Vijf uur ’s ochtends, de hel breekt losDoor: Carolien van Zuilekom
Gepubliceerd: dinsdag 13 juli 2010 23:26
Leven in harmonie met de natuur: wij moderne mensen verlangen er allemaal wel eens naar. Zou het niet heerlijk zijn om weer te slapen en te waken op het ritme van de zon? Ze moesten wel, die natuurvolkeren, ze hadden immers nog geen elektriciteit – althans, dat was het verhaal dat ik altijd heb geloofd. Dit vroege opstaan heeft echter een heel andere oorzaak, zo heb ik vanochtend in Bali aan den lijve ondervonden.
De ware reden? Het schrikbewind der dieren. Rond een uur of 5 ‘s ochtends breekt er een hel los waar geen os doorheen kan slapen. Alles in het dierenrijk dat ook maar twee decibel kan produceren, trekt z’n keel open om dit zo luid mogelijk te doen.
Een bataljon aan hanen, kippen, honden en andere leden van het geslacht lawaaimakeri enormi kraait, krijst en brult alsof het leven er vanaf hangt. Volgens mij was er zelfs eentje met een vuvuzela. En dat alles precies voor mijn hutje.
Gelukkig verplaatste de stoet zich wel. Naast mijn hutje. Achter mijn hutje. Op mijn hutje.
De kakafonie inspireert het keukenpersoneel hier om het eigen stemvolume ook maar wat op te krikken. Zij zijn namelijk al lang uit de veren, gecapituleerd voor het natuurgeweld – net als onze wijze voorvaderen.
Ik doe noodgedwongen hetzelfde en schrijf dit stukje. Vanavond na zonsondergang dus de oogjes toe? Mwah… dit stadsmens gaat eerst maar eens op zoek naar een ander pension – of betere oordoppen. De lokale bevolking is al lang op en maakt net zo veel lawaai als de dieren.
depers
hoe laat beginnen de scholen ook weer? 7 uur? dus.. 6 uur ontbijten..