Niets blijft geheim

woensdag 5 augustus 2009 door Elske Schouten

Niets blijft geheim


Compositietekeningen van de échte daders

Hoewel officiële berichten over de jacht op de daders van de bomaanslagen drie weken geleden steeds spaarzamer worden, doen de media de ene na de andere onthulling. Zo zag ik net nog op Metro TV de serienummers van de bankbiljetten (dollars uit 2006!) waarmee kamer 1808 in het Marriott was betaald.

En ze hadden een analist laten opdraven om de brieven te analyseren die Ibrohim, de mysterieuze bloemenverkoper in het Ritz die sinds de dag van de aanslagen is vermist, op de dag van de aanslagen naar zijn bazin en naar zijn vrienden had gestuurd. (Conclusie: wat het betekent, wist hij ook niet.)

Tijdens dit politieonderzoek lijkt niets geheim te blijven. Alle juiste en onjuiste geruchten worden breed uitgemeten. Zo stond er maandag nog in de Jakarta Post dat de politie Cilicap aan het uitkammen was, omdat een telefoonsignaal erop zou duiden dat niet alleen Noordin Top, maar ook drie andere voortvluchtige betrokkenen bij de bomaanslag daar ergens in een safehouse zouden zitten. ,,De politie vecht nu tegen de tijd om deze zeldzame kans te grijpen, nu ze alle terroristen in een keer kunnen pakken”, zei ‘een bron’. We hebben er niets meer over gehoord.

Het belangrijkste voorbeeld van voorbarig non-nieuws zijn natuurlijk Nur Said en Ibrohim de bloemenverkoper. Aan de hand van een half hoofd dat was overgebleven van degene die zich opblies in het Marriott, was de eerste na een dag al geïdentificeerd als een van de zelfmoordterroristen. Zijn familie werd al geïnterviewd, zijn levensgeschiedenis breed uitgemeten, journalisten bezochten de beruchte extremistische kostschool waarop hij heeft gezeten. (Daar was ik zelf overigens ook, voor dit verhaal.) Maar een week later bleek uit DNA onderzoek dat het hem helemaal niet was. Zeer waarschijnlijk heeft hij wel met de aanslag te maken. Maar toch.

Hetzelfde gold voor Ibrohim. Eerst werd gedacht dat de bloemenverkoper een onschuldig slachtoffer was, toen dat hij zichzelf had opgeblazen in het Ritz. Zijn vrouw vertelde in de media al dat hij haar uitgebreid had gekust, vóór hij de laatste keer bij haar wegging uit Java. (‘Dat deed hij anders nooit’) Ook hij bleek het niet te zijn. Al maken zijn verdwijning en zijn brieven hem natuurlijk wel verdacht.

Aan de ene kant is het natuurlijk fijn dat de media ons zo grondig op de hoogte houden. En het is ook te begrijpen dat de politie lekt naar de pers, om zo te laten zien dat ze ergens mee bezig zijn. Maar het publiek wordt zo wel erg vaak op het verkeerde been gezet. Ten koste van allerlei - misschien wel onschuldige - individuen en families. Bovendien kan ik me voorstellen dat de politie sneller de échte daders pakt als ze af en toe wat informatie voor zich houdt.

NRC