Drie Nederlanders wacht doodstraf in Indonesië

Drie Nederlanders wacht doodstraf in Indonesië
Laatste update: 14 mei 2012 10:04 info.


AMSTERDAM - Drie Nederlanders zijn wegens drugssmokkel ter dood veroordeeld, allen in Indonesië. In een cel tellen ze hun dagen af.

Ooit moeten ze voor een vuurpeloton komen, maar niemand weet wanneer. Een van hen wacht al sinds 2003, op een gevangeniseiland bij Java.

''De dood is het enige waar je mee bezig bent, je hebt niets anders te doen. Daar komt bij dat de dodencellen in veel landen erbarmelijk zijn. Je bent halfdood en uitgestoten door de samenleving. Mensen gaan daar dagelijks aan onderdoor", zegt de Amsterdamse advocaat Bart Stapert. Hij staat de drie Nederlanders bij. De onzekerheid knaagt dagelijks aan ze.

Lot
Dominee Peter Middelkoop is het met hem eens. ''Een vreselijk lot. De doodstraf is een dubbele straf, wachten op een executie voegt extra lijden toe aan het lot", vindt hij. Middelkoop leidt de stichting Epafras, die zich inzet voor Nederlandse gevangenen in het buitenland.

De dreigende executie van Nederlanders ligt gevoelig. Middelkoop wil niet in details treden en houdt zich op de vlakte. Aan aandacht heeft hij geen behoefte. ''Stilte is in het belang van de gevangenen. Hoe minder publiciteit, hoe beter."

Zahra Bahrami
Vorig jaar ontstond een rel toen de tot Nederlandse genaturaliseerde Zahra Bahrami werd opgehangen in haar geboorteland Iran. Volgens Teheran had ze drugs gedeald. Nederland probeerde haar bij te staan, maar kreeg geen toegang. Iran erkende Bahrami’s Nederlandse paspoort niet.

Minister Rosenthal riep de Iraanse ambassadeur op het matje en haalde de Nederlandse ambassadeur tijdelijk terug, maar stond verder machteloos.

Johannes van Damme
Ook bij de heroïnesmokkelende zakenman Johannes van Damme haalde druk niets uit. De regering en koningin Beatrix probeerden jarenlang zijn executie in Singapore te voorkomen, maar in 1994 werd Van Damme toch opgehangen.

''Politieke druk gaat maar tot een bepaalde hoogte, je zal andere belangen er niet voor op het spel zetten", zegt Margot Vennik van de stichting Reprieve NL, die terdoodveroordeelden helpt. De handel stilleggen, de banden verbreken, het zijn geen opties.

Redden
Er is weinig dat Nederland kan doen om het leven van onderdanen te redden. Toch spant de staat zich tot het uiterste in, vindt zowel Vennik en Stapert.

''Je middelen zijn altijd beperkt, maar het gaat erom hoe je die gebruikt. Nederland zet de afgelopen jaren alle mogelijke middelen in. Kritiek is niet op zijn plaats", zegt Stapert.


Nu.nl

Niet jameren moet je maar geen drugs smokkelen
Je weet als je naar Indonesie,Singapore of thailand gaat en je smokkelt drugs
dat je de doodstraf kunt krijgen.
Hoeveel mensen gaan er niet dood dor drugs maar daar malen die klanten niet om.
GELD is meestal de drijfveer,dus hebzucht.
Ze krijgen waar ze om gevraagd hebben.Eigen schuld dikke bult.

groetjes bart

Voor 100% met "Grote Bart" eens, als ze betrapt worden weten ze wat ze te wachten staat, en nog steeds nemen ze het risico, maar als ze door een hok met hongerige tijgers moesten lopen om hun "paketjes" te bezorgen zouden ze het beslist niet doen!
Ik heb medelijden met die mensen die onnozel zijn en gebruikt worden als drug mules of er toe gedwongen zijn, maar de anderen? nee hoor, die moeten hun medicijnen maar slikken wat 't mij betreft! groetjes van hiero voor jullie luitjes daaro. siK.