Zinloze slachting van zwerfhonden op Bali

Zinloze slachting van zwerfhonden op Bali

Op Bali is rabies (hondsdolheid) geconstateerd. Tegen de adviezen van de World Health Organization in, is de lokale overheid van plan om honderdduizenden honden uit te roeien met vergif (strychnine), messen en knuppels.

Op 26 november 2008 werd op Bali bij een straathond rabies (hondsdolheid) geconstateerd. De dood van 4 mensen rond die tijd werd al snel toegeschreven aan hondsdolheid maar uiteindelijk werd in slechts 1 geval klinische symptomen aangetroffen. De balinese authoriteiten namen niettemin meteen een drastisch besluit: alle straathonden moeten worden gedood. In een artikel in de Jakarta Post, 1 december 2008 (article 6), roept de gouverneur van Bali de lokal bevolking op om zwerfhonden te doden....... ¨The residents can just go ahead by taking the initiative to kill stray dogs...¨

De Bali Animal Welfare Association (BAWA) en andere plaatselijke organisaties, nu tijdelijk verenigd in het Bali Rabies Forum (BRF) probeerden meteen om deze beslissing tegen te gaan. Er werd contact gezocht met IFAW, WSPA en de World Health Organization. De WHO schakelde gelijk haar vooraanstaande experts in (Charles Rupprecht, Henry Wilde) en hun advies was eenduidig: de rabies epidemie kan alleen worden opgelost door vaccinatie van de honden. Dit advies is gebaseerd op hun uitgebreide ervaring met rabies. In een vergelijkbaar scenario zijn op Flores een tiental jaar geleden naar aanleiding van rabies een geschatte 500.000 honden uitgeroeid. De honden verdwenen maar het rabies virus bleef. Uitroeien is niet effectief en dus zinloos. De WHO heeft ook aangeboden om op Bali te komen helpen bij de bestrijding van de rabies-epidemie. De plaatselijke authoriteiten negeren zowel de adviezen als de aangeboden hulp.
Jakarta stelt geld beschikbaar voor de bestijding. Daarvan wordt o.a. rabies-vaccin gekocht, in eerste instantie 20.000 stuks, geproduceerd in Java, en deze bieden slechts 6 maanden immuniteit. Later worden er daarvan nog 30.000 gekocht.

BAWA dat actief deelneemt aan het vaccinatie-programma meldt echter dat er 2 maanden na het constateren van de eerste rabies, slechts 2.000 van de 20.000 vaccins zijn gebruikt. Pas in januari 2009 stelde de overheid ook vaccins beschikbaar aan de BAWA-dierenartsen, voor die tijd mocht de organisatie alleen helpen door haar hondenvangers in te zetten. Terwijl het geen haast maakt met haar beperkte vaccinatie-programma maakt de lokale overheid echter wel werk van het uitroeiings-programma, en maakt daar ook geen geheim van:
Een zeer voor de hand liggende manier om rabies over het hele eiland te verspreiden wordt echter volledig door diezelfde overheid genegeerd: BAWA heeft foto's die aantonen hoe medewerkers een prive-hondmepper volgen die 10 honden vangt in het gebied waar rabies werd geconstateerd en ze vervolgens in zakken meeneemt naar Singaraja, helemaal aan de andere kant van Bali, voorbij het centrale gebergte, naar een restaurant dat honden-sate verkoopt. In Bali is er geen wet die dat verbiedt. Er zijn in Indonesie geen dierenrechten. Janice Girardi, oprichtster van BAWA, heeft hiervan melding gemaakt bij Ida Bagus Ketut Alit, het hoofd van de ¨Animal Husbandry Department¨ (het departement dat belast is met de rabies kwestie). Deze maakte zich hierover totaal niet druk. Zij boodt hem het nummerbord van de motorfiets van de hondenmepper die zojuist 10 mogelijk geinfecteerde honden naar de andere kant van het eiland had gebracht om er sate van te maken, en hij was niet geinteresseerd.

Aangezien de lokale overheid in 2 maanden tijd slechts 2000 vaccinaties heeft gedaan en hondenmeppers die het virus snel kunnen verspreiden ongemoeid laat, lijkt men het vaccinatie-programma niet serieus te nemen. Uitroeien lijkt makkelijker. Uitroeien lijkt ook veel goedkoper, met name als dat gedaan wordt met strychnine, knuppels en messen. BAWA leert dat overheidspersoneel o.a. eten op de stranden strooit, vergiftigd met strychnine, wat tot een zeer wrede dood leidt, niet alleen bij straathonden maar ook huisdieren die daar toevallig lopen en mogelijk zelfs kinderen.

In vervolg op zijn eerdere oproepen in de krant, heeft de gouverneur nu ook brieven gestuurd aan de plaatselijke dorpshoofden waarin hij hen nogmaals oproept alle straathonden te doden. Volgens laatste berichten wordt daarvoor ook strychnine beschikbaar gesteld.

Alhoewel heel veel honden een eigenaar en een thuis hebben, zijn ze niet echt te onderscheiden van zwerfhonden. Ze dragen vrijwel nooit een halsband, krijgen thuis weinig of niets te eten dus leven overdag veelal op straat en zoeken hun eigen kostje. Als zodanig loopt vrijwel elke hond op Bali dus het risico om vergiftigd, doodgestoken of doodgeknuppeld te worden als de overheid haar plannen doorzet. Een wrede zinloze dood die volgens vooraanstaande experts van de WHO niets zal oplossen. Helaas zijn de betrokken Balinese functionarissen blijkbaar niet voor rede vatbaar. BAWA en andere organisaties hopen dat met genoeg internationale aandacht en druk de gouverneur tot andere inzichten zal komen. Meest recente berichtgeving van het Bali Rabies Forum (31 januari 2009)

IFAW zal haar leden oproepen om er bij de gouverneur op aan te dringen het vaccinatie-programma te volgen zoals aanbevolen door de WHO Met WSPA is al overleg om hetzelfde te doen en dit te coordineren met de anderen.
BAWA vraagt haar donateurs en supporters de gouverneur per brief, fax en/of email te verzoeken om het uitroeien van de zwerfhonden op inhumane wijze te staken en het vaccinatie-programma te volgen zoals aanbevolen door de WHO. Tevens wordt gestreefd om deze kwestie zoveel mogelijk onder de aandacht te brengen via de media.

LK
DN 10/02/2009

DierenNieuws