Herdenking: ‘Ons leven veranderde 70 jaar geleden’
“Zeventig jaar geleden veranderde ons leven voorgoed,” zei voorzitter Diazoni van de Stichting Herdenking Gevallenen en Slachtoffers in Nederlands-Indië te Amstelveen zondagavond (14 augustus). Na zeventig jaar hebben de in het voormalige Nederlands Indië levende Nederlanders hun gedwongen emigratie en de behandeling die hen hier vervolgens ten deel viel nog steeds niet verwerkt. Het bleek opnieuw tijdens de jaarlijkse herdenking bij het Indië Monument in het Broersepark. Diazoni ventileerde er het ongenoegen van velen van zijn lotgenoten over het onbegrip dat de 300 duizend naar hun vaderland (dat velen alleen uit schoolboeken kenden) verbannen Indische Nederlanders hier te deel viel.
“Vol onbegrip voor hun lijden en buiten de kampen, hun verwoeste levens, hun doodsangsten en hun verdriet om hun ruim 30.000 doden, ver weg in onbekende graven, of op een ereveld. Het werd in Nederland afgedaan met ‘maar wij aten tulpenbollen en jullie hadden het tenminste warm.’” Wrok ook nog altijd binnen zijn achterban over het feit dat de uit Indië gekomen landgenoten werden uitgesloten van de Wet Vergoeding Materiële Oorlogsschade.Diazoni: “Je kreeg niks. Elke ambtenaar of KNIL soldaat werd uitgesloten van zijn recht op uitkering van zijn wedde over de tijd dat hij gevangen zat. Het parlement en de opeenvolgende regeringen zijn doof wanneer zij op deze rechtsongelijkheid worden gewezen. Wij gedenken vanavond bij dit mooie monument van Ella van de Ven onze gevallenen, onze slachtoffers. Wij gedenken ook hen die toen overleefden maar nu niet meer bij ons zijn. Zolang wij in gedachten hun namen noemen, zijn zij niet vergeten en herdenken wij hun leven en lijden met veel respect. Wij spiegelen ons heden vandaag aan het verleden. Maar wij werken vooruit aan een wereld in vrede.”
Hij was overigens voor de laatste keer in functie bij de herdenking. Wegens het bereiken van de 80-jarige leeftijd treedt hij af als voorzitter. Burgemeester Jan van Zanen, evenals de Noord-Hollandse commissaris van de koningin Remkes een van de velen die een krans legde bij het monument, dankte hem voor zijn inzet. “Velen van u zijn nog dagelijks bezig met de oorlogsperiode. Die stem, de knipoog, de geur, de tranen. Flitsen uit het verleden krijgen vandaag een plek in het heden,“ zei Van Zanen. Veel van de aanwezigen hebben een sterke band met het huidige Indonesië, constateerde hij. “U weet als geen ander wat daar heeft plaatsgevonden. Uw herinneringen en persoonlijke ervaringen zorgen er voor dat ook de generaties na u – uw kinderen, kleinkinderen en hun kinderen weer – het verhaal van vrijheid blijven vertellen.”
Behalve voorzutter W. Van Lith van de Bond van Wapenbroeders afdeling Amstelland, spraken vertegenwoordigers van drie generaties van de familie Schild: opa Hein, diens dochter en kleindochter. “Hier sta ik dan. Tussen mijn vader en mijn dochter,”zei Heins dochter Mirjam. “Ik ben de brug, de verbinding, tussen overleven en leven. Waar mijn vader heeft geleerd om te overleven, heeft mijn dochter met passie en vol overgave geleerd te leven. Waar mijn vader heeft geleerd om de leegte op te vullen met een nieuw gezin, heeft mijn dochter geleerd om uit de kelk des overvloeds te drinken.” Aan de ceremonie, die ook twee minuten stilte inhield, werd meegewerkt door de kapel van de Koninklijke Luchtmacht onder leiding van Majoor Jos Pommer.
Amstelveen.blog
zo 14 aug 2011 - 22:56
