De verzwegen kinderen van Indië 31-05-09
Door verslaggever Pauline Broekema
Het is ruim zestig jaar lang een verzwegen onderwerp geweest: de kinderen die door Nederlandse militairen in Indonesië werden verwekt.
Historica Stef Scagliola is een van de eerste wetenschappers die onderzoek doet naar deze soldatenkinderen. Uitgaande van de cijfers over bezettings- en bevrijdingslegers elders, schat zij dat enkele duizenden kinderen zijn geboren uit contacten tussen Nederlandse militairen en Indonesische vrouwen. Van 1945 tot 1949 waren er 150.000 Nederlandse militairen gelegerd.
Samen met Annegriet Wietsma en Jean Hellwig maakte zij met steun van het ministerie van VWS een website met verhalen van soldatenkinderen en soldatenvaders.
De eerste - overrompelende - reacties zijn binnen.
Losser"Voor veel kinderen is het een erkenning en een bevrijding."
Ze schetst hoe de relaties tot stand kwamen. Veel legerplaatsen hadden Indisch burgerpersoneel in dienst, daar zaten ook jonge vrouwen tussen. De militairen waren vaak nog jongens. Een jaar of achttien.
"Die kwamen in Indië in een heel andere sfeer terecht. Waar het leven zo veel losser was."
Leger greep inEr waren relaties die niet verder gingen dan een onenightstand, maar er waren ook gepassioneerde relaties.
Voor veel vrouwen was een relatie met een Nederlandse militair bovendien een mogelijkheid te ontkomen aan de bittere armoede. Ze kon zich zo verzekeren van bescherming, voeding, medicijnen.
Werd een verbintenis serieus of raakte een vrouw zwanger, dan greep de militaire leiding meestal in. Het kwam zelden tot trouwen. Want voor een huwelijk werkelijkheid werd, was een militair doorgaans al - met opzet - overgeplaatst.
Een enkel geval is bekend van een militair die na het einde van zijn diensttijd niet de loopplank nam, maar rechtsomkeert maakte, zich in de dessa bij de vrouw van zijn leven voegde en een gezin stichtte.
AchtergelatenHet zijn de uitzonderingen. De rauwe werkelijkheid is dat de meeste vaders alweer vertrokken waren als hun kind geboren werd. En terug in Nederland met zijn strenge moraal waarin seks voor het huwelijk niet bestond, werd gezwegen over wat was achtergelaten.
Veel veteranen hebben hun Indische geschiedenis altijd verborgen gehouden.
De samenstellers van de site, die een documentaire voorbereiden, denken dat veel mannen, vaak al in de tachtig, zullen gaan praten nu het taboe er af is.
Te laatTientallen weeshuizen bestonden er, alleen al op Java, met honderden soldatenkinderen. Veel kinderen uit die weeshuizen zijn in Nederland terechtgekomen. De kinderen die bij hun moeders bleven, groeiden in Indonesië op.
De bedoeling is dat de site www.oorlogsliefdekind.nl ook een Engelse versie en een vertaling in het Bahasa Indonesia krijgt, want men hoopt ook de kinderen in Indonesië op te sporen.
Voor veel veteranen komt de site te laat, ze zijn er niet meer. Maar voor hun kinderen gaat een vaak lang gekoesterde wens in vervulling. Eindelijk duidelijkheid, eindelijk erkenning.
NOS Journaal