Indonesië heette Nederlands-Indië, toen het nog een kolonie was van Nederland. Er woonden toen ook veel Nederlanders in Nederlands-Indië, die regelmatig contact hadden met het land van herkomst. Men reageerde daarom ook erg geschokt, toen ze hoorden dat Duitsland Nederland was binnengevallen. De Duitse inval maakte de communicatie met Nederland erg lastig. Om toch iets voor de familie en vrienden overzees te kunnen betekenen, ondernamen de mensen in Indië allerlei acties. Ze verzamelden bijvoorbeeld aluminium in, breiden kleding voor de soldaten en haalden geld op om de oorlog te kunnen betalen.
Bezetting door Japan
Ook al lag Nederlands-Indië ruim 11.000 km van Europa, toch lukte het niet om het land buiten de Tweede Wereldoorlog te houden. Duitsland had namelijk een bondgenoot in de buurt van Nederlands-Indië en dat was Japan. En Japan wilde graag Nederlands-Indië veroveren. Het Nederlandse leger in Indië (het KNIL) bereidde zich voor op een mogelijke oorlog en Indië werd aangevallen op 11 januari 1942.
Het leger in Indië was minder sterk dan iedereen dacht en in maart van datzelfde jaar moesten ze zich al overgeven. Japan bezette Nederlands-Indië en alle soldaten werden gevangengenomen. Niet veel later werden zelfs alle Nederlanders in Indië gevangengezet in de zogenaamde Jappenkampen.
De mannen en vrouwen werden in aparte kampen gevangen gezet. De kinderen mochten wel bij hun moeders blijven. Het leven in de kampen was erg hard. Er was weinig voedsel en geen medische zorg.
De gevangengenomen mannen moesten gaan werken bij de bouw van spoorlijnen. Dit was ontzettend zwaar werk en duizenden dwangarbeiders stierven door ziekte en uitputting.
Een deel van de bevolking van Indië was blij met de komst van de Japanners, omdat ze nu niet langer een kolonie van Nederland waren. Ze hoopten dat er een onafhankelijk Indonesië zou komen. De Japanse bezetter wilde alles wat aan Nederland herinnerde, weg hebben. Zo werd bijvoorbeeld de Japanse jaartelling en tijd ingevoerd. De bevolking in Indië moest buigen voor de Japanse vlag en op school werd voortaan ook Japans geleerd. Nederlands en Engels werden verboden talen.
Voor de Indonesische bevolking was de komst van de Japanners dus wel een bevrijding van Nederland…. maar ook het begin van een nieuwe onderdrukking en nu van Japan. De bevolking werd steeds armer en het vertrouwen in Japan verdween snel. Er was eigenlijk nog maar één ding, waar de bevolking van Indonesië naar verlangde: bevrijding van alle bezetters en onafhankelijkheid.
Kernbommen en onafhankelijkheid
Nederland werd op 5 mei bevrijd van de Duitsers. Maar de oorlog in Nederlands-Indië was toen nog niet afgelopen. De oorlog duurde tot 15 augustus 1945, het moment dat Japan zich overgaf, nadat Amerika twee kernbommen heeft laten vallen op Hiroshima en Nagasaki. Het einde van de oorlog betekende niet meteen groot feest. Want al snel begon er een nieuwe strijd, namelijk de strijd voor een onafhankelijke republiek. De militaire confrontatie tussen Nederland en de Republiek Indonesië, de zogenaamde politionele acties of de Indonesische Onafhankelijkheidsoorlog, duurden tot 1949.
Wil je meer informatie, kijk dan hier:
http://www.verzetsmuseum.org/museum/nl/tweede-wereldoorlog/koninkrijkdernederlanden/nederlandsindie
H5MC
ma 24 maa 2014 - 13:37