"Back To Your Roots", door Barry Roggeveen op WaarBenJij.nu

"Back To Your Roots", door Barry Roggeveen op WaarBenJij.nu

• dag 1: Vertrek
  
  
• dag 2: Medan
  
  
• dag 3: Bukit Lawang
  
  
• dag 4: Brastagi
  
  
• dag 5: Samosir
  
  
• dag 6: Sipirok
  
  
• dag 7: Bukittinggi
  
  
• dag 8: Bukittinggi
  
  
• dag 9: Pekanbaru
  
  
• dag 10
  
  
• dag 11: Jakarta - Bogor

wordt vervolgd..

Petje af hoor, voor Barry en zijn reisgenoten!
Op één dag van Yogya naar Semarang en dan ook nog eens de Mendut, Borobudur en het spoorwegmuseum Willem I in Ambarawa doen... pff.. en dat in die hitte!


Eén kleine opmerking: Barry vertelt dat als ze Semarang verlaten, ze nog eerst Kembang Kuning aandoen, het ereveld van Solo. .. 't is hem vergeven. Kennie anders hè, je maakt zoveel mee in zo korte tijd, dat je alles door elkaar gaat halen..


En dan... dan komt het geheimzinnige grote huis in Ungaran ter sprake.....
nu staat het te koop, is vervallen, werd over gesproken op FB..


Oh zo herkenbaar, hun ervaringen

....En dan... dan komt het geheimzinnige grote huis in Ungaran ter sprake.....


De geheimzinnigheid is er niet meer. Puzzel opgelost.

Uit KB:

Advertentie veiling 19-9-1835 (Veiling zelf vindt plaats 15 okt 1835):

Een stuk land met daarop staande het stenen huis en bijgebouwen, gelegen wijk 1a F nummer 631, zijnde het huis één der prachtigste particuliere gebouwen van geheel Java. (Dit huis diende als woonstee voor de familie)
Samen in verkoop met: Stuk land met stenen huis, bijgebouwen en pakhuizen, wijk 1a B nummer 165, zijnde één der beste en schoonste woningen in de stad.


Bovenstaand naar aanleiding van sterfgeval van eigenaar de heer J.J. op 25 maart 1835. Deze wijlen eigenaar was deels mede oprichter van de Javasche Bank in 1828 op last van de Nederlandse vorst WI.
Zijn weduwe H.J. J. geboren H. (uit een huwelijk van een opperchirurgijn en Hoofdhospitalier te Semarang - gestorven 1810 en een Zuid Afrikaanse dame - en kinderen laten ook nog de particuliere inboedel apart veilen, alsmede de juwelen, diamanten, parels, goud- en zilverstaven, indigo, koffie, complete suikerfabriek installatie, 32 slaven (!!!!!), 4 engelse koetsen, kompleet verguld engels servies 100-delig, mahonie kasten, stoelen tafels, keukengerei etc etc, schildereijen, piano's en pianola's, koebeesten en paarden en 4 schepen met koperbeslag.

Vele roerende en onroerende goederen, waaronder het complete kerhof bovenop de berg en incl. de berg zelf werden verkocht aan de rijke Chinese inwoners met clausules. Achteraf werden alle contractuele clausules door de kopers aan hun Chinese sandalen gesmeerd.... logisch, want de nazaten dienden erop te letten dat de clausules werden nageleefd, doch de nazaten vertrokken richting elders geboortegrond ouders en zelfs Europa wegens huwelijking met Europeanen.

De weduwe vetrekt naar Batavia met de jongste dochter van 4 jaar ( de andere kinderen hadden inmiddels hun eigen bedrijven te Semarang) en trekt in een woning aan het Koningsplein. Later huwt de 4 jarige dochter met de Majoor Hoofdintendant T.C.J. Kr., hoogste baas van het KNIL en bewoont het paleis, dat later Gebouw Volksraad wordt, gelegen naast het hoofdkwartier van het KNIL te Batavia.

Deze 4-jarige dochter krijgt uit haar huwelijk o.a. 2 dochters, welke beide dochters huwen met dezelfde man zijnde Resident J.B. van Banjermasin. De oudste dochter sterft op 32-jarige leeftijd (kraamkoorts na geboorte baby Jules die nog 3 maanden na de dood van zijn moeder in leven blijft en waar later iemand naar vernoemd is) en de jongste dochter trouwt dan met haar zwager en hieruit is weer voortgevloeid één of andere mafkees die bij tijd en wijle dongenan zit te schrijven en die binnenkort zijn dagen slijt in een warung makan ergens in een stadje in Zuid Holland en onder het genot van een pisang goreng en kopi tubruk mijmert over verloren gegane koloniale tijden van zijn voorouders.....


Amien.

...Petje af hoor, voor Barry en zijn reisgenoten!
Op één dag van Yogya naar Semarang en dan ook nog eens de Mendut, Borobudur en het spoorwegmuseum Willem I in Ambarawa doen... pff.. en dat in die hitte!


Ik vraag me af, of het moordend tempo van bezoek en bezichtiging dan geen afbreuk doet aan het feit, dat men daardoor te weinig in de bezochte bezienswaardigheden kan gaan duiken (cultuur en de achtergrond van het bezichtigde). Het zijn juist details die het grote geheel maken en in zo'n tempo is er geen plaats voor details. En dan krijg je inderdaad "verschrijvingen" zoals reeds bemerkt door WU: Semarang, Surakarta en Kembang Kuning. (Ik meen ergens gelezen te hebben, dat het doel van zijn reis was om de roots of zoiets terug te vinden?)

Overigens: het museum heet tegenwoordig officieel Museum Kereta Api Ambarawa (=Spoorweg museum Ambarawa) en is gevestigd in het complex van het voormalig spoorstation Willem I te Ambarawa (op last van si Raja Bule Wellem Satu gebouwd ter algemeen nut van verplaatsing van de troepen... alhoewel: op last??? Ik denk eerder op last van de generale Staf van het leger omdat si Wellem andere dingen aan zijn edel hoofd had.)

dankjewel, voor het verhaal van het oude huis in Ungaran..
Altijd leuk om het hoe en wat te horen/lezen.


Ungaran heeft ook voor mij een emotionele betekenis: de ene oma van mijn vader is er geboren en de andere overleden.
Ik heb geen adressen, en toen we door die stad reden toen we Semarang verlieten op weg naar Bandungan (onze volgende stop) heb ik me bij ieder huis wat maar een beetje 'oud' uitzag afgevraagd of dat misschien...

In Bandungan hadden we zo ongeveer een heel resort helemaal voor onszelf. Je weet níet! wat je meemaakt!!
Van daaruit hebben we uitstapjes gemaakt naar Gedong Songo, Rawapening, een koffieplantage en Museum Kereta Api inclusief treinritje. En dat was ook heel bijzonder! In gedachten zag ik opa daar in zijn witte pak rondlopen, als N.I.S.-man..



Moet er niet aan denken dat alles in anderhalve dag te doen..

• dag 19: Malang (03-11)
  
  
• dag 20: Bali (04-11)

en het laatste zinnetje uit het verslag van deel 20:

Citaat :

"Het is het einde van de reis als wij eenmal inchecken in onze hotel en iedereen kijkt met tevredenheid terug en naar het hotel. Ik zal jullie af en toe nog op de hoogte houden van de laatste dagen en daarna van de reis van Henk en ik omdat wij nog een maand hier zitten."

Gelezen op Facebook op het Old Dutch-Indonesian Community:






Barry Roggeveen


Aan al mijn contacten hier binnen de ODIC wil ik jullie bedanken voor de lieve berichten en steun betuigingen. Als je het nog niet hebt gehoord, mijn excuses ervoor maar bij deze...

Mijn Henk en ik waren in een ernstig ongeluk op 22-11 in Buleleng, Singaraja waardoor Henk is overleden. Eindelijk na 12 dagen heb ik samen met de kinderen hem kunnen begraven. Henk schreef nooit wat op FB laat staan hier op ODIC maar volgde wel alle conversaties en was een voorstander van deze groep.

R.I.P. Henk Gaarenstroom... ik mis je!