'AOW voor bejaarde Indische Nederlanders'

'AOW voor bejaarde Indische Nederlanders'

08 augustus 2015, 14:12
ANP


SCHOORL (ANP) - De Nederlandse regering moet zorgen dat hoogbejaarde Indische Nederlanders in Indonesië een AOW-uitkering krijgen. Daarvoor pleit Indonesië-correspondent Wilma van der Maten in haar boek 'Vergeten door het vaderland', dat maandag uitkomt.

In het boek beschrijft ze het lot van Nederlanders die na de onafhankelijkheid in Indonesië bleven, vaak aangespoord door de Nederlandse overheid die niets zag in een toeloop van Indische Nederlanders. Ze moesten hun Nederlandse paspoort inleveren, maar Indonesiër werden ze ook niet en vielen zo tussen wal en schip.

Velen van hen zijn nu hoogbejaard en straatarm. Volgens Van der Maten moeten velen ondanks hun hoge leeftijd een schraal kostje bijeen scharrelen door allerlei baantjes aan te nemen en leeft de helft van hen op straat in Jakarta, Soerabaja of Jogjakarta.

Er zijn wel hulporganisaties die zich over de 'vergeten Nederlanders' ontfermen, met voedselhulp of financiële ondersteuning. Maar het zou Nederland sieren als deze hoogbejaarden een AOW-uitkering zouden krijgen. ''Ze zijn door de beslissing van de Nederlandse staat destijds in de armoede terechtgekomen. Geen Indonesisch bedrijf wilde een 'Hollandse hond' in dienst. Hun kinderen mochten niet naar een Indonesische school. Hebben deze medelanders geen recht op een menswaardige oude dag?'', vraagt Van der Maten zich af.

ND

zie onze boekenhoek

Mail naar de redactie
Iets te melden? Iets te vertellen? Mail naar de redactie van Wat U Zegt via redactie@wuz.nl.



Foto: Wilma van der Maten


ma 10 aug 2015, 13:15 |  reacties
'Ondersteun zusjes Kalshoven'

De bejaarde zusjes Kalshoven zijn vergeten Nederlanders die in armoede leven in indonesië. Zij mochten na de oorlog ons land niet in omdat hun vader en zij geen identiteitspapieren hadden. Lezer Dirk Rieuwers vindt dat zusje destijds in de steek zijn gelaten. Hij roept de Nederlandse regering op hen alsnog te ondersteunen. Bent u het met deze lezer eens? We horen graag uw reactie.

Dirk Rieuwers schrijft:
De drie hoogbejaarde zusjes Kalfshoven uit Indonesië, dochters van een Nederlander die destijds in Indonesië werkte, worden door de Nederlandse overheid in de steek gelaten.
Zogenaamd omdat zij geen identiteitspapieren hadden. Zij mochten echter na de oorlog ons land niet in omdat het voor de overheid te duur was. Daarom leven zij nu in bittere armoede in Indonesië. Nederlandse staatsburgers nota bene.
Hoe veranderd zijn de tijden. Je hoeft nu maar in een rubberbootje te stappen, zonder papieren uiteraard, en deze kant op te komen. Waar dan ook vandaan. En neem vooral ook je familie mee.
Alle faciliteiten staan dan tot je beschikking. Een bed, een uitkering, een koelkast, wasmachine en tv, hordes hulpverleners en advocaten. Maar Nederlandse staatsburgers, nee die laten we weer eens verrekken.
Zo kennen we onze overheid weer. Wat een land om trots op te zijn, dat Nederland. Regering, ga die mensen ondersteunen en geef ze waar ze recht op hebben! En zo niet, ga je dan voor eeuwig schamen!

Telegraaf

600 bejaarde Nederlanders leven in Indonesië onder erbarmelijke omstandigheden

Door Madelon Meester
donderdag 13 augustus 2015, 16:39

Een groep bejaarde Nederlanders leeft in Indonesië onder erbarmelijke omstandigheden. Advocaat Liesbeth Zegveld gaat de mogelijkheden onderzoeken om namens hen een zaak aan te spannen tegen de Nederlandse staat.

Er zijn 600 niet erkende Nederlanders, die veelal onder erbarmelijke omstandigheden leven. Eén daarvan leeft op straat. De groep van 600 woont door het hele land, ze hebben per maand niet meer dan 40 euro te besteden, ontdekte Wilma van der Maten, correspondent in Indonesië voor Elsevier, Het Parool en One World. Na de onafhankelijkheid van Indonesië blokkeerde de Nederlandse regering voor deze groep de toegang tot Nederland, schrijft ze in haar boek Vergeten door het Vaderland.

Geen papieren
De Nederlanders met vaak een Hollandse vader en een bruine inheemse moeder mochten destijds niet naar Nederland, omdat ze hun papieren waren kwijtgeraakt tijdens de oorlog met Japan.

Lees en luister bij BNR

Advocate helpt Nederlandse bejaarden die in Indonesië op straat moeten leven

Zo'n 600 bejaarde Nederlanders blijken in Indonesië op straat te leven. Het zijn veelal de kinderen van een Nederlandse vader en een Indonesische moeder, die na de Indonesische onafhankelijkheid niet naar Nederland mochten omdat ze geen papieren meer hadden. Advocate Liesbeth Zegveld gaat onderzoeken of de Nederlanders recht hebben op steun van de Nederlandse staat.

14 augustus 2015, 02:00

De 600 Nederlanders komen aan bod in het boek Vergeten door het Vaderland van journaliste Wilma van der Maten. Het gaat vooral om mensen die met zeer kleine uitkeringen slechts een halfslachtige erkenning van de Nederlandse staat krijgen, zegt Zegveld.

De advocate begint haar onderzoek met Henk de Pauw. Hij maakt aanspraak op een Nederlands paspoort, maar alleen als hij een ticket naar Nederland kan betalen. Van de Nederlandse staat krijgt hij 50 euro per maand, die opgaat aan medische kosten.

Rechtvaardigheid versus regelgeving

'Het is onbegrijpelijk dat hij wel erkend wordt, maar toch zo'n klein bedrag krijgt', aldus Zegveld. 'Er waren heel veel technische regels wie er wel en niet naar Nederland mochten komen en die zijn vast keurig nageleefd, maar er is ook zoiets als rechtvaardigheid versus regelgeving.'

De Pauw is Zegvelds eerste casus in deze kwestie. Als hij recht blijkt te hebben op een betere behandeling door Nederland, zal ze kijken wat ze voor de rest van deze Nederlanders kan doen. 'Als de overheid weigert, kijken we of we een zaak kunnen aanspannen', benadrukt de advocate.

Liesbeth Zegveld stond in 2011 negen weduwen bij die de Nederlandse staat aansprakelijk stelden voor de schade van de nabestaanden van het Bloedbad van Rawagede in Jakarta, 1947. Ze kregen een schadevergoeding van 20 duizend euro per persoon.

Volkskrant