal je de politieman een paar honderdduizend roepia en je bent van het hele gezeik af.

Wij Nederlanders leven in een stijf georganiseerd en dood geregeld landje (heeft behalve gigantische nadelen ook hele grote voordelen) en kunnen ons zulke verkeerstaferelen niet voorstellen. Wij etaleren naar verhouding goed fatsoen in het verkeer en vooral veel meer collectieve zelfdiscipline.

Wie naar de groene gordel van rijstvelden gaat, wordt dan ook geadviseerd niet zelf te gaan rijden, maar een auto met chauffeur te huren. Het verkeer op uitbundig Java is een attractie, maar niet als je besluit zelf te gaan rijden. Dan is het verkeer(d) je ergste nachtmerrie.

Vluchtstroken? Nooit van gehoord daar! Wij maakten mee dat een ambulance met zwaailicht compleet vaststond in een muurvaste file in de periferie van Jakarta, na het laatste tolhuisje als je van Bandung of Bogor komt. Niemand ging opzij. Helemaal niemand.

Ik kreeg het Spaans benauwd. Dacht aan het slachtoffer in die ambulance. Je zult maar een hartstilstand hebben of een geknapte dikke darm en daar in die ambulance liggen die geen kant op kan en die er uren over doet om in het ziekenhuis van Jakarta te geraken. Dan heb je dus vette pech gehad, bovenop de ziektepech!


Ter plekke betrok ik de situatie op mezelf. Stel je voor dat ik onwel word en dat ik nu met spoed moet worden afgevoerd naar een hospitaal. Hoe dan?! Daar lig je dan in dat benauwde ambulancetje en je merkt dat die verdomde wagen geen meter opschiet. Daar zou je een hartaanval van krijgen!!

Ik ben sowieso claustrofobisch aangelegd. In files, tunnels, liften en rijen voor de kassa breekt het angstzweet me uit, met name als het niet opschiet, als de rij stokt. Zo heb ik eens een zware hyperventilatie-aanval gehad toen we op de luchthaven van Curacao waren geland en de rij voor de douane na een uur nog steeds even lang (vijftig meter) was. Gelukkig mocht ik toen, vanwege mijn paniekaanval, de rij passeren, waarna de angstaanval verdampte.

Java is prachtig, maar sommige dingen zijn er zo verdomd slecht geregeld. Geen vluchtstroken, weinig voetpaden, bijna geen stoplichten voor voetgangers, weinig zebrapaden, geen vuilnisophaaldienst, open riolen, slecht bezette ziekenhuizen met weinig apparatuur (een halve dag wachten voor een bestraling, omdat ze maar 1 zo'n apparaat hebben en de afspraken allemaal op hetzelfde uur plannen)...

Zonde van zo'n mooi en dynamisch eiland... Nederland kon wel wat Javaanse invloeden gebruiken en Java kon wel profijt hebben van de NEDERLANDSE ORGANISATIEDISCIPLINE!

Volkskrant