Stichting overweegt claim namens dwangarbeiders Birmaspoorlijn

Stichting overweegt claim namens dwangarbeiders Birmaspoorlijn

Gepubliceerd: 09 februari 2015 05:24 Laatste update: 09 februari 2015 07:53


Nederland kan een claim verwachten van Nederlandse dwangarbeiders die tijdens de Tweede Wereldoorlog aan de beruchte Birmaspoorlijn hebben gewerkt.

Dat heeft de stichting die de claim namens overlevenden en erfgenamen gaat indienen, maandag bekendgemaakt.

De Birmaspoorlijn werd in 1942 en 1943 in recordtempo aangelegd in Birma (Myanmar) en Siam (het huidige Thailand). Dat gebeurde onder onmenselijke omstandigheden. Naar schatting honderdduizend dwangarbeiders vonden - opgejaagd en afgebeuld door de Japanners - de dood.

Van de zeventienduizend Nederlandse krijgsgevangenen en burgers die aan de spoorlijn moesten werken, kwamen er zo'n drieduizend om het leven.

Volgens de stichting Task Force Indisch Rechtsherstel (TFIR) hebben veel van de oud-dwangarbeiders na de oorlog nooit een vergoeding gehad voor hun werk en de beproevingen. Dit terwijl Nederland na de oorlog wel heeft meegedeeld in de opbrengst van de verkoop van de spoorlijn aan Thailand.


Compensatie

Een oproep in kranten in 1954 aan overlevenden van de dodenspoorlijn om zich te melden voor compensatie heeft volgens de stichting maar een beperkt deel van de rechthebbenden bereikt. Het ging daarbij om een bedrag van ruim 60 gulden.

Volgens de TFIR hebben zich inmiddels ruim tweehonderd overlevenden en erfgenamen gemeld. De stichting roept ook andere rechthebbenden zich te melden. Advocate Liesbeth Zegveld gaat de claim behandelen.

TFIR is een stichting die zich inzet voor mensen die schade hebben geleden door de Japanse bezetting van het toenmalige Nederlands-Indië of de onafhankelijkheidsoorlog in Indonesië.

Door: ANP
Nu.nl

Griselda Molemans : "OVER DE PUBLICATIE IN DE VOLKSKRANT. Het nieuwsbericht over de eerste claim die de Task Force Indisch Rechtsherstel aanhangig gaat maken, wordt later deze week gevolgd door een achtergrondreportage over de zogeheten Birma-Thailanduitkering."


op FB

Veel dwangarbeiders Birmalijn ontvingen nooit uitkering

Veel KNIL-militairen die tijdens de Japanse bezetting van Nederlands-Indië als dwangarbeider werkten aan de Birmaspoorweg, hebben nooit de uitkering ontvangen waarop ze recht hadden.

Door: Lidy Nicolasen, Griselda Molemans | 9 februari 2015, 02:00


De Nederlandse staat incasseerde bijna 1,5 miljoen gulden (dat zou nu 4,9 miljoen euro zijn), geld dat was bedoeld voor de krijgsgevangenen die het werk aan de 'dodenspoorlijn' hadden overleefd.

De onlangs opgerichte stichting Task Force Indisch Rechtsherstel onderzoekt in samenwerking met advocaat Liesbeth Zegveld of er namens de ex-dwangarbeiders een groepsclaim (op basis van indexatie en rente over 60 jaar) bij de staat kan worden ingediend. Morgen maakt de stichting haar plannen in Den Haag bekend.

Inmiddels hebben zich 211 voormalige dwangarbeiders aangemeld, onder wie 22 overlevenden en 189 erfgenamen. Velen van hen hoorden dezer dagen voor het eerst dat ze recht hadden op een uitkering. Ze hebben de advertentie gemist die de Nederlandse staat in 1954 in enkele kranten had laten zetten. De voormalige krijgsgevangenen dan wel dwangarbeiders werden daarin opgeroepen een briefkaart te sturen naar het ministerie van Buitenlandse Zaken om zich te melden voor de uitkering. Ze zouden recht hebben op eenmalig 61,75 gulden.
Namenlijst

   

17.391 Nederlandse krijgsgevangenen hebben gedwongen aan de spoorlijn gewerkt, naast vele burgers

Ten minste 6.424 voormalige dwangarbeiders hebben de oproep nooit gezien. Ze lazen de betreffende kranten niet, waren als Moluks KNIL-militair het Nederlands onvoldoende machtig, woonden in Indonesië, Nederlands Nieuw-Guinea of Engeland. Sommige rechthebbenden waren al overleden. Hun nabestaanden wisten van niets.

De meeste militairen die in dienst waren van het Koninklijke Nederlands-Indische Leger (KNIL) stapten in 1950 over naar de Koninklijke Landmacht in Nederland. Het KNIL werd met de overdracht van de soevereiniteit aan Indonesië opgeheven. Een veel kleiner aantal militairen sloot zich aan bij het leger van de onafhankelijke Republiek Indonesië.

De Stichting Administratie Indische Pensioenen (SAIP) neemt nog altijd aanvragen in behandeling van ex-militairen die menen recht te hebben op een uitkering. Volgens woordvoerder Ad Beijk was het na de onafhankelijkheid van Indonesië onmogelijk alle namen en adressen te achterhalen. 'Het was niet exact te controleren wie wel of niet aan de spoorweg hebben gewerkt', zegt hij.

Pas nu is gebleken dat er wel degelijk een complete namenlijst bestaat van de voormalige dwangarbeiders. De lijst bevindt zich in de besloten archieven van het instituut voor oorlogsdocumentatie NIOD in Amsterdam. De namenlijst is tijdelijk niet te raadplegen vanwege digitalisering van de Indische collectie. Er is zeker een jaar gemoeid met het overzetten van alle informatie.

In tegenstelling tot de landmacht slaagde de Koninklijke Marine er wel in de adressen van al haar 1.450 marinemannen te achterhalen, waar ook ter wereld. Zij kregen hun uitkering uitbetaald, blijkt uit niet-openbare documenten van het Nationaal Archief in Den Haag.

17.391 Nederlandse krijgsgevangenen (marine en KNIL) hebben gedwongen aan de spoorlijn gewerkt, naast vele burgers. Na de capitulatie van Japan werd de spoorlijn aan Thailand verkocht.


Volkskrant

voor hen die Java Post (nog) niet lezen:



‘Laat het verleden rusten’
Geplaatst op 12 februari 2015 door buitenzorg

De Stichting Task Force Indisch Rechtsherstel kondigde deze week aan een claim te zullen indienen bij de Nederlandse overheid voor het niet-uitbetalen van uitkeringen aan ex-krijgsgevangenen in Birma en Thailand. De eerste reacties van het Nederlandse publiek duiden op onbegrip.

lees verder bij Java Post