Wageningen krijgt monument voor vergeten strijders

Wageningen krijgt monument voor vergeten strijders
woensdag 22 september 2010 00:01

WAGENINGEN - Het monument ter nagedachtenis aan de elf niet-teruggekeerde Wageningers uit het Indië-conflict 1945-1950, wordt vrijdag 24 september onthuld. Het monument, een ontwerp van kunstenaar Pim Wever uit Vught, komt op de hoek van de Nude en de Nudestraat.

Het heeft een sterke symboliek en geeft de band weer tussen de Wageningers enerzijds en het land waar zij nu voor eeuwig rusten op één van de Erevelden. Met de onthulling - die plaatsvindt om 14.30 uur - komt een einde aan een jarenlange roep om een gedenkteken voor deze 'vergeten strijders' in Wageningen.

Het gedenkteken wordt tijdens een ingetogen ceremonie onthuld door de heren G. Hakkenberg, drager Militaire Willems Orde en woonachtig te Wageningen en luitenant-kolonel der Artillerie b.d. F.T. Dürst Britt, zoon van generaal-majoor H.J.J.W. Dürst Britt, de eerste commandant van de Eerste Divisie 7 December. Dat gebeurt in aanwezigheid van familieleden, bekenden van de slachtoffers, studiegenoten, (Wageningse) veteranen, leden van het Wagenings college van burgemeester en wethouders en raadsleden. Onderdeel van de ceremonie is een kranslegging door de Wageningse veteranen Geurt van de Scheur en Wim van Amersfoort die een aantal slachtoffers goed hebben gekend. Ook een groep van de Kardinaal Alfrinkschool is aanwezig. Zij hebben het monument geadopteerd en zullen het aan het einde van dit schooljaar aan een andere groep overdragen.

Lange weg
Het monument kent een lange weg van voorbereiding. Initiatiefnemer is Martin Brink uit Veenendaal, die toen hij in 1997 in de Landbouwstad kwam te werken, merkte dat alle aandacht in Wageningen uitgaat naar de 5 mei-herdenking en -festiviteiten. Voor de strijders die voor hun nummer of vrijwillig naar de oost vertrokken, was totaal geen oog. Vanaf 2000 pleitte hij voor een monument. Dat het er nu pas komt heeft verschillende oorzaken. Het heeft lang geduurd om het juiste aantal namen uit de archieven naar voren te halen. Dat bleek niet eenvoudig. Een lijst van niet-teruggekeerde Wageningers bestond niet. Een belangrijk criterium was dat men op het moment van uitzending ingeschreven moest staan in het bevolkingsregister.

Vanuit de bevolking werd na oproepen veel bruikbare informatie ontvangen. Al deze gegevens werden door genealogie-deskundige Hennie Slotboom-Bitter weer in het (nog niet openbare deel van het) bevolkingsregister getoetst en allerlei andere wetenswaardigheden opgeschreven. Probleem vormde de groep studenten. Niet iedereen liet zich inschrijven in de stad waar men ging studeren. Bovendien had men geen Wageningse achtergrond, waardoor het zoeken een stuk moeilijker werd. Uiteindelijk werden elf personen gevonden.

Een tweede oorzaak is dat het gedenkteken in eerste instantie bij het algemeen oorlogsmonument aan de Nude zou komen. Uiteindelijk is daar van afgezien, omdat de plek aan de Nudestraat toch mooier is en het onderwerp op deze manier in een betere context is te plaatsen.

Ook heeft meegespeeld het feit dat de realisatie van het monument alleen mogelijk is gebleken door de inzet van een particulier, Paul Zents. Deze op en top Wageninger sprong financieel bij toen bleek dat de gemeente geen subsidie kon krijgen en uit eigen middelen ook geen middelen beschikbaar waren. Alleen door zijn inzet komt het monument er nu.

Initiatiefnemer Martin Brink is nog bezig met een publicatie om de elf Wageningers daadwerkelijk een 'gezicht' te geven.

Hoog en Laag