Voor Ed Vos, een Indo uit Surabaya, te ruste gelegd in een koud kikkerland

Ed en ik, waren in het begin geen vrienden van elkaar.
Het was niet zo, dat we elkaar met modder besmeurden, maar een ijsberg was soms warm vergeleken met de temperatuur tussen ons.
Naar mate de tijd verstreek, ontstond er tussen ons een band van "herkenning" en respect voor elkaar. En als ik eerlijk mag zijn, kwam die ommekeer nadat een ander bekend internet figuur het leven liet en je jezelf los had gerukt uit zijn invloeden en gedachtengangen. Niks mis mee, dat hij probeerde jou op andere gedachten te brengen en zelfs bij tijd en wijle je Indo-schap "verloochende", daar is een ieder vrij in en persoonlijk vond ik het jammer, maar uiteindelijk is alles toch nog "goed" op zijn pootjes terecht gekomen en tegenover mij toonde je je prive weer als een Indo uit Surabaya.

Je was bij tijd en wijle een eenling en verdomd, zelfs op je laatste rustplaats laat je je het nog merken. Vooral niet te dicht bij de buren, want ze zouden wel eens lastig kunnen zijn

Het was alsof Ed voelde, dat hij de zon miste... de zon van Surabaya. De zonnewarmte van tropenkinderen onderling. In zijn laatste maanden werden zowaar "familie Vos geheimen" gedeeld met me. Neen, geen nare geheimen of zoiets, want ook Ed was achter de schermen bezig om duidelijkheid te krijgen over zijn oude Indische roots.


Voor Ed daarom mijn respect en herinneringen aan oude tijden uit Surabaya, want zo is de wereld Ed.... je bent een loterijnummertje en als het nummertje geen hoofdprijs is, dan is men je snel vergeten.


Dag Ed, ik hoop dat je daarboven de warmte hebt gevonden en dit is zomaar een groet voor je opdat de wereld jou en de jouwen niet vergeet.
Je was te jong nog, maar je Schepper riep je en je diende te gehoorzamen.

Ik ken maseddi sinds Indahnesia samen met L van Solo en ene Mas R.
We bellen elkaar vaak , jammer dat de kontakten verwaterde en veranderde.

.
For whom the bell tolls....,

Selamat Jalan

siK.


*

Altijd een inspirerende aanwezigheid op diverse Indische sites; niet op zijn mond gevallen en voer altijd zijn eigen koers. Ik hoop dat je inmiddels rust gevonden hebt, Ed, je was een mooi mens.

Ed en Lon

Wie kende hen niet? Het was vaak ribut op de diverse fora waar beiden kwamen, ze kregen bijna iedereen in de gordijnen..

Salam, voor jullie beiden

Ja Wujud, dat weet ik. Ed hield ervan om een discussie uit te lokken en er tegenin te gaan.
Maar ik moet zeggen dat als ik een persoonlijk gesprek met hem had, dan was Ed toch wel anders, heel veel aardiger en zoals bro Henri schrijft: hij miste de zonnige tropen warmte, was soms erg weemoedig, verlangend.


DK

Ik mocht hen wel...