Interview – Geen schaamte voor geestelijk gehandicapten op Bali

17 mei 2012 - door Claudia


Interview – Geen schaamte voor geestelijk gehandicapten op Bali


Thijs van Harte, zoon van een Indonesische moeder en Nederlandse vader, en zijn vrouw Karin hebben een dochter met het Syndroom van Down. In het land van Thijs’ roots ontdekten zij het grote taboe dat rond geestelijk gehandicapte kinderen hangt en richtten zij Sjaki-Tari-Us op, een stichting die op Bali opkomt voor deze kinderen. Wij interviewden Thijs in Ubud, Bali.

Als ik met Freek en zijn ouders in Ubud ben, komen we toevallig terecht in het restaurant Sjaki-Tari-Us en raken we in gesprek met één van de Nederlandse vrijwilligers. Het restaurant blijkt een onderdeel te zijn van de stichting die kinderen met een geestelijk handicap een kans geeft op Bali. Freek en ik komen twee weken later terug en hebben het geluk dat oprichter Thijs van Harte toevallig op Bali is en we interviewen hem dan ook graag over dit mooie initiatief.

Het voelde niet als mijn geld

“Ik heb een dochter van tien jaar en ze heeft het downsyndroom”, steekt Thijs van wal als we hem vragen naar de achtergrond van de stichting. “Ze kan in Nederland naar school en krijgt geweldige begeleiding: top!” Thijs merkt al snel dat in het land van zijn moeder, Indonesië, dit heel anders werkt. “Ik zag hier geen kinderen zoals Tari en vroeg me constant af ‘Waar zijn ze?’. Nadat hij zelf onderzoek had gedaan bleek het dat er wel degelijk kinderen zoals zijn dochter Tari zijn op Bali, maar dat je ze niet op straat zit. “Ze zitten thuis, opgesloten en soms zelfs vastgebonden. De mensen hier schamen zich, denken dat de kinderen gek zijn en dat het slechte karma is.”


“Tien jaar geleden overleed mijn broer Sjaki aan kanker. De erfenis die ik kreeg voelde vreemd. Het voelde alsof het mijn geld niet was”, vervolgt Thijs. Toch kwam alles samen. Van Harte ging weer naar Bali en gebruikte het geld van zijn broer om iets terug te doen voor zijn moederland. “We begonnen klein, met twee kinderen, maar steeds meer mensen hoorden over ons. Nu doen we ook projecten in andere delen van het eiland.”

De kennis uit Nederland wordt gebruikt om de voorzieningen op Bali zo goed mogelijk te maken. De Nederlandse speel- en leermethoden worden geleerd aan de Balinezen, zodat zij het werk voor de stichting kunnen doen. Hiermee creëert Sjaki-Tari-Us niet alleen een goede plek voor de kinderen, maar ook werk voor de lokale bevolking. “Ik wil dat mijn rol zo klein mogelijk is. De Balinezen moeten het doen.”

Lees bij Backpackgek verder.