'Korte tijd op Bali lang voor man en kinderen'

'Korte tijd op Bali lang voor man en kinderen'
door René Nijland. vrijdag 23 april 2010 | 07:00 | Laatst bijgewerkt op: vrijdag 23 april 2010 | 13:07

DIEPENVEEN/LOVINA BEACH - Marij Aafjes reageerde vorige week donderdag nog lacherig op een sms van haar man Joost over de aswolk die het internationale vliegverkeer had lamgelegd. "Een noodgedwongen langer verblijf leek ons eerst best grappig", laat de 39-jarige Diepenveense projectmanager weten vanaf haar vakantieadres op het Indonesische eiland Bali. Nu kijkt ze er toch anders tegenaan.


Ze zit al dagen vast aan de andere kant van de wereld, ruim 12.000 kilometer van huis. "We zijn eigenlijk maar tien dagen hier. Dat is kort voor op Bali, maar lang als je man en kinderen alleen laat." Ze wil zo snel mogelijk naar huis. Maandagavond zou ze eigenlijk al met vriendin Margot Westermann terugvliegen. "Zaterdag gingen we samen met de oom en tante van mijn vriendin richting vliegveld in Denpasar. Daar sliepen we een nacht in een hotel. Op zondagmorgen zagen we op televisie beelden van de aswolk die wel maanden kon blijven hangen. Toen kreeg ik wel de bibbers."

De twee vrouwen zijn met oom Ton en tante Maddy, oud-piloot en stewardess, naar het noorden teruggereden, twee uur richting Lovina Beach, waar oom en tante een huis hebben. "Het gekke is dat ik de maanden voor het vertrek al steeds bang was dat ik niet meer naar huis zou kunnen komen", zegt Marij Aafjes. "En opeens is dat de werkelijkheid geworden."

Een tweede poging om terug te keren mislukte jammerlijk. "Ze konden ons omboeken naar een vlucht op 1 mei. Maar dat is écht te ver weg. We kwamen in een kantoortje met een man achter een computer die nog op MS DOS liep..." Een vasthoudende vriendin van Marij en Margot bracht echter uitkomst door vanuit Nederland doorlopend met vliegmaatschappijen te bellen. Het resultaat is dat ze vanavond aan een monstervlucht via Seoul en Milaan beginnen, maar wél in het weekeinde weer thuis zijn. Marij en Margot konden via internet nauwgezet volgen wat er speelde, maar ze hebben lang in onzekerheid gezeten over de terugreis. "Alle diensten die ons van informatie konden voorzien waren overbelast. Het gekke was dat we via het bureau van de tickets nog twee sms'jes hebben gehad dat onze oorspronkelijke vlucht gewoon zou vertrekken.Dat snap je toch niet?"

Al met al is het best goed gegaan, vindt Marij. "Ik heb veel contact met het thuisfront, ik chat en e-mail met mijn dochters en mijn zakenpartner neemt de honneurs waar. Er zijn ergere oorden om vast te zitten, toch? Het is hier heerlijk warm. We zitten aan zee met een zwembad erbij, dus tja, we kunnen niet echt klagen."

Gelukkig is er nu meer duidelijkheid. "Ja, als je maar weet waar je aan toe bent, dan kun je plannen gaan maken en kan het thuisfront zich er ook op instellen. Al weet ik dat het thuis allemaal best goed gaat, ik zal toch wel heel blij zijn om mijn drie meisjes weer te knuffelen en weer bij Joost te zijn."


de Stentor