Het is bijna 15 augustus. Voor allen die niet terugkwamen.

Tekstschrijver: Onbekend.
Melodieschrijver: Onbekend.

Voor hen die weggingen en verminkt terugkwamen.
Voor hen die gemarteld werden achter blinde gevangenis ramen.
Voor hen die weggingen en geloofden in onze vrijheids idealen.
Voor hen die genegen waren om met hun leven te betalen.

En bovenal voor mijn verloren familieleden
uit het verleden en in mijn hart leven in het heden.

Het is geschreven in de Bataktaal van Tapanuli.


Butet / Dochter.

Dipangungsian do apangmu / Je vader is zich aan het verschuilen.
Ale Butet / Kom mijn dochter.
Damargurilla damardarurat / in tijden van een guerilla oorlog en in tijden van levensgevaar.
Ale Butet / Kom mijn dochter.

Sotung ngoingolan ro hamuna / Kom toch en verveel je niet.
Ale Butet / Kom mijn dochter.


Pai ma tona mamang surat / laten we wachten op nieuws en brieven.
Ale Butet / Kom mijn dochter.
I Doge doge doge hi dai doge / Mijn Heer mijn Heer mijn Heer oh mijn Heer.
Ale Butet / Kom mijn dochter.
Tibo do mulak au apangmu / Je vader zal zeker weer gauw thuiskomen.
Ale Butet / Kom mijn dochter.

Musunta ingkon saut do talu / De vijanden zullen dan verslagen zijn.
Ale Butet / Kom mijn dochter.
Haru patibu ma magodang / Groei maar snel op.
Ale Butet / Kom mijn dochter.

Asa adong do palang merah / en word een zuster van het Rode Kruis.
Ale Butet / Kom mijn dochter.