Indonesische dansvoorstelling A Tranquil Star in Nederland
Zes witte konijntjes huppen aan het eind van A Tranquil Star over het toneel. Kleine, niet te regisseren lichaampjes die hun eigen weg door de ruimte zoeken. Het contrast met de uiterst precieze choreografie vóór die slotscène is enorm. Zes dansers bewegen traag en volgens exact uitgemeten trajecten over het toneel, draaien om hun as, stellen zich op in strakke constellaties. Zelfs het knipperen van hun ogen is geregisseerd. Dat is des te duidelijker dankzij de enorme, witte valse wimpers die in het donker oplichten als sterren aan het firmament.
A Tranquil Star in Theater Heerlen
Precies dat, de verhouding van het menselijk lichaam tot de hemellichamen en de ruimte die hem omringt, vormt de basis van deze voorstelling. De Indonesische Fitri Setyaningsih (1978) deed voor A Tranquil Star inspiratie op bij een vissersvolk bij Sulawesi. De mannen daar hebben een volstrekt eigen, eeuwenoude methode van navigeren. Ook bouwen zij hun huizen volgens unieke wetten, met lichaamsverhoudingen als uitgangspunt. Hun lichaam is hun huis, hun huis hun lichaam.
Na haar studie klassieke Javaanse dans begon Setyaningsih zich steeds meer te interesseren voor hedendaagse dans. Ze ging op zoek. In haar eigen woorden: 'Ik leerde te dansen, maar ik verloor de geschiedenis van het lichaam van waaruit de dans voortkomt.' Daarom werkte zij samen met ongeschoolde dansers en onderzocht ze de relatie van het lichaam met de alledaagse objecten waardoor het wordt omringd. A Tranquil Star betekende voor Setyaningsih een nieuwe ontmoeting klassiek geschoolde Javaanse dansers, voor beide partijen een uitdagend experiment.
meer info:
website Parkstad Limburg Theaters