Kijktip: In Godsnaam (8 februari 2010)

In Godsnaam

Cathy is een succesvolle zakenvrouw die alles achterlaat om in Bali een nieuw leven te beginnen, in de ashram van haar goeroe Ratu Bagus. Ratu Bagus is een hogepriester of brahmaan in de hindoeïstische traditie, met een grote aantrekkingskracht op westerlingen.
Via "shakingsessies" streven zijn volgelingen een totale zuivering na. Wat op het eerste gezicht een idyllische gemeenschap lijkt, blijkt een beklemmende wereld.

Maandag 8 februari
Eén
21.10

Bron: http://www.een.be/programmas/-godsnaam/deze-week

10/02/2010
‘Wij zijn geen gedrogeerde sekteleden’
Vlaanderen telt 150 'shakers'



‘Wij zijn geen gedrogeerde sekteleden’


---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Extra

Sekte-experts ongerust

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Het tv-programma ‘In Godsnaam’ blijft voor controverse zorgen. De reportage van maandag schetste een verontrustend beeld over de ‘shakers’, volgelingen van de Indonesische hogepriester Ratu Bagus. Vlaanderen telt er 150.

Ze schudden zichzelf in trance, steken zware tabak in hun mond en dwepen met ‘goeroe’ Ratu Bagus. Zo’n 150 Vlamingen noemen zich spirituele ‘shakers’ en schudden zichzelf door elkaar om zich te genezen van lichamelijke en geestelijke pijn.

Cathy Dedeken is een van hen. Ze had in Gent een bekende juwelenzaak maar verkocht haar hele hebben en houden om in de ‘ashram’ op het Indonesische eiland Bali bij Ratu Bagus te gaan wonen. ‘Ratu Bagus is een van de belangrijkste brahmanen van Indonesië’, vertelt Cathy. ‘Zijn naam betekent Koning van het Goede en dat is waar het om draait: een zoektocht naar geluk. Dat lukt door de energie die vrijkomt tijdens het shaken: ik moet nooit meer naar de dokter. Iemand anders blijft gezond door op te staan en ochtendgymnastiek te doen, ik sta op en ik shake. Wij, een bende gedrogeerde sekteleden? (lacht luid) Daar is niks van aan.’

De aflevering van In Godsnaam, waarin Annemie Struyf op bezoek ging bij Ratu Bagus in de voetsporen van Cathy Dedeken, schetste een ontluisterend beeld van het leven in de ‘ashram’. Ze nam deel aan het shaken, een ritueel waarbij de shakers focussen op een foto van Ratu Bagus om op die manier energiebanen vrij te laten komen. Struyf toonde hoe de shakers ongecontroleerde bewegingen maakten en in hysterische lachbuien uitbarstten, zeker als ze aangeraakt werden door de leider.

In de reportage is te zien hoe Ratu Bagus een ziekte van Annemie Struyf interpreteert als een ‘normaal proces dat de negatieve energie uit het lichaam spoelt’.

Shakers zijn boos

De Vlaamse shakers zijn boos na het zien van de reportage. ‘Annemie Struyf heeft een week kunnen filmen, maar ze heeft zich gefocust op dat detail van die tabak’, zegt Cathy Dedeken, die intussen samen met dochter Nina tijdelijk weer in Brussel woont om nog wat geldzaken te regelen. ‘Het is tabak met een helende werking, legaal in België. Ik heb ze hier liggen!’

Op verschillende plaatsen in het land organiseren de Vlaamse shakers sessies waarop ze zich door elkaar schudden voor een foto van Ratu Bagus. ‘Ik heb al naar de VRT gemaild met de boodschap: afschuwelijk’, zegt Eddy Present (57), een van de eerste shakers in België. ‘Die reportage is gebaseerd op een persoonlijke frustratie. Wij zijn geen sekte: iedereen is vrij om te komen en te gaan.’

‘Ik ging er helemaal onbevangen naartoe en ben correct met die mensen omgegaan, maar ik ben wel erg geschrokken, bijvoorbeeld toen ik ze zo hysterisch zag lachen’, vertelt Annemie Struyf aan onze krant. ‘Ik kende alleen dat shaken, maar heb daar ook veel andere dingen gezien. Dingen waar ik geen goed gevoel bij had. Ik kreeg dikwijls te horen dat we dit of dat niet mochten filmen. Natuurlijk wou ik daar dan meer over te weten komen.’

Vooral het geheimzinnige gedoe rond de tabak intrigeerde Struyf. ‘De camera- en de geluidsman hebben het vloeibare aftreksel van die tabak eens geprobeerd. Ik moet zeggen: die twee mannen hadden veel tijd nodig voor ze weer met beide voeten op de grond stonden. Dat was straf spul.’

Maar wat Annemie Struyf het meest verontrustte, was de reactie op haar ziekte. ‘Ik kreeg te horen dat het een goed proces was en dat ik zeker niet naar de dokter mocht gaan. Maar ik liep die hele week rond met 40 graden koorts. Ik heb in België twee weken in het ziekenhuis gelegen en ik weet niets meer van die periode.’

‘Ze hebben me achteraf verteld dat het gedaan was geweest als ik één dag later was opgenomen. Ik draag nog altijd de gevolgen van die ziekte. Ik wilde dus zeker niet dat mensen na mijn reportage op het idee zouden komen om naar daar te gaan om te genezen.’

Koen Baumers

Nieuwsblad

Doet me denken aan Maharishi gedoe.
Toen waren rijke westerlingen ook gecharmeerd van zijn leer .

In ieder geval , laat ze maar lekker gaan shaken shaken .
Shake it baby.

In zijn jonge jaren ging Omsid vaak shaken shaken met lieftaligge dames , lekker bergoyang (badansa) in discotheken.
Nu ken niet meer , zelfs kijken naar jaipongan krijg ik al hoofdpijn.