Indonesische jeugd dienen met voetbal

Indonesische jeugd dienen met voetbal

Auteur: door Manon van Ketwich | dinsdag 24 januari 2012 | 07:31


Praktische zaken uit Nederland zal Hein Hoekstra in Indonesië niet missen. "Ik zie mijn nichtjes anderhalf jaar niet opgroeien. Maar het eten zal ik niet missen, geef mij maar rijst." foto Freddy Schinkel

URK - Het zal niet de eerste keer zijn dat Hein Hoekstra uit Urk voet op Indonesische bodem zet, als hij in maart uit het vliegveld stapt.
Drie keer eerder was hij al in het land. Het heeft zijn hart gestolen. "Als ik daar weer ben, alleen die geuren al. Dan weet ik dat ik weer in Azië ben. Zodra je van het vliegveld komt gaan al die kleine mannetjes aan de kleren trekken, hartstikke mooi vind ik dat. En ik houd ook van het eten, geef mij maar rijst." Praktische zaken zal de 24-jarige Hoekstra dus niet missen. "Mijn nichtjes zal ik anderhalf jaar niet zien opgroeien, dat zijn dingen waar ik nu wel over ga nadenken. Hoe dichter de maand maart in de buurt komt, hoe meer realiteit het gaat worden."

In Indonesië gaat Hoekstra aan de slag bij Football Plus in Bandung, een stad met twee miljoen inwoners. De organisatie wil de kloof tussen arm en rijk dichten met behulp van sport. Football, Foundation en Future zijn de sleutelwoorden van de organisatie. "Binnen die organisatie komt ook karaktervorming aan bod. Zaken als geduld en verdraagzaamheid." Zelf zal Hoekstra veelal op het veld te vinden zijn. "Ik ga onder meer de coaching op me nemen. Daarnaast ga me bezighouden met het organiseren van evenementen."

De eerste paar keren dat Hoekstra in Indonesië was, zag hij dat in korte tijd veel kon betekenen voor de plaatselijke bevolking. Via via kwam hij in contact met Football Plus en hij besloot zijn leven drastisch om te gooien. Een goede baan met bijbehorend salaris bij de marine zegde hij op. "De marine is heel erg gericht op consumeren. Wat ik nu ga doen is vooral produceren. Ik miste bij de marine dat ik wat kon betekenen voor de mensen. Mijn tijd bij de marine heeft er wel toe geleid dat ik weet wat het is om lang weg te zijn." Ter voorbereiding op de grote reis volgde hij een half jaar bijbelstudie. Want het christelijk geloof is zijn grootste drijfveer. "God ziet om naar de wezen en weduwen. Ik wil omzien naar de armen. Tijdens die bijbelstudie heb ik God beter leren kennen. Bovendien bereidde de opleiding je voor op een verblijf in het buitenland. Je wordt geconfronteerd met een andere cultuur, maar ook met een andere religie." De reis naar Bandung is overigens niet bedoeld om mensen van zijn geloof te overtuigen. "Mijn eerste doel is om de mensen daar te dienen. Maar als het geloof ter sprake komt zal ik het niet nalaten om erover te vertellen. Ik ben daar zo vol van." Als overtuigd christen naar het grootste moslimland ter wereld. Klinkt gek. "Ja, de mensen daar vragen zich wel eens af wat ik kom doen. Maar uiteindelijk delen we allemaal onze liefde voor God. Hoewel je tegenwoordig ook in Indonesië steeds meer radicalisering tegenkomt. Er worden steeds meer aanslagen gepleegd op kerken en op de internationale lijst van christenvervolging neemt Indonesië een 43ste plek in." Uit zijn omgeving veel steun voor Hoekstra. "Mijn ouders hebben me heel erg gestimuleerd om dit te gaan doen. Als ik een periode niet zo enthousiast was of er niet meer zo mee bezig was, herinnerden zij me eraan waarom ik dit wilde. En mijn vrienden steunen me ook. Een aantal zei wel voor de gein dat ze meewilden. Maar geen van hen wilde hun huis, hun baan of vrouw opgeven. Ik heb geen vriendin, maar ik had wel een goede baan en een huis. Dat heb ik ook moeten opgeven. Ik wil mijn leven anders besteden."

DeStentor