Verhaal geplukt van een nieuwsbron te Surabaya 28 febr 2014.
Voorafje voor diegenen die niet zo bar veel weten over bijgeloof en de geesteswereld van Indonesia:
De donderdag avond (op de vrijdag) staat veelal bekend als DE avond dat de geesten/spoke/dolende zielen graag op stap gaan in de middernachtelijke uren. (Malam Jumaat).
Men gelooft erin of men gelooft er niet in. Zo simpel ligt het.
Persoonlijk, ondanks mijn religieueze opvoeding, geloof ik er in, omdat ik zo vaak in mijn leven aldaar "rare" voorvallen heb meegemaakt en ook omdat mijn pleegpa een "beoefenaar" van de zwarte kunst guna guna was.
Hieronder het geplukte verhaal in het Indonesisch en eronder een vrije vertaling:
------------------
Hati2 di terminal Joyoboyo ada "Angkot Misteri"!!
Jangan sampai kejadian tersebut terulang pada diri kalian/keluarga kalian!!
Tepatnya pada malam jum'at kemarin bertempat di Terminal Joyoboyo kira-kira jam 12 malam ada seorang wanita naik angkot, Aneh sebenarnya tengah malam angkot msh ngetem.
Di dalam angkot cuma ada dirinya tanpa ada penumpang lain, tidak biasanya hari itu sangat sepi.
Kemudian angkot berangkat karna tidak ada penumpang lain, Saking capeknya wanita tersebut mengantuk dan tertidur di dalam angkot.
Tepat pada jalan yg sepi si wanita terbangun dan merasa angkot lajunya sangat pelan.
Ia langsung melirik ke arah kemudi, betapa kagetnya dia saat melihat kedepan, angkot berjalan tapi tidak ada sopirnya.
Tanpa menunggu lama wanita tersebut menjerit dan minta tolong, Wanita tersebut langsung memalingkan kepalanya ke arah kaca jendela dan membukanya,bermaksud mau minta tolong siapa tahu ada orang yang lewat.
Saat mengeluarkan kepalanya wanita tersebut tambah kaget karna ada sebuah kepala yg nongol dijendela sambil ngomong...
"Gak usah bengok-bengok nduk!! Rewangi nyurung, angkote MOGOK nduk..."
==============
Voorzichtigheid is geboden bij de Joyoboyo terminal van de angkots.
Laat het u en uw familieleden niet overkomen.
Juist op de donderdagavond 27/28 febr 2014 om middernacht stapte een dame in een angkot die daar geparkeerd was.
Het vreemde was, toen de dame instapte, dat de angkot leeg geparkeerd was, terwijl het juist altijd druk is.
De dame was echter erg moe en viel vervolgens in slaap en al doezelende bemerkte, dat de angkot ging rijden.
Op een stil stukje werd de dame wakker, omdat de angkot in een slakkengangetje zich voortbewoog; ze keek naar voren en kreeg de schrik van haar leven omdat de bestuurdersplaats leeg was terwijl de angkot wel zich stil voortbewoog.
Zonder dralen zette de dame het op een gillen, opende het raam om de hulp in te roepen van wie er dan ook maar passeerde.
Juist nadat ze het raam open had, verscheen er een hoofd in het raamkozijn die daarbij mompelde.....
"Niet schrikken juffie, ik ben de angkot aan het duwen, want dat ding is mogok (wil niet rijden.)"