‘Legerbordelen brachten geen discipline’
Het Japanse legerbordelensysteem dat 200 duizend Aziatische vrouwen in de Tweede Wereldoorlog tot prostitutie dwong was helemaal niet zo effectief om de militaire discipline te handhaven, zoals de burgemeester van Osaka vorige week verkondigde (Ten eerste, 15 mei). Integendeel. Het ontlokte juist veel meer gedwongen prostitutie en seksueel geweld. Dat blijkt uit mijn interviews met tientallen zogenaamde ‘troostmeisjes’ in Indonesië.
Met fotograaf Jan Banning en filmmaker Frank van Osch heb ik hun ervaringen vastgelegd. Deze vrouwen waren destijds soms pas elf, twaalf jaar oud. Onder dwang of met valse beloften zijn ze van straat geplukt of thuis opgepakt en systematisch verkracht. Niet alleen in legerbordelen, maar ook in kazernes, fabrieksloodsen en tentenkampen.
Leidinggevende Japanse militairen en soldaten die geen toegang hadden tot legerbordelen voelden zich gerechtvaardigd zelf hun ‘troostmeisjes’ te regelen. Ze zetten informele bordelen op in een barak of loods, eisten lokale vrouwen op als concubine, vergrepen zich ongestraft aan dwangarbeidsters, ontvoerden jonge meiden voor een dag of langer en verkrachtten onderweg meisjes en vrouwen in het veld of thuis. Zonder enige repercussie. En dat durft de burgemeester van Osaka militaire discipline te noemen?
Hilde Janssen, auteur van Schaamte en Onschuld
Volkskrant, O&D, 24-05-2013
vr 24 mei 2013 - 10:36