Ik heb een tante en ze heet Bentina van den Brink;
soms is ze een klein beetje acceptabel maar meestal toch wel vervelend en link.
Ze holt zichzelve vaak voorbij en schuifelt van hot naar her op het internet,
krabbelt hier 's wat en daar's ook nog iets en heeft dan de grootste pret.
Haar naam is zowat alom berucht in indische internetkringen,
want ze schrijft heel vaak ook nog 's grammaticale vreemde dingen.
Uiteraard is ook niet een ieder hierdoor van haar fratsen gediend
en ziet men haar liever op afstand en niet als vriend.
Maar ik ken haar langer als vandaag en denk dat ze zich eenzaam voelt,
ook al beweert ze honderduizend keren dat ze het toch zo goed bedoelt.
Maar achter die beweringen zetten velen toch een vraagteken
en menig keer is het gelijk daarin dan ook wel gebleken.
Vaak genoeg laat men het haar dan merken, maar het laat haar koud
en ze blijft doorgaan met haar raar gedoe, ze blijft maar stout.
Soms gaat ze heel ver in haar kronkelig gedrag en gedoe
en eigent zich dan zelfs identiteiten van anderen toe.
Dat is vals en dat kan echt niet door de beugel;
Ik zal 's maatregelen treffen en haar raken met mijn schrijfvleugel.
Tante Bentina houdt ook veel van indische kringen waar dan ook,
ze gaat zelfs naar oorden gelegen onder de Scheveningse rook.
Ze drinkt ook koffie en ontbijt erbij in meubelzaken te Amsterdam
en pakt misschien ook zelfs een lunch mee helemaal in Zwammerdam
Dat stemt haar en ons gemoed dan goed en is het tenminste stil,
maar oh wee als ze dan thuis is, dan gaat ze met haar type vinger weer van bil.
Ja, het wordt tijd dat mijn tante Bentina 's wat kalmeert
en haar naasten wat op een normale manier benadert en respecteert.
Menigmaal schaam ik me voor mijn tante Bentina, want ik ben ook een Indo
en haar gedrag lijkt meer dan eens op dat van een losgebroken monyet uit de zoo.
Mijn arme tante Bentina, ze is voer voor psychologen
en dat zeg ik dan zonder enig mededogen.