Vermist tsunamislachtoffer na zeven jaar terug

Vermist tsunamislachtoffer na zeven jaar terug

Laatste update: 22 december 2011 14:21 info.


AMSTERDAM - Een 15-jarig Indonesisch meisje dat tijdens de tsunami in december 2004 vermist raakte, is deze week teruggekeerd naar haar geboorteplaats. Dat melden lokale media in Indonesië.

De familie van het meisje uit Ujong Baroh in de provincie West Atjeh had de hoop op het vinden van het kind jaren geleden al opgegeven.

Wati was 8 jaar oud toen haar dorp werd verrast door een enorme vloedgolf. Haar moeder Yusniar probeerde het meisje destijds te redden, maar verloor haar dochter in de sterke stroming.
Twee andere kinderen wist de moeder destijds wel te redden.

Na een jarenlange zoektocht constateerde moeder Yusniar dat haar telg door niemand was opgemerkt, dood of levend.

Woensdag kreeg Wati’s opa bezoek van een kennis, die hem vertelde over een zonderling meisje dat zwijgend in een koffiezaakje zat. Bezoekers dachten dat het om een zwerfkind ging, maar navraag leerde dat het de vermiste dochter was.

Haar ouders werden opgetrommeld en herkenden hun dochter aan een litteken op haar wang, dat ze een jaar voor de tsunami had opgelopen.

Nu.nl

vr 23 dec 2011, 16:44
Meisje 7 jaar na tsunami weer herenigd met familie

Banda Aceh, Indonesië - Een meisje dat tijdens de Tsunami in 2004 werd weggevaagd in de Indische Oceaan, is deze week weer herenigd met haar ouders.


Foto: AP

De vijftienjarige Wati werd na de tsunami gevonden en 'geadopteerd' door een vrouw die haar dwong om te bedelen in de straten, soms tot één uur 's nachts. Toen ze te weinig geld binnenhaalde, werd Wati verstoten door de vrouw. Daarom besloot ze haar ouders te gaan zoeken.

In een café vond ze, 7 jaar na dato, uiteindelijk haar familie.’’Toen ik mijn moeder zag, wist ik dat zij het was. Ik wist het".

Door de Tsunami kwamen 230.000 mensen om het leven. Duizenden lichamen werden nooit teruggevonden, maar veel mensen blijven vasthouden aan de hoop op het vinden van verloren dierbaren. Nog steeds plaatsen mensen advertenties in kranten. Reünies zoals deze zijn echter uiterst zeldzaam.

Wati’s moeder zegt geen DNA-test nodig te hebben om te bewijzen dat Wati haar dochter is. "Ze heeft haar vaders gezicht, een litteken boven haar oog en een moedervlek op haar heup. Eerlijk gezegd had ik de hoop op haar terugkeer al opgegeven, ik had nooit verwacht mijn dochter ooit nog te zien."

Telegraaf

Geweldig, wat moeten zowel het meisje als haar familie bezorgd zijn geweest. Hoe lang zou ze onder de hoede van die vrouw die haar liet bedelen zijn geweest, en hoe lang heeft ze naar haar familie gezocht? 7 jaar is wel tekenend voor zo'n meisje, het is de helft van haar leven geweest. Wat zullen ze elkaar veel te vertellen hebben over de jaren dat ze elkaar niet meer gezien hebben. Onvoorstelbaar.