Ronald Lepez ervaart wonderen in kerk met voetbalschool

Ronald Lepez ervaart wonderen in kerk met voetbalschool

Aan het eind van het jaar is het tijd voor een terugblik: wat heeft 2011 gebracht? Ronald Lepez uit Drachten vertrok dit jaar naar Indonesië om leiding te geven aan een voetbalschool.

Terugblik 2011

Ronald Lepez

Eind augustus vertrokken we naar Indonesië. Een hele overgang vanuit Fryslân, en dus ook een avontuur. Aangekomen in de hoofdstad Jakarta, namen we eerst enkele dagen een hotel om wat musea te bezoeken.
Nog veel zaken herinneren aan de koloniale tijd, onder andere mooie gebouwen die door de Nederlanders werden gebouwd. Het Nationaal Museum is daar een mooi voorbeeld van.
We zijn vervolgens doorgevlogen naar Yogyakarta om een week een taalschool te volgen. Daar werden we ontvangen door medewerkers van de voetbalschool Terang Bangsa.
De plaats waar we nu wonen is Semarang. We wonen in een mooi huis op fietsafstand van de sportvelden. Als hoofdcoach van een voetbalschool met vierhonderd kinderen van zes tot zestien jaar, heb ik daar mijn plaats gevonden.
Het werken bestaat uit vijf dagen op het veld staan om de kinderen en de tien coaches te coachen. Op maandag beginnen we met overleg met het technisch kader. De temperatuur is dan ruim dertig graden!
Het trainen gebeurt allemaal na schooltijd vanaf 14.00 uur. Per leeftijdsgroep wordt er driemaal anderhalf uur getraind. Er worden geen competities gespeeld, maar toernooien in de weekenden. Wel spelen we veel oefenwedstrijden. Onze teams spelen met een duidelijke visie en een systeem gebaseerd op het Nederlandse voetbal. Iedereen ziet nu al grote veranderingen in de speelwijze. We winnen veel toernooien en zijn een van de beste clubs uit de regio.

Geen ballen

Na enkele weken ontdekte ik dat de voetbalschool eigenlijk geen ballen had. Iedere speler neemt zijn eigen bal mee. De ballen waren echter te zacht, te groot of stuk. Vanuit onze stichting Awas Kaki hebben we eerst maar eens een elektrische ballenpomp gedoneerd. Later gevolgd door enkele tientallen ballen. Geweldig om te zien hoe blij de spelers hiermee waren!
Soms lenen we het veld uit aan teams van de bond. Onze velden blijken tot de mooiste te horen in heel het land. Een scout vertelde dat hij eens op een veld stond en dat ze even moesten stoppen, omdat er een dier uit de rimboe kwam en even het laatste gras van het veld op kwam eten! Daarna kon er weer gevoetbald worden.
De voetbalschool is onderdeel van de kerk waarbij we ons hebben aangesloten. De kerk heeft 11.000 leden en staat bekend als ‘Holy Stadium’ met vijftienduizend zitplaatsen. Het eerste contact met deze kerk dateert van vier jaar geleden. We kregen toen een bijzondere tekst uit Openbaring 3 mee: ‘Ik heb jullie een geopende deur gegeven die niemand sluiten kan ’ De afgelopen maanden zien we die in vervulling gaan.
Wanneer je een dienst meemaakt met zestienduizend mensen die vanuit de arme wijken zijn opgehaald, bij een doopdienst bent met drieduizend dopelingen, ziet dat duizenden mensen door de kerk worden gevoed, dan weet je dat Gods Geest op een bijzondere manier aan het werk is!
Om ons heen zien we grote verschillen in welvaart. Per persoon moet er iedere dag een euro zijn om te eten, voor een gezin met drie kinderen betekent dat dus vijf euro. Je bent dan verzekerd van je rijst zonder iets daarbij. Maar als je geen werk hebt weet je niet wat je morgen eet
Gezinnen gaan dan bezuinigen op tandenborstels en tandpasta of doen samen met één tandenborstel. We zijn ons nog steeds aan het oriënteren hoe we de mensen het beste kunnen helpen. Er is grote openheid voor Gods woord en in de miljoenenstad waar we wonen kunnen we veel betekenen voor de bevolking. We hebben daar ons plekje gevonden en zien uit wat we daar allemaal kunnen gaan doen.

Geloof & Kerk woensdag, 28 december 2011
Friesch Dagblad