Bordelen in Surabaya gaan dicht

Gang Dolly in Surabaya:
Grootste hoerenbuurt Zuidoost-Azië gaat dicht
Tri Rismaharini Foto:
SOERABAJA -

De hoerenbuurt van Soerabaja, de grootste van Zuidoost-Azië, gaat dicht. Burgemeester Tri Rismaharini, beter bekend als Risma, heeft bepaald dat de buurt die Gang Dolly wordt genoemd 18 juni als sekscentrum echt ophoudt te bestaan.

Het is een oud en nooit uitgevoerd plan om de buurt op te doeken. Maar Risma zet nu naar eigen zeggen door, meldde de Jakarta Globe dinsdag.

Het wordt een grote onderneming in de tweede stad van Indonesië om de sekswerkers aan ander werk te helpen. Risma heeft aangekondigd dat „we ze leren bakken, handwerk maken, gezouten eieren en andere dingen te bereiden en alles wat nodig is om die mensen van onderdrukking te bevrijden”.

In Gang Dolly, in het zuiden van het centrum, werken volgens Risma een steeds stijgend aantal prostituees, nu naar schatting 1400 van wie er hooguit 1 procent uit Soerabaja komen. Risma heeft van de centrale regering geld gekregen om voor de sekswerkers de thuisreis te betalen of ander werk te zoeken.

Zie:
http://www.telegraaf.nl/buitenland/22696854/__Hoerenbuurt_ZO-Azie_gaat_dicht__.html

DK

Tjonge brer K'nijn, als die "dames" die 't oudste beroep van de wereld uit oeffenen in gang Dolly hun jasje gaan op hangen of aan doen dan zullen de mannetjes thuis komen en te horen krijgen, " nee, vanavond niet hoor want ik heb een kop-pijn" wat dan?

siK



*

Pak Kesas, ik denk dat sommige dames van Gang Dolly wel blijven, alleen niet zo in het openbaar, toch?
De mannetjes zullen de dames wel vinden denk ik.


DK

Prostituees protesteren tegen sluiting rosse buurt in Indonesië
05/06/14, 15u35 − Bron: Belga


Meer dan duizend prostituees hebben in mini-jurk geprotesteerd in Indonesië tegen de sluitingsplannen van een van de grootste bordelen in het zuidoosten van Azië.

Het district 'Dolly' in Surabaya, de tweede grootste stad van Indonesië, is al decennialang een drukbezocht bordeel. Het wordt grotendeels ongemoeid gelaten door de overheid. Tri Rismaharini, de nieuwe burgemeester van de stad, heeft echter zijn pijlen op de hoerenbuurt gericht. Hij beloofde een sluiting van de site, die tegen 18 juni moet afgerond zijn.

Broodroof
Dat is niet naar de zin van de talloze prostituees die er hun diensten aanbieden. Zij vrezen dat ze niet meer aan de kost zullen kunnen komen. Zowat 1.200 prostituees trokken vandaag door de rosse buurt om de op til staande sluiting aan te klagen. Ze schreven ook een brief naar president Susilo Bambang Yudhoyono en naar de nationale commissie voor de rechten van de mens.

Ongeschoold
"Deze vrouwen hebben geen andere keus dan zich te prostitueren om in hun onderhoud en die van hun familie te voorzien", verklaarde een woordvoerster van een lokale ngo die de prostituees ondersteunt. "Ze kunnen geen ander werk vinden omwille van een gebrek aan scholing en competenties."

De burgemeester heeft aan de prostituees beloofd hen financieel te steunen. Hij gaf aan dat de lokale autoriteiten hen zouden steunen om hen van nieuwe bekwaamheden te voorzien, zoals de productie van houten speelgoed.

De Morgen

Even een "kleinigheidje" Tri Rismaharini is geen "hij" maar een dame, de eerste gekozen burgemeester van Surabaya, zie:
Tri Risma


DK

even een aan vulling van de Jak Pos van vandaag in Engels:

Sex workers in the Dolly red-light district of Surabaya, East Java, staged a rally on Thursday, protesting the city administration’s plan to shut down the area, which is one of the biggest in Southeast Asia.

“I make a living here, Bu. Don’t try to intervene [in our lives]. If Dolly is closed, where should I get money? If I end up wandering the streets, it will only add to your problems,” said Susiati, a 34-year-old sex worker, while reading out a letter for Surabaya Mayor Tri Rismaharini, who is widely known as Risma.

Susiati and other sex workers will also write letters to President Susilo Bambang Yudhoyono and Law and Human Rights Minister Amir Syamsuddin.

Risma has pledged to close down Dolly by June 18, saying that the closure would be in line with City bylaw No. 7/ 1999 that bans using a building as a place of prostitution.

Along with Risma, Social Affairs Minister Salim Segaf Al Jufri is scheduled to officially close down the area on June 18.

The closure has been strongly opposed by Risma’s deputy Wisnu Sakti Buana, triggering a fresh feud between the two officials, who are both Indonesian Democratic Party of Struggle (PDI-P) politicians.

Meanwhile, Surabaya Social Agency head Supomo said that his office had found it hard to list all sex workers in the area and added that they refused to move out of Dolly.

According to the agency, there are at least 1,187 sex workers and 311 pimps in Dolly. Most of them are from outside Surabaya. “The Social Affairs Ministry has allocated a total budget of Rp 8 billion (US$687,728) for the 1,187 sex workers. They will receive Rp 5.050 million per person to start a new life,” Supomo said.



*

Michel Maas: D-day in rosse buurt Dolly in Surabaya

woensdag 18 juni 2014, 16:49
Audio.
236 keer beluisterd
Duur: 02:25

De roemruchte rosse buurt Dolly in Surabaya moet vandaag officieel dicht. De bewoners verzetten zich met man en macht tegen de sluiting, die ze berooft van hun inkomen. Duizenden mensen verdienen in Dolly hun brood. De wijk maakt zich op voor een ongelijke strijd tegen de autoriteiten. De steegjes met de bordelen zijn veranderd in een vesting.

NOS

Reportage: Einde van de rosse buurt op Java

“Als deze wijk sluit, hoe verdien ik dan mijn geld?”


De hoerenbuurt van Soerabaya moet dicht. De burgemeester wil dat prostituees zich laten omscholen. De wijk weigert en maakt zich op voor een veldslag.

Door Michel Maas


Soerabaya – ‘Morgen om zes uur komt er niemand meer in of uit’ zegt Suprapto. Pokémon wordt de jonge man met de paardenstaart en de meisjesstem ook wel genoemd. Hij heeft zich opgeworpen tot leider van ‘Dolly’, de grootste hoerenbuurt van Zuidoost-Azië. Hij leidt persoonlijk het verzet. De buurt maakt zich op voor een veldslag. Op een van de muren hangt een spandoek met de tekst: ‘Gaan we dicht? Of de revolutie?’ Het wordt het laatste. 18 juni is de dag dat de buurt op slot moet, 18 juni wordt de dag dat de buurt de wereld laat weten dat ze openblijft. Dolly wordt een vesting en de mensen zullen vechten ‘tot de overwinning!’ roept Pokémon met zijn megafoon.

De hele dag hangt er dan al een zinderende spanning over de wijk op het Indonesische eiland Java. Eerst was er ’s ochtends dat incident, waarbij ‘iemand van buiten’ plotseling ruiten begon in te gooien. Een provocateur, denken ze hier, maar de politie houdt het op ‘een gek’. Het incident had tot gevolg dat politieagenten de wijk binnenkwamen en daar rondliepen zonder zich te storen aan de onweersblikken van de bewoners. Die bewoners werden niet blijer toen zich in de loop van de ochtend een grote politiemacht verzamelde bij het Islamitisch Centrum even buiten de wijk. Prikkeldraad, waterkanonnen en lange wapenstokken werden in het felle zonlicht uitgestald. Aan het eind van de middag, als Pokémon zijn mensen aanvoert, is die politiemacht alweer verdwenen, maar iedereen in Dolly beseft dat zij elk moment weer terug kan komen. En dan echt.

Eigenlijk is Dolly gebouwd op lijken. Toen de half-Nederlandse hoerenmadam Dolly van der Mart weg moest uit Wonokromo, zo’n zestig jaar geleden, kreeg zij de oude Chinese begraafplaats aangewezen. ‘Ga daar maar heen’, zei de gemeente. De grafstenen werden geruimd om plaats te maken voor haar ‘wisma’, haar huis van plezier, maar de lichamen die onder die stenen begraven lagen, zijn nooit weggehaald. In Indonesië, waar het geloof in geesten net zo wijdverbreid is als het geloof in God, is dat op z’n minst uitzonderlijk. Het waren kennelijk geen teergevoelige mensen die zich hier vestigden en dat zijn ze nog steeds niet.

In de wijk heerst ‘siaga satu’, de hoogste staat van paraatheid. Overal lopen mannen met zwarte bandana’s op hun hoofd. Dat zijn de leden van ‘De Rode Ster Brigade’: een legertje mannen dat al vijftien dagen traint voor de slag. Pooiers, uitsmijters, straatverkopers en parkeerwachters zijn nu ‘soldaten’, zij vormen formaties, rennen in looppas door de straten en worden toegebruld door hun sergeant. ‘Wij zijn niet bang. Wij zijn klaar. Als zij chaos willen, dan kunnen zij dat krijgen.’

Het is nog licht, en zo lang de zon schijnt is ‘Dolly’ een wijk als alle andere. De mannen die de klanten moeten lokken, hurken bij elkaar en roken sigaretten met becak-fietsers. De meisjes zitten nog niet uitgestald op de sofa’s van de ‘wisma’s’, de ‘huizen’. De dames van de massage moeten zich nog omkleden. Gezichten moeten nog geschminkt.

‘Kom vanavond terug’, zegt Dewi, ‘dan zijn we mooier.’ Dewi is een typische ‘Dolly’-prostituee. Zij is 38, komt uit een dorp, heeft geen schooldiploma’s, geen man, maar wel kinderen en ouders die moeten worden gevoed. ‘Zonder diploma kun je niks’, zegt zij. ‘Ik heb het geprobeerd als hulp in de huishouding in Jakarta. Maar daarmee verdien je hoogstens 600.000 rupiah (nog geen 40 euro) per maand. Een vriendin bracht me hierheen en nu verdien ik genoeg om mijn twee kinderen naar school te laten gaan. Nee, zij weten niet wat ik doe, zij denken dat ik nog steeds in Jakarta werk.’ De overgrote meerderheid van de meisjes en vrouwen in ‘Dolly’ is hier net als Dewi uit pure armoede terechtgekomen. En dat is wat burgemeester Tri Rismaharini (‘Risma’) aan de wijk zo tegenstaat. Deze prostitutie zou niet nodig moeten zijn. Volgens de verhalen heeft Risma besloten om de wijk te sluiten toen ze hoorde dat in die wijk zestigjarige vrouwen werken om te overleven. Dat maakte de burgemeester zo woedend dat zij nu een keiharde deadline voor de sluiting heeft vastgesteld.

De prostituees is 3 miljoen rupiah (185 euro) beloofd en omscholing. Volgens Dewi kwam die omscholing in haar geval neer op een naaicursus van twee dagen: een dag knippen en een dag naaien. Dat is niet echt een goede basis om een nieuw bestaan op te bouwen. ‘Dat geld is zo op. Als Dolly dicht is, waar kan ik dan heen? Dan word ik gedwongen op de straat te gaan werken. Of mijn kinderen van school te halen.’

De sluiting treft niet alleen de prostituees. De helft van de bevolking van ‘Dolly’ leeft direct of indirect in de seksindustrie. Zij verhuren parkeerplaatsen aan de duizenden bezoekers, ze werken als uitsmijters, knechten, huishoudsters, ze doen de nagels van de vrouwen, verkopen kleding, eten, drinken, ze rijden taxi. Dit is een volwassen, zichzelf bedruipende economie, en de mensen in Dolly hebben geen boodschap aan morele veroordelingen door een burgemeester die niet eens met ze durft te praten. ‘Zij komt aan ons brood. Zij komt aan het recht van onze buik’, zegt een man voor een van de ‘wisma’s.

Als de duisternis valt, komt de dagelijkse stroom brommers en auto’s op gang: nieuwsgierigen. Zij willen met eigen ogen zien of ‘Dolly’ nog wel open is, maar tegelijkertijd hopen zij, net als elke avond, een glimp van de meisjes op te vangen.


Uit de Volkskrant, woensdag 18 juni 2014.