‘Ik herdenk ‘t vergeten verhaal van mijn opa’11 augustus 2016
Door Tenny Tenzer
Tenny Tenzer met zijn zoon Zenny en een foto van zijn opa Frits Paul Tenzer. Elze SchaapRotterdam - Maandag 15 augustus worden vanaf 10.30 uur op de Boompjes de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog in Nederlands-Indië herdacht. Eén van de sprekers is Tenny Tenzer. Op verzoek van De Havenloods geeft hij vast een voorproefje.
‘Vroeger toen mensen aan me vroegen: ‘Waar kom je vandaan?’ Dan zei ik altijd resoluut: ‘Rotterdam, natuurlijk!’ Maar dat was de vraag niet. Die was eigenlijk: ‘Wat is je afkomst?’ Helaas heeft mijn vader mij zelden verteld over waar hij vandaan komt of het verhaal over mijn opa: een Duitser die voor de Tweede Wereldoorlog in Nederlands-Indië trouwde met een Javaanse. Misschien is een van mijn jeugdzonden wel dat ik me schaamde dat ik deels Duits ben. Duitsland was niet bepaald geliefd 20 jaar geleden. Het was makkelijker om te zeggen dat ik Rotterdammer ben.’
‘Maar nu weet ik waarom mijn vader zelden over opa vertelde. Ik ben gaan graven: mijn opa is in Duitsland geboren en heeft in het KNIL (Koninklijk Nederlands Indisch Leger) een medische functie gehad. Met mijn Javaanse oma kreeg hij verschillende kinderen. Aan het begin van WOII, toen Duitsland Nederland inviel, werden alle Duitsers in Nederlands-Indië geïnterneerd door de Hollanders. Ze werden in werkkampen gezet. Onderweg naar zo’n kamp werd het schip waarop mijn opa gevangen zat getorpedeerd door Japanners. Het schip dat verging heet de Van Imhoff. De bemanning had zichzelf kunnen redden, maar ongeveer 400 geïnterneerden waaronder mijn opa vonden de dood. Mijn vader was toen een kind toen hij dit meemaakte.’
‘Met de Indië-herdenking op 15 augustus voor de deur wordt het einde van WOII weer even actueel. Ik ben uitgenodigd om te spreken op de herdenking op de Boompjes. Ik herdenk deze dag het vergeten verhaal van mijn opa Frits Paul Tenzer. Ik herdenk ook mijn vader Willem Tenzer en het trauma waar hij mee moest leven. Ik besef dat oorlog niet altijd zwart-wit is en voel me gezegend dat ik en mijn zoon in relatieve vrede kunnen opgroeien in een stad als Rotterdam. Laten we niet vergeten waar we vandaan komen.’
De Havenloods Alexander
vr 12 aug 2016 - 8:27