Nederlandse redt dieren op vulkaan MerapiGepubliceerd op : 4 november 2010 - 3:50 pm | door Redactie RNW
Femke den Haas
Op de vuurspuwende vulkaan Merapi in Java biedt de Nederlandse Femke den Haas hulp aan in de steek gelaten dieren. Samen met een team reddingswerkers voedt ze de achtergelaten koeien, katten en honden en zorgt ze ervoor dat verbrande beesten zo snel mogelijk worden begraven.
Eigenlijk had Femke den Haas verwacht allang weer terug te zijn in haar huis in Jakarta. Maar nieuwe uitbarstingen van de vulkaan Merapi (3914 meter hoog) gooien roet in het eten. Donderdag waren de uitbarstingen zelfs heftiger dan tevoren.
Iedereen schrok enorm, zegt Femke. 'Van de eerste drie uitbarstingen hebben we niet veel meegekregen, maar vandaag hoorden we de berg echt rommelen. Er was even paniek. Mensen waren net noodgedwongen teruggekeerd om hun vee te voeren, want er zijn hier wel duizenden koeien. Anderen wilden even terug om hun huizen te checken of nog wat spulletjes te halen. En toen kwam er toch weer een ontzettend heftige uitbarsting. Iedereen ging in paniek zo snel de berg af, dat auto’s bijna op elkaar botsten.'
Drie teams aan de slag
Femke, die na haar opleiding tot dierenartsassistente naar Indonesië vertrok, runt een dierenopvangcentrum in Jakarta. Vorige week dinsdag belde een bevriende dierenhulporganisatie met de vraag of ze kon helpen met het redden van dieren in het getroffen gebied. Onderweg kwamen ze al veel achtergelaten en verbrande beesten tegen. 'Een vreselijk gezicht', zegt ze.
Ze besloten het werk te verdelen onder drie teams van vrijwilligers. Eén team zoekt nu eten voor de koeien en helpt met de evacuatie, het tweede zoekt - met toestemming van het leger - in afgesloten gebieden naar achtergelaten beesten, en het derde team helpt met het begraven van de dode dieren.
De basis van de reddingswerkers is een kamp, op veilige afstand van de rokende vulkaan, waar ook de gevluchte bevolking wordt opgevangen. Van daaruit proberen ze elke dag de berg op te gaan.
Femke: 'Er zijn hier gelukkig al veel reddingsoperaties om de rotzooi op te ruimen van de mensen die hun huizen hebben verlaten. Maar in de dorpen is ook nog vee en andere beesten, zoals kippen, katten en honden en vogels in kooien. Van het leger hebben we toestemming gekregen om hen te voeren en te evacueren. In het opvangkamp wachten de dorpelingen tot we hun hond komen brengen of ze krijgen van ons te horen dat we hun koeien te eten hebben gegeven.'
Dode dieren begraven
De lokale bevolking vindt het fijn dat ze dit werk doet, zegt Femke, maar het is niet altijd prettig om de vulkaan op te gaan. Verbrande dieren ruimen is geen aangenaam klusje. 'Een van de teams is constant bezig met het begraven van dieren. Niet zulk leuk werk natuurlijk, maar wel belangrijk. Want als die dode beesten daar zouden blijven liggen, komen er allemaal ziektes.'
Toen de vulkaan een paar dagen was afgesloten, konden de reddingsteams even niets doen in de gebieden die het ergst waren getroffen. Pas na drie dagen mochten ze er weer naartoe. 'Je kan je wel voorstellen wat voor geur daar hing. Het was echt verschrikkelijk. Maar goed, iedereen had zijn masker op en ging meteen aan de slag.'
Te weinig hulp
Ze werken nu met 25 vrijwilligers, maar dat is niet voldoende voor al het werk dat er ligt, concludeert Femke. 'Af en toe melden zich wel nieuwe vrijwilligers, maar de meeste kunnen niet lang blijven. Het zijn er eigenlijk veel te weinig.'
links: vrijwilliger met loslopende hond, rechts: medewerkers van het reddingsteam (foto's: JAAN)
Femke den Haas (1979) is correspondent voor het radioprogramma Wereldnet van de Wereldomroep. Sinds 2002 woont ze in Jakarta, waar ze dierenopvangcentrum JAAN heeft opgericht.