'Nederland beging gruwelijke moorden en martelingen in Bali'

13 Nov 10:54

'Nederland beging gruwelijke moorden en martelingen in Bali'

Ook op Bali hebben Nederlandse militairen tal van oorlogsmisdaden gepleegd. Er werd gemarteld en gemoord.

Dat concludeert Vrij Nederland uit gesprekken met veteranen en het raadplegen van archieven. Nederlandse militairen schoten 'extremisten' ter plekke dood in een kampong op het Indonesische eiland en dwongen hun vrouwen en kinderen toe te kijken. Dorpelingen werden gestraft omdat ze de extremisten te eten hadden gegeven, zegt oud-verzetsman Charles Destrée (86), die als oorlogsvrijwilliger diende bij de 'politionele' acties na de Tweede Wereldoorlog.

Landmachtveteraan Goos Blok zegt tegen het weekblad dat hij meedeed aan martelpraktijken tijdens verhoren van de militaire inlichtingendienst. Op zijn eerste dag zag hij hoe collega's een waterslang bij een Balinees in de keel duwden en hem met water vulden. Al snel deed hij zelf ook mee. Ook sloeg hij gevangenen in elkaar, zette ze in de brandende zon en gebruikte hij de stroom van een veldtelefoon om ze te martelen.

Een keer werd iemand met een belastingschuld op de vlucht in zijn bil geschoten, waarop hij in een kloof belandde. Een officier zei tegen Blok dat hij hem dood moest schieten. "Het is zo lastig voor het Rode Kruis om hem uit de kloof te halen." Blok weigerde, waarop een ander het deed. "Ik had die man moeten beschermen", stelt Blok nu. Hij heeft in de jaren tachtig in een plaatselijke kerk zijn excuses aangeboden en kreeg daar applaus voor. "Ik blijf het onbegrijpelijk vinden hoe ik ooit aan zoiets heb kunnen meedoen."

Oud-sergeant Fedddy Poeteray (90) stelt dat niet te voorkomen was dat burgerslachtoffers vielen bij het verdedigen van de kolonie. Zijn oma en tante waren door Indonesische nationalisten vermoord, verminkt en in een put gegooid. 'Wij waren enorm gemotiveerd om te vechten. Dat vrijheidsstreven vonden we gezeur. Het moest snel afgelopen zijn daarmee.'

Poeteray beschrijft de gruweldaden van Indonesiërs en hoe hij de vermeende daders vertelde dat ze maar even ergens moesten gaan plassen, om ze vervolgens van achteren in de nek te schieten. Het doodschieten van een kleine jongen die in opdracht van zijn vader een brug had opgeblazen weigerde hij echter. Maar ook in dit geval werd het kind door iemand anders gedood.

Destrée heeft onder meer foto's van gedode Indonesiërs die op een rij liggen, met kampongbewoners om hen heen. Hij was chauffeur en tekenaar voor de militaire voorlichtingsdienst. In de brieven aan het thuisfront die hij bewaard heeft was Destrée aanvankelijk positief. Hij kreeg weinig van de strijd mee en had het idee extremisten te bestrijden.

Na een paar maanden zagen hij en zijn collega's steeds meer overeenkomsten tussen Indonesië en Nederland tijdens de bezetting. In zijn brieven vergeleek hij de Balinezen die met de Nederlanders samenwerkten met NSB'ers. "Moffen die huizen in brand staken, beriepen zich als rechtvaardiging op 'Befehl ist Befehl'. Maar als onze jongens een kampong in brand steken, hoe is het dan?"

Destrée was als oorlogsvrijwilliger naar Indonesië gegaan en was net als zijn strijdmakkers niet zo bekend met de plaatselijke situatie als de manschappen van het Koninklijk Nederlands Indisch Leger (KNIL), dat daar al jaren actief was. De KNIL-eenheid die op Bali actief was bestond vooral uit getraumatiseerde voormalige krijgsgevangenen die aan de Birmese spoorlijn hadden gewerkt. Dat gebeurde onder erbarmelijke omstandigheden en velen hadden familieleden verloren. Destrée en zijn kameraden schrokken van volgens Vrij Nederland van hun felheid.

"Gevangenen worden door hen vaak lelijk mishandeld. Als excuses wordt aangevoerd dat hun vrouwen en dochters door de extremisten verkracht worden", schreef Destrée destijds. Hij zegt nu toch trots te zijn op zijn tijd in Indonesië omdat hij mensen heeft kunnen helpen. Maar de staat moet volgens hem wel verantwoording afleggen voor de misdaden tegen de menselijkheid die zijn gepleegd.

De hoogste militair op het eiland, kolonel Ter Meulen, riep op tot het staken van geweld, blijkt volgens het blad uit stukken van het Nationaal Archief. Ter Meulen vond dat er sprake was van 'nazipraktijken waartegen de beschaafde wereld de afgelopen jaren heeft gevochten'. Op zijn onderofficieren zou de oproep echter weinig indruk hebben gemaakt.

Premier Mark Rutte gaat volgende week op handelsmissie naar Indonesië. Onlangs maakte de Nederlandse regering nog excuses voor standrechtelijke executies in Zuid-Sulawesi.

© Novum 2013

Marokko Nieuws

Laatste update:
13 november 2013 11:36

'Nederland pleegde ook oorlogsmisdaden op Bali'


Nederlandse militairen hebben tijdens de oorlog in Nederlands-Indië ook oorlogsmisdaden gepleegd op het eiland Bali.


Dat blijkt uit onderzoek van weekblad Vrij Nederland. Een oud-sergeant van het Koninklijk Nederlands Indisch Leger (KNIL) en een veteraan van de Koninklijke Landmacht bevestigen in het blad dat er misdaden zijn gepleegd en dat zij daar zelf aan meededen.

De oud-sergeant zegt in het tijdschrift: "Wij hadden maar één taak gekregen van generaal Spoor en koningin Wilhelmina, en dat was de kolonie beschermen. Dat daarbij onschuldige burgerslachtoffers vielen, was niet te voorkomen."





Het is de zoveelste onthulling over misdragingen van Nederlandse militairen tijdens de koloniale oorlog in het voormalige Nederlands-Indië tussen 1945 en 1949. Volgende week gaat premier Mark Rutte bovendien op handelsmissie naar Indonesië.



Excuses


Afgelopen september bood de Nederlandse ambassadeur namens de regering excuses aan voor de standrechtelijke executies op Zuid-Sulawesi.

Tien weduwen wier man in 1947 werden neergeschoten op Zuid-Celebes kregen bovendien een schadevergoeding van ieder 20.000 euro. Eerder betaalde Nederland hetzelfde bedrag aan weduwen van het bloedbad van Rawagedeh op Java.

Minister Frans Timmermans van Buitenlandse Zaken liet daarbij weten dat wat hem betreft de staat in de toekomst bij gelijke gevallen ook de gelijke schikking en spijtbetuiging gaat toepassen.



'Onbetekenend'


De eerste troepen van het Nederlandse leger landden in maart 1946 op het Indonesische eiland. De legerleiding was het volgens Vrij Nederland vanaf het begin van de strijd op Bali niet eens over de te volgen strategie.

De hoogste militair op het eiland, kolonel Ter Meulen, zou al in april 1946 aan zijn superieuren hebben gemeld dat er veel gewonden waren en dat 52 Balinezen waren gedood. Daaronder bevonden zich volgens hem "veel onbetekenende opstandelingen".

Maar uit stukken die het weekblad inzag bij het Nationale Archief blijkt dat KNIL-kapitein Van Oldenborgh het hoofdkantoor op Bali liet weten dat er harde klappen aan de vijand moesten worden toegebracht en wel "met álle beschikbare middelen".

Daarbij moest het doel bovendien steeds zijn "dat we de tegenpartij verliezen willen toebrengen". Op zijn voorstel werden Piper Cub- en B-25-vliegtuigen ingezet, met als gevolg "doorzeefde dorpen", aldus Vrij Nederland.



Martelingen


​​Daarnaast werd door de militaire inlichtingendienst met regelmaat gemarteld tijdens de verhoren, vertelt een oud-medewerker. "Ik gaf ze de elektroden van een veldtelefoon in hun hand en dan draaide ik zodat elektriciteit werd opgewekt. En dan zaten zij te trillen."

Door: NU.nl

Tineke Bennema Schrijfster
.
15 november 2013


Nederland moet oorlogsmisdaden onder ogen durven zien

'Er is sprake van een patroon van oorlogsmisdaden, we kunnen niet meer spreken van incidenten. Al is zelfs het woord oorlogsmisdaad nog steeds taboe'

De geschiedenis van de Nederlandse dekolonisatie die wij als volk maar niet onder ogen durven zien, wordt de laatste paar jaar onthuld aan de hand van vergeelde foto's uit schoenendozen van in gewetensnood verkerende oorlogsveteranen. Juist aan de vooravond van het bezoek van premier Rutte aan Indonesië op 20 november, is weer een door het Nederlands leger aangericht bloedblad - ditmaal op Bali - op deze wijze aan het licht gekomen.

Mondjesmaat reageert Nederland tot nu toe op dergelijke onthullingen en slepende rechtszaken. Nederland heeft het gelaten bij excuses van een ambassadeur aan negen oorlogsweduwen uit Zuid-Celebes en uitkeringen aan individuele nabestaanden van Nederlandse oorlogsmisdaden.

Onthullingen

Naar schatting kwamen tussen de 100.000 tot 200.000 Indonesiërs om toen Nederland troepen stuurde in de periode 1946-1949, om de Indonesische onafhankelijkheidsstrijd de kop in te drukken.

De nieuwste onthullingen in Vrij Nederland over Bali tonen aan dat het Nederlandse leger oorlogsmisdaden pleegde als martelingen, standrechtelijke en willekeurige executies en het opzettelijk verwoesten van dorpen. Dat beeld komt overeen met eerdere verhalen van veteranen in Trouw en de Volkskrant. Er is sprake van een patroon van oorlogsmisdaden, we kunnen niet meer spreken van incidenten. Al is zelfs het woord oorlogsmisdaad nog steeds taboe.

Politionele Acties
Opmerkelijk is dat het de veteranen zelf zijn die de onthullingen doen: juist om de gevoelens van deze groep te sparen, vanwege hun ondergane leed bij de eufemistisch genoemde Politionele Acties, werd nooit grondig onderzoek gedaan naar de gebeurtenissen in het naoorlogse Indonesië. Integendeel, politici steunden de veteranen en maakten met de Excessennota uit 1969 een doofpot van de oorlog. Met oog op de lobby van veteranen werd nader onderzoek uitgesloten.

Als kleindochter van een Nederlandse inspecteur van politie in Indie en kind van een kampkind, als deel van de tweede generatie Indische Nederlanders dus, vind ik dat het nu de hoogste tijd is om een breed nationaal onderzoek in te stellen naar de gebeurtenissen van de dekolonisatie. Met uitgebreid archiefwerk en oral history.

Doofpot
Ons parlement moet inzien dat deze doofpot ons land schaadt. Het voorstel in 2012 gedaan door historici van onder andere het NIOD is veel te gemakkelijk weggewuifd.

Zo niet, dan zullen de fotoalbums van de veteranen als dozen van pandora blijven opengaan. En kunnen we internationaal de reputatie krijgen van een natie die haar verleden niet onder ogen durft te zien. Iets dat wij altijd zelf graag - veel en snel - andere landen verwijten.

Joop.nl

...En kunnen we internationaal de reputatie krijgen van een natie die haar verleden niet onder ogen durft te zien. Iets dat wij altijd zelf graag - veel en snel - andere landen verwijten.


KUNNEN????

Internationaal is allang een negatieve zweem gevallen over Neerlands doofpot strategie !!!!