Vliegtuigpassagiers boos over stinkvrucht

Vliegtuigpassagiers boos over stinkvrucht

Laatste update 22 juni 2012 12:35

JAKARTA - Een ondraaglijke lucht aan boord van een Indonesisch vliegtuig heeft tot rebellie onder de passagiers geleid. Ze wilden voor vertrek het toestel verlaten, meldde de nieuwssite detik.com vrijdag. Boosdoener was een doerian, ook wel stinkvrucht genoemd.

„We zaten al, maar wilden er weer uit, omdat de stank zo erg was”, aldus een van de passagiers. De bemanning gaf aan de eis toe door de doerian te verwijderen en frisse lucht in het toestel te blazen.

De doerian, met de omvang van een kokosnoot, heeft een penetrante geur door de vorming van waterstofsulfide. Ze zijn geliefd om hun zaden, die niet rauw te eten zijn, maar geroosterd een lekkernij vormen.


gooieneemlander

Ach ja, dat heb je nou altijd met die overheerlijke duren, ik ben er gek op, maar mijn vrouw vindt het vreselijk stinken.
Het lijkt erop dat er geen tussenweg is: of je vindt de doerian heerlijk smaken en ruiken, of je vindt het enorm stinken, dat zijn voor zover ik weet steeds mensen die het niet eens goed geproefd hebben (misschien een piepklein hapje, met als vooroordeel: zo'n stinkvrucht kan niet lekker zijn).

Mijn oudste zus en ik zijn gek op doerian, zij woont in Italië, maar als ze naar Holland kwam in de zomer, dan gingen wij in de tuin lekker duren eten. (als ik geen verse kon kopen, dan kocht ik wel diepvries).
Een nadeel was dat mijn vrouw op zo'n dag niet door mij gezoend wil worden...
Maar ja de doerian is toch zo lekker.....


DK

dat ze met de duren het vliegtuig ín konden stappen.. !
dat de bemanning dat niet eerder heeft opgemerkt..


Manlief heeft keurig een hapje geproefd, en daar is het ook bij gebleven.
Mijn kinderen hebben het ook geproefd, en ze vinden het best wel lekker, hoewel met mate.

Peujeum, ken je dat ook DK? Hadden we op de Puncak gekocht.
Maar daar waren ze niet echt enthousiast over...

Peujeum of Peuyeum oftewel tapai. tapé
Ja dat ken ik , meestal gemaakt van de wortels van sinkong pohon. (soort cassave)
Heerlijk, hier te koop als diepvries.


(foto gejat via Google)
Het is wit, soms licht geel.
Verrukkelijk!

DK

Hee-hee wa's al dattuh h`e? Wie is daar aan 't rommellen in mijn achter tuintje? Durian stink vrucht? Gossiemijne, bau kelek of bau kentut, nou dat is stinky,
maar durian beslist niet, mischien wel een beetje sterk maar niet stink en de smaak hemels! heeft mij hongerig gemaakt, zo op weg naar Toko Asia om wat durian te kopen, alleen thuis op 't moment zo kan ik 't op mijn gemakkie verorberen zonder 't gevaar te lopen 't huis uit gegooid te worden, Phillistines! Ya juist had een prachtig idee, mischien eentje onder 't bed verbergen voor later Hihi

siK.

En een beetje handige aanstaande reiziger naar Indonesia, die gepropt wordt in een overvolle bak van 400 man en meer, heeft dus nu een lesje uit bovenstaand artikel geleerd toch?

Men kope (net als DK doet) een portie diepvries duren, laat het ontdooien, doet het in de rugzak en opent het rugzakje nadat men gezeteld is in die volle bak om dan op het gemakkie 's een hapje te nemen en daarbij 's flink rond te boeren en een gesprek aan te knopen met de medepassagiers ernaast. Men neemt nog een paar hapjes, zucht en blaast nog 's even naar buurman of buurvrouw toe en dan het lege zakje deponeren bij de buurman of de buurvrouw. Dan als een speer de stewardess roepen en klagen dat buurman of buurvrouw "stinkt". Die wordt dan uit het vliegtuig gezet et voila:.... Men heeft nu een extra stoel ter beschikking.

Op de terugvlucht naar Nederland doet men het zelfde, echter niet met de duren zelf, maar met een flesje duren extract limonade die alom in de plaza supermarket te verkrijgen is. Nu zal men niet zo makkelijk zo'n flesje door de controle krijgen, dus wat is de truuk? Ga naar de taxfree winkel, koop een flesje water en laat de taxfree zak - MET het flesje duren extract erbij - verzegelen en zo komt men dan door de controle heen.

En aan boord is het dan daarna feesten toch?


Peuyeum of tape singkong is zelf makkelijk te maken.
Zakje Ragi (gist) en de singkong kopen in toko.... Singkong gaar stomen (koken mag ook, maar ik ben liefhebber van de dandang dus stomen), afkoelen, ragi fijn maken en strooien over de singkong.... Bovenop de kast in keuken met een doek eroverheen, NIET aankomen meer en dan een dag of 4 á 5 wachten, totdat men in de keuken een wijnlucht ruikt. Klaar, sapu maar die hap richting maag via de mond.

Kan je zelfde doen maar dan van ketan putih of merah. De ketan merah is wat droger. Ik prefereer de ketan putih en kan een kilo achter elkaar naar binnen werken, met natuurlijk alle gevolgen van dien.

OH ja: STRENG verbod: Geen duren eten samen met tape, want geheid de buik gaat ploffen vanwegen gisting. (Alcohol gisting)

Bovenstaand artikel vermeldt o.a. dit: ... Ze zijn geliefd om hun zaden, die niet rauw te eten zijn, maar geroosterd een lekkernij vormen.


HUH ?? Geliefd om hun zaden? Journalistje verschrijft zich: Geliefd om het vruchtvlees om de zaden heen, zal ie bedoelen. Dat men de afgekloven pitten en passant ook consumeert is een tweede.

Denk ook aande Jackfruit of te wel de nangka... vlees en pit worden geconsumeerd.

Waarschijnlijk is de journalist(e) natuurlijk maar half bekend met het tropisch consumptie genot en heeft ergens in de verte over de gunung Kelud heen, maar de klok van de grote gereja horen klontongklontongen....

"en heeft ergens in de verte over de gunung Kelud heen, maar de klok van de grote gereja horen klontongklontongen...."


Ik wist dat dit je uit je sluimeringen zou halen mas geef de pitten maar aan Fikkie de hond wat 't mij betreft, ik heb zo juist de andere helft van mijn durian voor ontbijt gehad en oh het genot! Jammer dat die toko nou gesloten is, anders 't paard voor de wagen zetten om een derde helping op te halen!
Groetjes van uit een koud en nat Selandia Baru!

En ik sluit me bij bro.Henry aan hoor wat het dat broertje Duinkonijn betreft met zijn klok in en uit bangsat seh dese fen', wie had dat ooit gedacht, 'k ben benieuwd wat andere dingen hij uit gehaald heeft!

Pak Kesas en Bro Henri,

Hartelijke dank voor jullie reacties op mijn schrijven over de heerlijke durian.
Ik wou dat er meer mensen waren die zo denken als jullie.
Terima kasih!


DK

Pak Kesas,
Sorry dat ik in je achtertuintje de singkong pohon heb gejat!
Maar tapé singkong is toch zo lekker!
Terima kasih Bro Henri, dat je mij het recept hebt gegeven voor tapë, ik ga het gauw proberen.
Heb je het zelf al zo vaak gemaakt?
Kijk, de toko waar ik het kan kopen is niet dichtbij, dus zelf maken, lijkt mij de moeite waard.
De dichtstbijzijnde toko is een Surinaamse toko, die hebben geen tapé, maar wel cassave.


DK

Tjonge, ik heb mij zelf weer overtroffen! Mijn gehele huis ruikt naar durian (vergeten om de restjes buiten te zetten, zelfs de buurmans katten hebben aan hun kuiten getrokken, die lusten waarschijnlijk geen durian!) deze morgen terasi gebakkar in de keuken gebruikelijk doe ik dat in de garage, 'k heb nijn eigen dapur daar, maar aan gezien mij niemand kan verwijten (klagen) 't maar in 't huis gedaan! Zo nu zit ik in een geurtje, om 't maar te zeggen, dat beslist peculiar is, als niet on aangenaam zo deuren en ramen open om de tent uit te luchten, de gas-kachel in overdrive getrapt, en ik zit met een deken om me heen te verreken van de kou, een beetje zo als Geronimo's jonger broer op een slechte dag, ya lachen maar jullie luitjes!

siK.

Kesasar schreef:

Hee-hee wa's al dattuh h`e? Wie is daar aan 't rommellen in mijn achter tuintje? Durian stink vrucht? Gossiemijne, bau kelek of bau kentut, nou dat is stinky,

Vooral als je net of te veel pete of jengkol eet.

Ondanks dat ik een liefhebber van duren ben (behalve mijn huisgenoten, orang -"belanda" ) kan een duren behoorlijk stinken.
De koelkast in onze hotel Harris in Kuta stink 2 dagen , omdat ik vergeten ben om het goed te verpakken.
2 dagen na grondig met shampoo heb geboend is het weg .

In Aryaduta hotel (Pakanbaru) heb je naast de lift een afbeelding van een duren met de tekst "verboden".
Heb speciaal een foto gemaakt.

In Singapura , Carlton hotel hadden ze in hun restaurant een eetfeestje om de koningin van de fruit (duren) te komen proeven.
Maar wel in het restaurant , ben niet geweest .
Waarschijnlijk is het ook verboden om het mee te nemen in je kamer.

In de papieren AD van gister stond ditzelfde bericht, maar toch net iets anders

De ondraaglijke stank van een vrucht aan boord van een Indonesisch vliegtuig heeft tot rebellie onder de passagiers geleid. Boosdoener was een meegebrachte doerian, ook wel stinkvrucht. "We wilden snel weer uit het toestel. De stank was niet te harden," zegt passagier Abdullah Saleh. De bemanning nam de doerian in beslag en liet de deuren van de Boeing 747 van Lion Air een tijdje open om te luchten.

Doerians, zo groot als een kokosnoot, zijn rauw niet te eten, maar geroosterd gelden ze als een lekkernij.


"Niet rauw te eten". Wat wordt er dan volgens het AD geroosterd? vruchtvlees? of de hele durian in z'n geheel, met schil en al?

Iya OmSid, ook wij keken op toen we die 'verboden voor durian'-plakkers bij de hotels zagen..


Eenmaal in Indonesia die durengeur opgesnoven.. en je vergeet die nooit meer!
We kwamen de TTF toen nog PMB binnen.. en toen mijn gezin die geur rook riepen ze tegelijk in koor 'DOERIAN' en gingen op zoek naar waar die geur vandaan kwam....

OmSid, sommige mensen worden ziek van jengkol, maar het "ruikt" alsof je een wind heb gelaten, net als de heerlijke pete bonen.
Wordt de Peté cina nog verkocht (de onrijpe trosjes met groene zaadjes)?
Lekker voor de sayur asin.
Ik heb geen last van peté, ik vind het wel erg lekker, mijn Hollandse vrouw niet. Sayur booncies met peté, heerlijk!

DK

Duinkonijn schreef:

Ik heb geen last van peté, ik vind het wel erg lekker, mijn Hollandse vrouw niet. Sayur booncies met peté, heerlijk!

DK

Bro , probleem is dat juist anderen die het "vies" of niet lekker vinden de dupe van geworden.
De dader (de eter) heeft geen last .

Ik zelf houd niet echt van pete behalve snippertjes in sambel goreng ati ayam ( bij lebaran ).
Thuis in Jkt eten we "nooit", mijn moeder was tegen .
Jengkol "kennen" we niet , en dat voor een "Sundanese"familie.

Vroeger heb je nog geen supermarket waar je SILIT BANG , Ayax of Spic enSpan of Detol met rozen geur kan kopen.
Alleen karbol , maar dan ruik je badkamer of toilet als een grote ziekenhuis.

In Nederland leer ik pete eten, pepesan pete, echt lekker.
Bij mijn langganan ( Toko Joyce-Waterlandplein), Wu moet ook die toko kennen.
En mijn huisgenoten vinden ook lekker, dus eet mijn nyonya ook pete.

Uiteraard protesteer ik krachtig , bau toch.
Leuk verhaal , wij gingen naar Sapulidi, in Lembang eten .
Daar kan je Sundanese dapur proeven , in de natuur (leuk voor de orang kota-stedelingen en orang turis) .

Ging ze pete bakar portie bestellen, eet ze alleen op.Terlaloe seh.
En mijn landgenoten/serverster staan ook vreemd te kijken dat een orang bule pete gaat eten .
Terwijl ik , iemand van daaro alleen portie sate en nasi liwet "met" portie bestel .m

http://sapulidisawah.com/sawah.php

Citaat :

Bij mijn langganan ( Toko Joyce-Waterlandplein), Wu moet ook die toko kennen.

Vroeger kwam ik er weleens, totdat het winkelcentrum werd verbouwd. Van OmS hoorde ik dat ze in een noodwinkel zaten dus we zijn op zoek gegaan.. tss... Ze hadden van alles niets en om dan speciaal naar Purmerend te gaan naar die andere vestiging van ze.. hmmm..

Waterlandplein.. is dat al klaar dan? Winkels allemaal weer terug?? Toko Joyce weer vol met lekkers?

We rijden er regelmatig langs als we naar mijn moeder gaan maar tegenwoordig zie je helemaal niks meer van dat winkelcentrum door al die nieuwe hoge woontorens.
Wel mooi, overigens..
De Banne is ook onherkenbaar!



Peté...
Er zijn mensen die vinden bawang putih al stinken

Wu,
Ja sommige mensen vinden bawang putih ook al stinken, maar dat zijn, denk ik, dorpsgebonden autochtonen.
Want zelfs als je naar een goed restaurant gaat of nog "erger" naar een land rond de Middellandse zee gaat, kom je knoflook tegen.

Maar mijn buurjongen (even oud), tevens goede vriend, toen ik in de 50-er jaren in Batavia/Jakarta woonde lustte het wel, maar hij kon het niet gebruiken om zijn eten klaar te maken toen hij naar Holland was gegaan (Castricum)
Buurjongen was van Chinees-Indische-Nederlandse afkomst en werd oogarts-chirurg.
Hij zei: ik kan geen bawang (putih,merah,bombay) in mijn handen nemen, want hoe goed ik daarna ook mijn handen was, blijkbaar blijft er toch iets van geur over aan mijn handen.
Als ik met mijn handen in de buurt van de ogen van een patiënt kom dan is zijn neus ook dichtbij.....
In het begin wat klachten gehad: "dokter" uw handen stinken naar ui of knoflook.
Overigens gold dat niet alleen voor bawang maar eigenlijk alles wat ergens naar ruikt.
Behalve....
Als hij Hollandse pot ging maken en bijvoorbeeld vlees, wortel of kool gesneden had, dan had hij geen klachten.
Na een tijdje ging hij alleen zijn eten bereiden/koken met (operatie)handschoenen aan!!!
Helaas is hij op zijn 40ste overleden aan een hersentumor, dat is nu 28 jaar geleden.
Een heel goede oogarts, mijn één na jongste dochter kon maar met één oog zien: het ene oog was normaal het andere oog was min 12 ! Dus daarmee zag ze niks.
Mijn oogarts vriend zorgde ervoor dat het terug gebracht werd tot min 6 en samen met een bril en een dichtgeplakt (goede) oog, om het "blinde" oog te activeren, kon ze weer met 2 ogen zien...
Zij is nu goudsmid (full professional) geworden en werkt bij een top goudsmid. De heel moeilijke sterk gedetailleerde sieraden moet zij maken! Zij kan het beter dan haar baas!

Dit was mijn Stink bawang putih bijdrage.


DK

chapeau voor je dochter! Knap hoor!

en de oogarts-vriend zal altijd een ereplekje hebben