....Toch fijn, dat je niets mankeert......uhh...ik bedoel......dat je niets EXTRA mankeert............Vanmorgen vroeg 22 maart 2013, stervenskoud zoals voorspeld door KNMI, maar de boodschappen moeten gedaan worden, dus jas aan met ingebouwde verwarming (zelf gemaakt: een oude anglo, een oude ventilator op batterijen om de arang (houtskool) brandend te houden , klaar is Pak Rewel) en richting Appie.
Wil net de deur achter me dicht smijten (ik doe tegenwoordig net als mijn buren en KNAL de deur achter me dicht en geef een schop extra, zodat ik zeker weet dat ie dicht is.) en ja hoor, de telefoon: ring ring ring.
Hallo, met Pak Rewel, ik ben niet thuis momenteel dus je lult maar een end weg in het antwoord apparaat.
Andere kant: Nir Nir, dese de Indo assistente van Pak Dokter. Dus ik pak wel op en ik hoor de dame verder praten: Koud ja buiten, te errug dese.... So sori, maar van de week beetje fout gegaan met de uitslag bloedprikken.... Eh, u mankeert toch wel iets EXTRA's naast de bestaande kwalen.
Ikke: Hm, natuurlijk fout, altijd toch fout bij jullie. Zeg het maar.
De dame: Ja, u krijgt een EXTRA dosis obat die u nu in een keer moet innemen en over 2 maanden weer en dan eind juni komt pleegsuster BloedwijnPrik weer langs om voor vampier te spelen. Snapt u het?
Ikke: Coba, leg nog 's een keer uit mevrouw, ik snap niet. Mijn otak door de kou aangetast. Dus ik moet nu weer bloedprikken en eind juni krijg ik weer obat?
Dame: Nee nee nee meneer Rewel..... en het hele verhaal wordt weer herhaald. Nou Pak, prettig weekend ya.
Ikke: zucht zucht zucht en richting apotik......
Pak mijn arreslede en arresledehonden, Russische bontmuts op, want ik ben Indo toch, moet opvallen.... Trotseer de felle Noordoostelijke Siberische pokkewind, mijn oren kayak krupuk en ga richting de apotik, radio op schouder keihard aan met echte kroncong muziek en omstanders hoofd schudden..... Jieha, de zweep knallen door de lucht en de honden kayak kuda balap in sneltrein vaart, rij een paar rollator- en scootmobiel scheurijzers omver natuurlijk. Ook omver gereden een buitenlandse mevrouw met grote dure kinderwagen met 6 wielen en met kaartje eraan: Cadeau van de Soos. Ik roep nog: Geen paniek. Soos geeft garantie als kapot. Je krijgt a la minute een nieuwe. Don't worry, be happy.
Mevrouw natuurlijk geen Nederlands en Engels begrijpen en schelden in moerstaaltje en ik ook in eigen moerstaaltje en ik steek middelvinger in de lucht (om de windrichting te voelen natuurlijk iya en niet om een obsceen gebaar te maken. Ik ben nette gekke Indo.)
Honden en slede aan de fietsenrekken vastgemaakt.... Komt een mevrouw van de dierenpartij natuurlijk ouwehoeren, dat die honden niet in de kou buiten moeten wachten en ik meteen antwoord klaar (zal niet herhalen, is in zwaar Madurees dialect wat ik terug zei)..... Iya dus, er zijn nog tig-wachtenden voor u....
Wachten en zuchten en toen de obat......
Grote doos in grote zak... Apa ini voor obat.....
Kom thuis, maak zak en doos open..... komt er 4 ml zooi tevoorschijn in grote spuit...concentraat van vitamine D, want te weinig zon, te weinig vetten in mijn voedsel.
Ik denk: Loh kok ken dese? Te weinig zon snap ik. Mana ister zon in negri Belanda.
Te weinig vetten snap ik niet, want ik mag geen vetten anders de usus gaat mencret......
Sudah, ik heb de spuit maar gesemprot in mijn strot en als resultaat zit ik dus nu nonsens te OH'en.
Al ja, prettig weekend, ik ga nu mijn jas wassen. Is zwart geblakerd door de verbrande arang in de anglo.
Dagdag.