Boekpresentatie: Willem Nijholt 'Met bonzend hart' -- 22-09

22 september 2011 - 16:00
Boekpresentatie: Willem Nijholt 'Met bonzend hart'


Graag willen wij u uitnodigen voor een boekpresentatie met Willem Nijholt n.a.v. zijn boek Met bonzend hart.

Willem Nijholt is een Nederlands acteur en zanger. Nijholt werd geboren als zoon van een KNIL-instructeur. Na de Tweede Wereldoorlog verhuisde het gezin naar Nijmegen. Hij volgde de HBS, ging korte tijd bij de Marine, en meldde zich op zijn 23-ste aan voor de Amsterdamse Toneelschool. Een van de bekendste rollen van Nijholt is die van Theo van Oudijck de zoon van de resident in 'De Stille Kracht' van Louis Couperus met Pleuni Touw als tegenspeelster. De naaktscène van hen beiden maakte toen een grote indruk.



Met bonzend hart
Hella S. Haasse (1918) en Willem Nijholt (1934) hebben met elkaar gemeen dat ze geboren werden op Java en hun jeugd doorbrachten in Nederlands-Indië. Hella vertrok in 1938 naar Nederland om te studeren, Willem maakte in Indië de oorlog mee. Hij belandde in een Japans interneringskamp en kwam pas in december 1945 vrij. Hun leven lang delen ze hun liefde voor hun geboorteland. Enkele jaren geleden is Willem Nijholt begonnen zijn herinneringen op te schrijven in brieven aan Hella S. Haasse. Hij schrijft niet alleen over het paradijselijke Indië en zijn aangrijpende kampervaringen, maar ook over zijn bewogen toneelleven en zijn liefdes. In de talloze verhalen die Willem Nijholt haar vertelt, bewondert hij en maakt hij zich boos - met bonzend hart.

U bent van harte welkom!

Gelieve te reserveren per e-mail: klantenservice.scheltemaalmere@selexyz.nl

Datum: donderdag 22 september 2011
Tijd: 16:00 uur
Kosten: vrije toegang, reserveren gewenst
Adres: De Corridor 6, 1315 VG Almere


Aanmeldingsformulier is hier te vinden

selexyz.nl

Titel: Auteur: Druk/editie: ISBN 10: ISBN 13: Uitgever: Taal: Genre: Verschijningsdatum: Bindwijze: Aantal pagina's: Prijs:

Met bonzend hart Willem Nijholt 1 9021440148 9789021440149 Em. Querido's Uitgeverij BV Nederlands (Vlaanderen en Nederland) Literaire roman, novelle 13 september 2011 Hardcover 288 € 19,95

selexyz.nl

Krekeltje komt tot late inkeer

In zijn brieven aan schrijfster Hella Haasse laat acteur Willem Nijholt zich van zijn beste kant zien: levendig, serieus en openhartig.

Ze zitten er nog tussen, zinnen als kreetjes ('O Hella!'), en uitroepen van verbazing die gespeeld ogen ('O jee, morgen ben ik jarig. Dan word ik eenenzeventig'), maar uit de brieven die Willem Nijholt (Gombong op Java, 1934) heeft gebundeld in Met bonzend hart treedt ook een beduidend krachtiger, serieuzer en talentvoller scribent naar voren dan we veertien jaar geleden konden vermoeden. Toen verscheen Met niks begonnen, de briefwisseling tussen Gerard Reve en een wat glibberige Nijholt, die niet goed raad wist met de verliefdheid van de Volksschrijver.

Geen hoogstandjes, die brieven, maar ze waren nooit geschreven met het oog op publicatie en hadden misschien beter in portefeuille kunnen blijven. Dat Nijholt nu wezenlijke brieven kan en durft te schrijven, heeft behalve met levenservaring en gegroeid zelfvertrouwen ook te maken met de adressante van Met bonzend hart, de schrijfster Hella S. Haasse (1918), voor wie Nijholt groot respect heeft, maar die anderzijds ook goed en graag luistert, wat bij Gerard Reve een chronisch onderontwikkelde faculteit was.

Haasse heeft de veelzijdige acteur en zanger in 2004 naar zijn herinneringen gevraagd, en hem tussentijds gebeld. Het resultaat is derhalve een eenzijdige correspondentie, die een levendig zelfportret oplevert van een man die is behept met een heftig temperament, die net als Haasse zijn jeugd in Nederlands-Indië doorbracht en die later, net als zij, met de grote cabaretier Wim Sonneveld heeft samengewerkt.

Waarom heeft hij nooit eerder de tijd genomen om al die herinneringen te ordenen en op te schrijven, vraagt hij zich onderweg af. Luiheid? Moeheid? Te oppervlakkig van geest? 'Krekeltje dat maar door 't leven huppelt en te láát, te láát zich bezint?' Schaamte of angst om voor ijdel te worden versleten? Het moet een combinatie zijn. Maar aangespoord door Haasse, en noodgedwongen in een periode van rust omdat hij op zijn zeventigste keelkanker heeft, is hij er voor gaan zitten.

Anders dan zij, die in 1938 als 20-jarige naar Nederland kwam, maakte Nijholt als kind de oorlog in een Japans interneringskamp mee, om pas in december 1945 vrij te komen. Er zijn dus ook verschillen tussen de twee, en dat is voor de voyeuristische lezer een voordeel, want Nijholt voelt zich gedwongen zijn vriendin alles goed uit te leggen. Dat doet hij in een levendig parlando, alsof het een voorstelling is.

Schitterend is het verhaal over de goeiige overdagse oppas Kollo (die 's avonds weer de petoet in moest, omdat hij een moord had gepleegd, een bloedstollende), maar ook dat over de eerste keer film kijken (Deanne Durbin in de openluchtbioscoop in Semarang, de betovering van een andere wereld), en de eerste toneelervaring in Nederland (Ank van der Moer in De koopman van Venetië, de ontdekking van de macht die een acteur over het publiek kan hebben).

Hij weet alles nog precies - of anders komt het nauwkeurig voor zijn geestesoog terug, en hij vertelt er met smaak over. Tevens krijgt Haasse te horen van welke boeken de kritische lezer Nijholt de laatste jaren heeft genoten. Hij blijkt een fan te zijn van Kaváfis, Julian Barnes, Philippe Besson en (net als Haasse) van onze Willem Brakman, niet verwonderlijk omdat ook die technisch vakmanschap paarde aan een groot gevoel voor theater.

Tussen de bedrijven door krijgt een aantal BN'ers een veeg uit de pan: de Opgeblazen Pad die Mart Smeets heet, regisseur Erik Vos, kleinkunstenaar Jos Brink (volgens Wim Sonneveld een bráákmiddel, zo weet Nijholt nog goed), en de afschuwelijke collega die hij na twintig jaar samenwerken nóóit meer hoeft te zien. Fantastisch laat Nijholt zijn woede aanzwellen, tot die zich na enkele pagina's ontlaadt in de naam van de geplaagde. Je zult maar Gerrie van der Klei heten.

Onder de verstilde brieven horen die over zijn moeder, die veel ellende moest doorstaan voordat zij op haar 54ste overleed. Behalve een zelfportret van de zoon is Met bonzend hart een bewogen eerbetoon aan haar.


volkskrant.nl
(Recensie door Arjan Peters, gepubliceerd op 12-09-2011)

18 september interview Willem Nijholt

Zondagmiddag 18 september 2011 om 13.00 uur bij boehandel Paagman te Den Haag interview Arjan Peters met Willem Nijholt over zijn nieuwe boek Met bonzend hart. Na afloop zal hij signeren.


Willem Nijholt (1934) en Hella S. Haasse (1918) en hebben met elkaar gemeen dat ze geboren werden op Java en hun jeugd doorbrachten in Nederlands-Indië. Hella vertrok in 1938 naar Nederland om te studeren, Willem maakte in Indië de oorlog mee. Hij belandde in een Japans interneringskamp en kwam pas in december 1945 vrij. Hun leven lang delen ze hun liefde voor hun geboorteland.

Enkele jaren geleden is Willem Nijholt begonnen zijn herinneringen op te schrijven in brieven aan Hella S. Haasse. Hij schrijft niet alleen over het paradijselijke Indië en zijn aangrijpende kampervaringen, maar ook over zijn bewogen toneelleven en zijn liefdes. In de talloze verhalen die Willem Nijholt haar vertelt, bewondert hij en maakt hij zich boos - met bonzend hart.

Interview en signeren: Willem Nijholt
Zondagmiddag 18 september 13.00 uur
Toegang gratis, graag aanmelden





Aanmelden voor Willem Nijholt
Aanmelden kan telefonisch T (070) 338 38 38 of via formulier op de site van Paagman

Uitgebreide boekhandelstournee Willem Nijholt


Vandaag is ‘Met bonzend hart’ van Willem Nijholt verschenen, evenals de DVD-oeuvre-box ‘Een carrière in beeld’. Beide zijn groots gepresenteerd in het De La Mar theater, waar Joop van den Ende het boek in ontvangst nam. Overal is Nijholt deze dagen te zien en te horen, zo ook in diverse boekhandels door het land.

Enkele jaren geleden begon Willem Nijholt zijn herinneringen op te schrijven in breiven aan Hella S. Haasse, met wie hij een jeugd in Nederlands-Indië gemeen heeft.

Hij schrijft over het paradijselijke Indie, over de gruwelijkheden die hij meemaakte in een Japans interneringskamp, over zijn liefde voor het toneel en het omgaan met een ernstige ziekte.

Vanaf woensdag reist Willem Nijholt door het land.

Hier het tourschema.





boeken.blog.nl

Willem Nijholt: Het zijn memoires

De autobiografie van Willem Nijholt heet 'Met Bonzend Hart'. Vanmiddag was de presentatie van het boek in het Nieuwe de la Mar Theater in Amsterdam. Een gesprek met Willem Nijholt is te horen op de site van de NOS

Natuurtalent
Hella s. Haasse over Willem Nijholt: 'Het komt maar zelden voor dat het contact met iemand zich ontwikkelt tot een haast vanzelfsprekende vriendschap en vertrouwelijkheid. Na een aantal brieven begreep ik dat hier iemand aan het woord is die schrijven kan. Willem is een natuurtalent. Hij komt in de brieven voor honderd procent over zoals hij is: spontaan, met humor, met warmte. Daarnaast is hij een ongelooflijk goede vakman, en zeer belezen. Behalve zijn respect voor het theatervak treft mij zijn respect voor de taal, die in dat vak zo'n belangrijke rol speelt.'

uit de Volkskrant van vandaag, 13-09, een interview 'Monument voor maatje'...
door Karolien Knols

Willem Nijholt, een carrière in beeld, dvd-box, 10 discs, 49,95 euro

1500:00 minuten
september 2011

adviesprijs € 44,99
bol.com prijs € 39,99

Beschrijving
Meer dan 50 jaar is Willem Nijholt te zien geweest als acteur, zanger, danser en presentator. Daarnaast was hij een prominent jurylid bij de selectie van toekomstig talent en een bevlogen theaterdocent. Voor het eerst worden nu door hemzelf geselecteerde hoogtepunten uit zijn omvangrijke oeuvre samengebracht op 10 dvd's in een meer dan 25 uur durend overzicht, verpakt in een luxe digistack met slipcase en met toevoeging van een boekje met maar liefst 32 pagina's waarvan het voorwoord geschreven werd door Annemarie Oster.

voor meer informatie: bol.com

Vallende bladeren verzonken in het slik der vergetelheid


Gepubliceerd op: 22 november, 2011 om 8:41 door:Carolien
Gerelateerde rubrieken: Recensies


Recensie door: Lodewijk Lasschuijt

Adoe, Willem, hij heeft een tak, hij springt erop, hij springt eraf. Mannen die hun jeugd hebben doorgebracht in Nederlands Indië bedienen zich soms, als ze onder elkaar zijn, van een grappig taaltje dat is doorspekt met Maleise woorden en waarbij dan ook nog eens spreekwoorden en zegswijzen worden verhaspeld, het zogenaamde petjoh. Willem Nijholt springt dus van de hak op de tak in zijn brieven aan Hella Haasse maar hij doet dat op een buitengewoon onderhoudende wijze. Natuurlijk, hij heeft een kist vol met sporen die hij allemaal heeft verdiend als acteur en voordrachtskunstenaar maar nu blijkt dat hij ook een boek kan schrijven. Maar wat is het voor een boek? Is het een roman in brieven en gaan hiermee de tijden van Sara Burgerhart herleven? Is het een dagboek? Allebei niet, het is een boek zoals alleen Willem Nijholt het kan schrijven waarin hij herinneringen ophaalt aan het land waar Hella en hij hun jeugd hebben doorgebracht.

Niet alle herinneringen zijn even mooi, ook de afgrijselijke belevenissen in het jappenkamp worden in meerdere brieven gememoreerd. Willem schrijft de narigheid van zich af, de brieven hebben misschien een therapeutisch karakter.
Vanaf het moment dat hij toelatingsexamen doet voor de toneelschool wordt de toneelcarrière gevolgd en komt de verhouding met een aantal collega’s uitvoerig aan de orde. Er waren eeuwigdurende vriendschappen maar er was ook wel eens sprake van onverenigbaarheid van karakters, echter nooit van een echte vijandschap. Willem is niet haatdragend want zelfs wanneer Japan wordt getroffen door rampen en overstromingen gaat zijn mededogen uit naar de mensen die er ook niets aan konden doen dat hun grootvader misschien wel had behoord tot de Japanse horde die destijds Indië onder de voet had gelopen.

Interessant is ook de discussie die ontstaat wanneer er een vriend op bezoek komt die geen enkele empathie op kan brengen voor het leed dat de Indische Nederlanders is overkomen tijdens de Japanse bezetting. Het woord Auschwitz valt als een hakbijl. Het Indische leed wordt vergeleken met het Joodse leed. De herdenking op 4 mei op de Dam wordt gekenmerkt als een samenkomst waar de slachtoffers van de Holocaust worden herdacht, en de Indische samenkomsten in Den Haag op 15 augustus zouden meer het karakter hebben van een reünie. Nu heeft Willem de grootste moeite om zijn boosheid te verbergen, hij blijft netjes en houdt zijn mond stijf dicht, maar God hoort zijn gebrom. De volgende morgen belt de vriend, die eigenlijk geen vriend meer is, Willem op met de vraag of hij nog steeds boos is. Het antwoord luidt: ‘Als praten over Jappenkamp met Joodse mensen, adoe, jij vangt bot. Nu soeda dese’.

Steeds opnieuw komen er herinneringen naar boven en die worden dan uitvoerig opgeschreven in de brieven aan Hella. De beschrijvingen in de brieven zijn vaak poëtisch van aard, zij zijn als vallende bladeren neergedaald in een vijver, om daar langzaam te verzinken in het slik van de vergetelheid en komen soms boven drijven wanneer er een steen in de vijver wordt gegooid. Een dergelijke steen valt in de vijver als Willem in een boek leest over de onthoofding met een botte klewang van een gevangene aan de Birma spoorweg en hij herinnert zich heel goed dat zijn vader nooit wilde praten over dergelijke gebeurtenissen. Hij vertelt wel een nogal cynisch grapje dat Wim Kan ooit maakte. Hij vroeg zich af, tijdens zijn verblijf in Birma: ‘Wat zal ik vandaag eens aantrekken? Tja wat’. Ter verduidelijking, het Maleise woord tjawat betekent schaamlap en dat was zo ongeveer het enige kledingstuk dat de gevangenen aan de Birmaspoorweg droegen.

Willem Nijholt heeft als acteur altijd getracht zijn publiek te verheffen uit de smurrie van het dagelijks bestaan en dat is hem gelukt. Zelf heeft hij zichzelf uit de smurrie van de kampherinneringen omhoog getrokken en de brieven aan Hella waren daar een belangrijk hulpmiddel bij.



Met bonzend hart

Auteur: Willem Nijholt
Verschenen bij: Uitgeverij Querido
Aantal pagina’s: 288
Prijs: € 19,95, als E-boek: € 15,95

Literair Nederland

Willem Nijholt leest Met bonzend hart brieven Hella Haasse


“Uit Willem Nijholts brieven blijkt zijn plezier in het onder woorden brengen van alles wat hem bezighoudt. Ze vormen in de eerste plaats een spontaan en onbevangen opgeschreven zelfportret”, zo zei Hella S. Haasse. Nijholt leest nu de brieven voor in het luisterboek dat deze maand verschijnt.

Hella S. Haasse (1918) en Willem Nijholt (1934) werden beiden geboren op Java en brachten hun kindertijd door in Nederlands-Indië. Hella vertrok in 1938 naar Nederland om te studeren, Willem maakte als kleine jongen in Indië de oorlog mee. Hij belandde in een Japans interneringskamp en kwam pas in december 1945 vrij. Hun leven lang delen zij de liefde voor hun geboorteland met elkaar.

In 2004 begon Willem Nijholt zijn herinneringen op te schrijven. Hij schrijft over het paradijselijke Indië en zijn aangrijpende kampervaringen, over zijn liefde voor het toneel en het omgaan met een ernstige ziekte. In de meeslepende verhalen die hij Hella S. Haasse vertelt, bewondert hij en maakt hij zich boos – beide met bonzend hart.

Boeken.blog