Nieuw-Guinea Militairen: Nog veel (onverwerkte) frustraties bij oud-militairen
ROOSENDAAL Dat de jaarlijkse ontspanningsdag van de Vereniging Nederlands Nieuw-Guinea Militairen 1945-1962 al zestien jaar achter elkaar in Roosendaal wordt gehouden, is slechts te danken aan één man, luisterend naar de naam Toon Dielemans. Afgelopen zondag waren wederom tientallen leden bij elkaar gekomen in café The Black Horse om samen met de kameraden van weleer een stukje gemeenschappelijk verleden levend te houden en herinneringen op te halen.
“Onze vereniging heeft heel wat aan Toon te danken. Hij nam zestien jaar geleden het initiatief voor deze bijeenkomst en fungeert nog steeds als gastheer, waarbij hij ook nog eens voor uitstekende catering en een uiterst succesvolle loterij weet te zorgen”, deelt vice-voorzitter Bram Meurs net als reünievoorzitter Cor van Vliet een welgemeend compliment uit. De opkomst was deze keer wat minder dan voorgaande jaren, maar dat is volgens beide bestuursleden een landelijke trend. “Dit is een landelijk georganiseerde vereniging met circa 1250 leden die afkomstig zijn uit alle onderdelen van de krijgsmacht. De gemiddelde leeftijd ligt nu net boven de vijfenzestig jaar en dat betekent dat velen van ons nog redelijk vitaal zijn”.
Beiden praten met enthousiasme over de jaarlijkse reünie in t Harde op de Veluwe waar uitgesmeerd over twee dagen ruim negenhonderd leden op afkomen. De Tonnetkazerne daar is op 22 en 23 april weer de plaats van handeling.
Op het programma staan onder meer een optreden van het West-Brabantse duo Carbon en enkele toespraken van vertegenwoordigers van de krijgsmacht en/of het Ministerie van Defensie. “In het recente verleden was vice-admiraal Van Maanen daar te gast en werden er optredens verzorgd door Wieteke van Dort en Riem de Wolf, tot aan het overlijden van zijn broer Ruud, de helft van het vermaarde duo The Blue Diamonds. Maar waar de leden echt voor komen is de enorme grote collectie fotos die daar systematisch tentoon worden gesteld.
We prijzen ons gelukkig dat we over Jan van Gils kunnen beschikken. Hij is in de eerste plaats onze eigen hoffotograaf, maar hij is daarnaast enorm creatief en handvaardig. Zo heeft hij aan de hand van een aantal fotos een authentieke poort weten te ontwerpen”.
De oud-militairen richtten in 1979 een stichting op, die in 2000 om allerlei praktische redenen werd omgezet in een vereniging. Sindsdien is de aanwas met zeker tweehonderd oud-militairen gegroeid. “Die omzetting heeft de organisatie een stuk transparanter gemaakt, en daardoor werd het een stuk gemakkelijker om verbintenissen aan te gaan met andere veteranenplatformen”, aldus Meurs. “Wat velen van onze vroegere kameraden weerhoudt om zich aan te melden, is dat ze vrezen dat ze toch niemand meer kennen of herkennen. Dat blijkt in de praktijk reuze mee te vallen. Het kan soms even zoeken zijn, maar uiteindelijk tref je altijd wel een maat aan waar je vroeger vaak mee bent opgetrokken”, vult Van Vliet aan.
de Weekkrant