....De loonkosten van bejaardenzorg(verpleegsters-doktoren ) zijn praktisch een fractie van wat je moet uitgeven in Nederland .
Niet alleen dat de loonkosten laag zijn, maar (m.i. sterk voordeelpunt is) dat er arbeidsplaatsen geschapen worden voor de lokale bevolking.
Niet enkel nurses/dokters, maar ook fysiek verzorgend personeel zoals Pak Kebun, Bu Cuci, Bu strika, Bu masak en nog vele anderen.
En zo zijn er nog vele andere pluspunten op te noemen voor de belanghebbenden, o.a. en zéér belangrijk: Er bestaan reeds diverse samenwerkingsverbanden met Nederland op het gebied van gezondheid.(Doktoren en ziekenhuizen.) !!!!
M.a.w. ZKV blijft in Nederland maar dáár enkel het vertoon van het pasje indien nodig en de rekening gaat naar ZKV Holland.
Dan ook nog tegenwoordig het gemak van "overal" pinnen, dus geen problemen
met de bankzaken. En trouwens: ook internet is daar alom vertegenwoordigd, dus internet bankieren ook al geregeld.
OK, geen Rumah Senang dan, maar Rumah Pijet kan boleh juga OmSid,.... rumah Pijet halus Wat ook een voordeelpunt kan zijn is: Men kan in staat zijn, om deels bij te dragen in de kosten. De levensstandaard is daar een enorm stuk lager, dus de gaji bulanan (aow en/of pensiun) gaat lang niet op.
Maar in mijn ogen is er wel één sterk MIN punt en dat is - hoe zéér vervelend ik het ook vind te vermelden - namelijk de "onderlinge verdeeldheid". (Zonder afbreuk te willen doen aan de werkelijkheid dus.)
Wat bedoel ik ermee?
Er zijn mensen afkomstig/geboortig uit diverse windstreken van Indonesia.
Hier in Holland is men gedwongen een bepaalde vastgestelde plek te aanvaarden, maar daar straks (stel dat zo'n plan gerealiseerd kan worden, S T E L !!!!), waar zou zoiets gebouwd kunnen worden?
Want geheid, daar komt dan al de verdeeldheid om de hoek kijken.
"Ikke wil in Oost Java." "Niet, ikke wil in West Java." "Apa lu? Ikke wil op Sumatera" enzovoorts enzovoorts.
En overal van deze Rumah Senang/Pijet halus neerpoten kan natuurlijk ook niet, dus dan krijg je afhakers, omdat men de zin niet krijgt.
Laten we niet om de brei heen draaien: mensen blijven mensen en uit de praktijk blijkt vaak, dat oudere mensen (de doelgroep dus in dit geval) wat minder flexibel zijn.
Ik bedoel daarmee te zeggen, dat het nog niet zo simpel gesteld is.
Gelet op het grote aantal jaarlijkse vakantie gangers, lijkt me het eiland Bali een zeer geschikte plaats voor zoiets, onder beding van eensluidendheid van eventuele gegadigden/geintersseerden.
Dat waren zomaar gedachten van ondergetekende.