Vaassens speelgoed op de juiste plek
vrijdag 27 november 2009 | 07:00
Half oktober vertrok de Vaassense familie Sedoeboen naar Indonesië. Bepakt en bezakt op weg naar hun vaders geboortedorp, Ohoira, met speelgoed gedoneerd door de buurtvereniging Geerstraat.
Terug in Vaassen, met een hoofd vol mooie herinneringen doen ze hun verhaal.
"Het was een reis vol enerverende gebeurtenissen. We moesten met drie verschillende vliegtuigen reizen die alsmaar kleiner werden. Een pittige reis, omdat we met het veranderen van de vliegtuigen ook het logistieke aspect van onze overvracht steeds opnieuw moesten inklaren", beschrijven de Molukse Vaassenaren de struikelblokken waar zij tegenaan liepen.
"Gelukkig hadden we een brief van het dorpshoofd gekregen, over de inhoud van onze educatieve overvracht, ondersteund met de nodige officiële handtekeningen en stempels."
Aangekomen op Ohoira spraken de Vaassenaren met ouders en stagiaires om een algemeen beeld te krijgen van het kinderdagverblijf. Zo bleek dat er drie keer in de week 45 kinderen werden gebracht. Op die manier kunnen moeders al heel vroeg naar hun kebons - hun tuinen - gaan, die soms op meer dan een uur lopen van het dorp liggen. Met het bewerken van hun land voorzien de vrouwen hun gezinnen van verse groenten en kunnen ze eventueel ook nog groenten verkopen op de lokale markt.
"Onze aanwezigheid ging als een lopend vuurtje door het dorp. Al gauw werd bekend dat er speelgoed uit Vaassen was meegekomen. Het bezoek gaf ons een completer beeld van het kinderdagverblijf. Een vergelijking met Nederland is nauwelijks te maken. In de schaduw van groene palmbomen, op loopafstand van de blauwe zee met zijn witte strand, staat een half open ruimte met een zinken dak tegen een eenvoudige woning geleund. Een ruimte - niet groter dan drie bij vijf meter - moet daar een groep van 45 kinderen, van 2 tot 5 jaar, kunnen herbergen."
"De houten planken die de ruimte afschermen, zijn roze geschilderd. Met daarop Disney figuren. De kinderen zitten op eenvoudige houten bankjes, bekleed met dun plastic zeil. Het speelgoed dat zij al hadden, past allemaal in een kleine kartonnen doos. Buiten zijn twee autobanden omgebouwd tot een schommel en een palmboom is oneerbiedig in roze en groen geverfd. In onze ogen misschien niet wat je verwacht van een kinderdagverblijf, maar het werkt wel."
Geholpen door drie onderwijsstagiaires en wat enthousiaste vaders kreeg het kinderdagverblijf een vrolijke metamorfose. Op de dag van de officiële overhandiging stonden de kinderen al vroeg, vol ongeduld, te zingen voor het kinderdagverblijf. "Op het strand hebben we het speelgoed symbolisch aan de kinderen overhandigd. Daarna hebben we het, samen met de kinderen naar het kinderdagverblijf gebracht. Onder luid gejuich kwamen ze binnen. Ze keken hun ogen uit."
Het kinderfeestje werd helemaal compleet toen er zakjes snoep en limonade werd uitgedeeld.
Dat educatie in Indonesië belangrijk is, ondervonden de reizigers uit de vele reacties die ze onderweg kregen. "De reacties van de Indonesische beambten bijvoorbeeld, tijdens de binnenlandse vluchten, waren positief. Ze verleenden graag hun medewerking in het regelen van de overvracht."
Het speelgoed heeft zijn uitwerking niet gemist op Ohoira. Het kinderdagverblijf krijgt nieuwe inschrijvingen, heeft de familie Sedoeboen inmiddels vernomen.
de Stentor
vr 27 nov 2009 - 19:48